X

آرشیف

طلوع نو
نوامبر 15, 2016

Shahla Latifi

دنبال کردن نویسنده
وقتی نوباوه بودم با خود می اندیشیدم
که روزی از این شهر آفت زده خواهم گریخت
سرم را در دامان سکوت پیچانیده
از جاده های پرهیاهو خواهم رفت
***

 

در تنهایی شب 
سکوت درخت بید حویلی همسایه را به یاد می آوردم
چراغ های بی نور کلبه محبت 
و شمعدانی های غمگین مادربزرگ را به یاد می آوردم
و پدربزرگ/ بابه جان که با مجله آلمانی اشپیگل بر دست 
عینک های ذره بینی قهوه ای به چشم
با سری بی مو 
تبسم ملیح بر لب
زیر صندلی گرم زمستانی روبروی من نشسته
منتظر فروزندگی شمع ها می بود
و من داشتم با خود می اندیشیدم
که روزی از تمام نداشته ها خواهم گریخت
***

 

می اندیشیدم که سرانجام بندها را خواهم گسیخت
دوباره مشتاقانه به باغ های سبز کودکی خواهم رفت
و گاهی که سنگ حوادث دری خانه ما را می کوبید
مادرم آبستن کودک دگر
از درد چون ابر می غرید
با خود می اندیشیدم روزی از این شهر جنون زده خواهم رفت
***

 

در قحطی زمستان ها
روی پله چوبی شکسته 
که پدر توانایی ترمیم ش را نداشت
منتظر گرمی آفتاب نشسته
با خود می اندیشیدم که روزی از این شهر مصیبت زده
از چنگ و دندان دغدغه های زندگی
با زدودن خاطره های تلخ
آسمان را سفت خواهم چسبید
با ستاره ها تا ابد آرام خواهم خوابید
***

 

با خود می اندیشیدم
که روزی در گرداب نیستی ناپدید خواهم شد 
و در طلوع نو دوباره بیدار خواهم شد
و با چنان حس خوشبختی 
از روزنه آفتاب به کتاب های کهنه پدرم می نگریستم
و شتابزده زیر پتوی گرم آرام می گرفتم
و یکی یکی کتاب ها را با دستان شوق زده می گشودم
تا از دام پس کوچه های حقیقت
از دنیای اسیر شده به دست بیگانگان
در فضای سبز افسانه ها خلوت کنم
و با سحر و جادوی قصه های بومی 
به دیار محاصره شده هرگز برنگردم

 

11-05-2016
 
X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

Shahla Latifi

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها