آرشیف

خط مرزی دیورند یک بحث پایان یافته است و رسمیت شناختن مرز دیورند، نه تنها خواست دوکتور عبدالطیف پدرام؛ بلکه خواست و خواهش هر انسان باشعور و باشرف این سر زمین به خاک و خون نشسته است. آنانی که تاریخ معاصر افغانستان را خوب خواندن و الخصوص تحرکات، تحولات و تغییرات سیاسی سه ، چهار دهه اخیر را مروری عقل گرانه و منطق مدارانه داشتند، می دانند که منشأ این همه خراب کاری ها و شقاوت گری ها کجا بوده، و روی چی غرضی، ما غرامت این دانه ای سرطانی شاهان خود فروخته شده و وطن فروش را پرداخت نموده ایم. رویای پشتونستان سازی، پشتون های افغانستان آنقدرها احمقانه و متکبرانه است که مثل که یک آدم مجهول الحال بخواهد آتش پطرول را با آب سرد خاموش بسازد.
دور ازینکه من با حزب کنگره ملی و یاهم باشخص پدرام ارتباط و یاهم پیوندی داشته باشم اعتراف میکنم که دوکتور عبدالطیف پدرام از تمام رهبران  تاجک تبارها و از اکثریت بزرگان سیاسی دیگر اقلیت های قومی هم باشعور تر است و هم باشرف تر. تجربه چندین ساله به اثبات رسانیده است که جهت گیری های سیاسی پدرام در تمام موارد به نفع ملی بوده تا منافع حزبی. اگر پدرام بخواهد مانند دیگر رهبران حزاب سیاسی عوام فریبی کند و درپی فربه شدن حزب خودش باشد به یقین راه های زیادی را می داند و خیلی خوب می تواند سر بسیاری هارا به تعبیر عام شیره بمالد؛ اما پدرام هرگز به خاطر منافع امروز عزت و حرمت فردایش را قربانی مصلحت های زود گذر نکرده و نمی کند و همیشه موضوع های را دامن می زند که در طول تاریخ افغانستان سعی در کتمان کاری، پنهان کاری و جهل کاری شان شده بود، و همه چیز فهم ها و تیز فهم ها شهامت و جرات اظهار نظر را درین موارد نداشتند و تاهنوزم که هنوز ندارند.
سیاست خصم پروانه رهبران پشتون تبار سالهاست که زندگی کردن و زنده ماندن را از فرد ، فرد این ملت مظلوم و محروم گرفته و هنوزم گرفته روان است. این چه مسخره بازی است که خون هزارها انسان این سرزمین به خاطر مردمی ریخته شود که هیچگاهی ادعایی هم وطن بودن و حتا رویایی هم وطن بودن را با ما ندارند و نخواهنداشت؟ تعجب می کنم از مردم که بیان یک واقعیت آشکار را تعصب، و فریب یک گروه فریب کار ، مردم آزار و جنایت کار را سخن حق و حقیقت کامل تلقی می کنند!
نمی دانم از چی زمان به این طرف پسر حق یافته که زمین فروخته شده پدر را پس بگیرد؟

کوهین 
14/1/1396
 فیروزکوه _ غور.