آرشیف

این سروده را به دوست نهایت عزیز وشاعر توانای کشورم ،سیف الرحمن صامت تقدیم میکنم که بجواب یکی از سروده هایم چنین کومنت گذاشته بودند:«سلام !پیشنهاد من اینست که ازعشق٬از امید٬ ازبهترینها وازنشاط وشادابیها هم بگویید بنویسیدوبسراییدماخود شکوه شده ایم وبایدانچه بشنویم همه شکوه باشد؟»

بیگانه ام از خویشتن ، خواهم دمی یارم شوی
با عشوه و ناز و ادا ، مستانه دلدارم شوی

هر هست و هر بودم توئی ، مفقود و موجودم توئی
منظور و مقصودم توئی ، بر پودِ جان ، تارم شوی

در کورهء بیدادِ تو ،« مسعود » شد « حدادِ » تو
مجنون و گه فرهادِ تو ، تا تیغ و تلوارم شوی

مسعود حداد
16جون 2016