آرشیف

دنیایی که با مایه تباهی و فساد آلوده شده است همیشه در لابلای اوراق سیاه تاریخش شاهد سوگواری ها، واقعات خونین و اعمال قساوت باری چون ظلم و ستم، در بندگی بودن اختیاری و یا غیر اختیاری ، قتل عام یا گروهی، انفجار بمب، مسموم کردن سرچشمه حیات کودکان و نوجوانان، سوق دادن یک ملت بسوی انحطاط و کشتار سیاسی، مذهبی و یا نژادی که بوسیله جنایتکاران سازماندهی میشوند بوده است.

و اگر با عقل و منطق به همه جنایات و اعمال غیر انسانی دقیق شویم، می نگریم که تمامی جنایات از نفرت، خودخواهی، اوج ترس و وحشت و تدارک و سازماندهی جنایتکاران و پیروی کورکورانه آن همه خیانت کاری توسط مردان و زنان بیگناه که اسیر دسیسه های فساد و قتل میشوند صورت گرفته است.

اما اکثر ما انسانها ولو کجا هستیم با شاخص های متفاوت اخلاقی، مدنی و اعتقادی… زمانی که با شنیدن و دیدن حادثات خونین و قتل انسان بی گناه در وجود و قلب خود از درون خفه می شویم، همان جاست که وجود لطیف انسانیت را با حواس ظاهری و ادراک حسی مان لمس کرده ایم و شاهد این هستیم که احساس زنده انسانی در رگه های ناتوان دنیا هنوز هم به آهستگی جریان دارد. هنوز هم انسان در کنج و کنار دنیا با شنیدن و دیدن حادثه المناک و خونبار گریه میکند، لحظه ای مکث میکند، از درون سینه اش آه بیرون می زند، دستی را با مهر و تسلیت می فشارد، دعای خیر می کند، شمعی به روی زمینی می افروزد و یکبار دیگر توانایی انسان را که هنوز زنده هستیم، هنوز هم متحدانه بسوی جاده نجات از بدبختی ها روان هستیم و هنوز در انهدام فرو نرفته ایم، ناخودآگاه زنده بودن انسانیت را شعار می دهند که واقعن مژده ایست به قلب های ناباور.

با درود به پیشگاه صلح و عدالت و برابری،
04-21-2016