آرشیف

مصالحه سیاسی به مفهوم درست کلمه الترناتیف و قایمقام خوب دیګر ندارد. تمام جوانب خیر و اولاد صالح کشور مکلف برای کار به اوردن صلح و استقرار در کشور اند. صلح را میتوان به کمک توپ و ټانک داخلی و خارجی مهیا کرد اما استقرار و صلح راستین، م‌ؤثر و دوامدار به توپ و تانک نمی شود. هزار مرتبه در هلمند و کندز عملیات تصفیوی شود نمی توان درین قبر ملانصرالدین کنترول وصلح داشت. 

درین راستا باید برعلاوهء ارادهء سیاسی کار م‌ؤثر عملی صورت ګیرد. 
با تأسف کار عملی م‌ؤثر درین راستا در ١٧ سال اخير صورت نه ګرفته و مصالحهء سیاسی به معنای تسلیم و بی هویت سازی و افزار سیاسی غیر جدی، فریب و چالاکی سیاسی علیه یکدیګر به کار رفته و میلیوناه و حتی ملیاردها ارزش مادی. از بین رفته و به هدر دادهشده. 
ارزشهای معنوی و خون های ریخته شده ای غیر قابل حساب نیز درین عرصه زیاد است. موانع خارجی در برابر صلح و استقرار زیاد و قابل فهم اند اما موانع داخلی به اثر حماقت، سبکسری و فهم نادرست  از مسایل و… نیز بخش اساسی این وضع رقت بار و تأسف بار اند. 
زمانیکه دوجانب با هم مخاصمه دارند و یا دو برادر با هم در نفاق و شقاق اند و در مواردر دشمنان یکی از برادر ها را تشویق و ترغیب میکند که به خانه خرابی و انتقام و لجاجت ادامه دهد و وی خود اګاهانه و نا اکاهانه به شقاوت میپردازد. ضرورت است تا کار تنویری مناسب شود تا هر کس حد، حقوق و وجایب خود را بشناسد. کار برای صلح بین برادران و تجرید افراد بیګانه ازین میان و یا نابود کردن افراد شقی که از حد میګذرند و در صورتیکه به جبر و سلاح متوقف نه شوند، آنها ضرر بیشتر میرسانند، لذا درین همه عرصه ها باید همزمان کار کرد. 
شورای عالی صلح مانند مرجع ثالث بالخیر در میان این دو با اتوریته و نفوذ، فهم و دانش و تجربه خیر که داشت و یا دارند،  اکثر مورد اعتماد طرفین با اخذ صلاحیت از جانبین به صلح و تفاهم خیر رسیده و سنګ صلح درمیان ګذاشته و فیصله عادلانه و قابل قبول به همه جوانب نموده و در صلح و استقرار قدم عملی برمیدارند. اما در عمل شورای صلح دولت جمهوری اسلامی افغانستان بخاطر نوعیت انتخاب، افراد و بودیجه و عمل به صورت قطع جوابګوی این معیارها نبود و نیست. مصارف هنګفت درین عرصه در موارد زیاد به هدر رفت. یګانه دست آورد بعد از ملیاردها مصرف همان تفاهم با حزب اسلامی به رهبری جناب حکمتیار بود که آن میتوانست خارج ازین شورا هم صورت ګیرد. این تفاهم هم  به ماانع قریب به خط سرخ مواجه است. عوامل آن در  بی کفایتی در رهبری این پروسه  بصورت عمده میباشند. 
اګر این شورای صلح دولت اسلامی افغانستان بود درین صورت این به کمیت محدود از جانب دولت کابل باقی میماند اما یک شورای صلح معرفی میشد و یا شود که از تمام جوانب مانند شورای صلح ثالث  بالخیر تشکیل میشد و تشکیل شود که این پروسه را بهتر رهبری و هدایت خیر کند. 

و اما جناب حکیم مجاهد که عضوی شورا است و در موضع و از حرکت طالب با تعابیر مختلف اخیر اظهارات داشته است. یک  تعبیرهمان تعبیراست که به سبب  آن به حق سبکدوش شد. باید ګفت که با همچو نظر که وی تنها نیست، چنین شخص را شایستهء. عضویت  درین شورای عالی صلح نمی دانم و باید ازعضویت این شورا مانند شورای ثالث بالخیر که ادعا دارند،  خارج میشد و خارج شوند. 

اما حال چه باید کرد؟ 
آیا وی از جانب حرکت طالب و به نمایندګی از کدام طالب صحبت دارد؟ 
به نمایندګی از ملا محمد عمر، ملا برادر و یا ملا برجان و …. و یا به نمایندګی از شاخهء ای اس ای حرکت به نام طالب؟ 
سوالیکه جواب آنرا خودش و مراجع امنیتی افغان بدهند و متناسب به آن باید در برابر مجاهد  عمل شود. 
اګر اقای مجاهد به امر صلح و تفاهم بین الافغانی ایمان دارد، درین صورت باید به ایشان مانند طالب دارای موضع خود که جنګ و کشتن افغانان را راه حل نمی داند، امنیت کماکان داده شده و امنیت اش تأمین و در مذاکرات صلح نه مانند عضوی شوراء برایش جای خودش باشد. 
اګر جنک، قتل و غارت افغانان را مشروع دانسته باید مورد  بازپرس متناسب قرارگیرد. و اګر برای اهداف سیاسی مبارزه در چوکات قوانین نافذ در کشور میخواهد دران صورت مانند حزب اسلامی باید برایش زمینه سازی زندکی با آمن بدون پيګرد عدلی مهیا شود. 
لذا هرګونه افراط و تفریط و عملیکه دشمنان وطن این مساله را علیه ما بکار ګیرند  و فتنه کنند و خلاف برنامه های صلح باشد باید جلوګیری کرد. 
هرګونه روش خشن و قهر آمیز در صورتیکه  وی مانند  یک تبعهء   کشور اظهار نظر کند نباید به قهر دیکتاتورانه و توتالیته مواجه شود. اګر چنین کنیم که صدا های از مراجع رسمی به همین جهت اند، درین صورت آن ادعا های بلند بالای دیموکراسی و آزادی بیان را به طاق نسیان ګذاشته و به همه بګویید  که آن صرف دیمکرات نمایی و اکت و تمثیل آزاد منشی است و کنه ما همان توتالیته و مطلق العنانی است. 
لذا تاریخ و ملت ناظر است. 
قدرت دارید و چګونه عمل میکنید؟ 
بخاطر داشته باشید که جبروت های ګذشته و این هم خواهد ګذشت. 
خلص اخراج آقای حکیم مجاهد از عضویت شورای صلح دولت اسلامی افغانستان با چنین اظهارات قابل توجیه است اما پیگرد عدلی وقضایی آنرا و یا عدم تأمین امنیت متناسب وی را مردود میشمارم. 

و ما علینا الا البلاغ المبین  
دوکتور صلاح الدین سعیدی