آرشیف

(    اِلهیِ یا اِلهیِ یا اِلهیِ  )

اِلهیِ یا اِلهــــــــــــــــــــــیِ یا اِلهیِ
ندارم طاقـــــت یکـــــــــــدم جدایی
الهی خانه دشـــــــــــمن بســــــوزد
که پیش آورده چــــــون روزجدایی
جدایـــــی یاره از یاره جـــــدا کرد
جدایی رهنهء ملــــــک خــــدا کرد
بسوزد دیــن مذهــــــــــب جـــدایی
جدایی گوشت ازناخون جــــدا کرد
جدایی آتــــــــــشی دوزخ بــود یار
به هرنسبت جــدایی سخت بود یار
بسوزد دیــــــــــــن مذهـــب جدایی
جدایی ماتــــم هر وقـــــــت بود یار
کجا تو میـــروی جــــــانانه ای من
کجا تو میـــــــروی از دانه ای من
مکن با حرف دشـــــــــــمنان ظالم
شود آرام ایــــــــــن دل دیوانه من
دلکم حـــــوله باران است نگارجان
دوچشمانم به گریان است نگارجان
ندانستم که ای یار تو بی وفا  بودی
در دلم داغ  سوزان است نگارجان
همان روزیکه رفـــــــتی از بر من
قیامت کرده هجـــــــــرانت سر من
اگر ای بــــــــــی وفا باور نداری ؟
نگاه کن با دو چشــــــــــمان تر من
همان روزمرادیدی خـندیدی ورفتی
دل نازک ترم را از جانم شکســتی
اگر کافر هـم  میـبود رحـمش میامد
مگر تو بی وفا کافران کـافر بودی
عجب دیوانگی های میکنـه این دل
باز ترا ازمن تقاضا منیــکه این دل
به نیمه شـــــب ترا میخواهد از من
عجب خواهش بیــجا میکنه این دل
به هــمرایم وعـده ها کردی گل من
دورغ گفـتی خـــــطا کردی گل من
گرفتی تیغ هجــــــران را بدستـــت
مرا بنـــــــد بند جدای کردی گل من
چرا رفتی دلم پر خــــــون نمودی ؟
زدلت مهر من بیـــــــــرون نمودی
از لحظه که رفـــــــــــتی از بر من
« شایق »را دیوانه مجنون نمودی
شایق الله دلدار اندرابی