غور یک کیلومتر جاده پخته ندارد

مصاحبه یی من و رضازاده در روزنامه ماندگار!

 گزارشگر: ابوبکر مجاهد
برخورد سلیقه یی برخی از وزارتخانه ها نسبت به ولایات دور دست باعث شده که مردم این ولایات از پروژ ه های انکشافی زیربنایی، صحت، آموزش و پرورش و حقوق زنان محروم بمانند.
شماری از نماینده گان ولایات غور، فراه و زابل در مجلس و فعالان مدنی این ولایات، با ابراز این مطلب به روزنامۀ ماندگار میگویند، در بخش انکشاف زیربنایی، صحت، آموزش و پرورش و حقوق زنان، متأسفانه به ولایات دور دست توجه نشده، مکاتب در تمام ساحات این ولایات فعال نیست و زنان حق کار را در ادارات دولتی به میزان مردان ندارند.
آنان می افزایند: زنان و مردان در ولایات از حقوق مساوی برخوردار نیستند، در این ولایات برخوردهای تندروانۀ  تعداد از افراطیون در برابر خانم ها حقوق مسلم شان را از ایشان گرفته که نمونۀ بزرگ آن اعتراضات افراطگرایان تندرو و استفاده جو در برابر خانم جوینده، والی پیشین غور که تنها زن بودن آن باعث برکناری وی از سمت مقام ولایت شد به قسم نمونه از آن نام برد.
به گفتۀ آنان، شماری از وزرا به اساس سلیقه های شخصی شان نسبت به بعضی از ولایات برخورد می کنند. این درحالی است که برخی از نماینده گان ولایات دیگر نیز شکایت دارند که تعداد وزارتخانه ها توازن پروژهای انکشافی را در ولایات دور دست در نظر نمی گیرند.
کرام الدین رضا زاده نماینده مردم غور در مجلس نماینده گان در مصاحبه با روزنامه ماندگار میگوید:
غور یکی از ولایات مرکزی است که در طول چند سال گذشته، از پروژه های انکشافی متوازن محروم مانده است، در تمام شهر غور یک کیلومتر سرک پخته و اساسی ساخته نشده است.
به گفتۀ او، با آ نکه چند مرتبه به خاطر اعمار سر کهای غور کابل و غور هرات به دولت پشنهادهایی داشتیم، ولی تا هنوز دولت به این پشنهادها توجه نکرده است.
این نمایندۀ مردم غور در مجلس نماینده گان تصریح کرد:
پروژه های انکشافی که در بخشهای صحت و آموزش و پرورش تطبیق شده است، جواب گو به نیازمندیهای مردم غور نیست، مردم ولایت غور امیدوار استند که دولت جهت رشد پروژه های انکشافی متوازن در این ولایت توجه کند.
او می گوید: غور یکی از ولایت های فقیر و محروم از پروژه های متوازن انکشافی است که تا هنوز وعده های مسوولان دولت وحدت  ملی در بخش های اعمار بندبرق، اعمار جاده های و مسلکی شدن زراعت در این ولایت، انکشاف آموزش و پرورش و تحصیلات عالی عملی نشده است.
آقای رضا زاده افزود: در حال حاضر تنها بند برق ولایت غور تحت کار قرار دارد و مردم غور از دولت می خواهند که در اجرای این پروژه جدیت به خرچ دهد.
از سوی دیگر عصمت راغب فعال مدنی ولایت غور می گوید: در ولایت غور انکشاف متوازن در حد شعارباقی مانده است و پروژه های عامه در این ولایت بسیار ناچیز تطبیق شده که قطعاً نیازمندیهای مردم را مرفوع نمی سازد.
آقای راغب افزود: مردم ولایت غور بیشتر از هر چیز دیگر  در شرایط امروزی سخت  نیازمند اعمار سرک هستند، در طول این مدت تنها بودجه که بخاطر اعمار سرک ها در غور اختصاص داده شده است، پروژه سرک "گردن دیوال" از هرات تا منطقه چشت است( که چشت نیز مربوط ولایت هرات می شود)، اما هزینه این پروژه بنابه عدم توجه لازمه حکومت بخاطر راه اندازی کار عملی آن از سال 1391 تا 1395 بطور انتقالی از طرف دولت به نام ولایت غور پرداخته و زیر نام بودجه انکشافی تا تصویب بودجه سال 95  انتقال پیدا کرده است. وی می گوید این درحالی است که ما به خاطر اعمار سرک غور هرات و غور کابل چندین مرتبه هم در حکومت کرزی و هم در  حکومت وحدت ملی پشنهادات مکرر به حکومت داشته ایم. اما شوربختانه تا امروز کسی به آن توجه نکرده است.
به گفتۀ او، ولایت غور یکی از ولایاتی است که منبع بزرگ آبی در اختیار دارد، ولی تاهنوز هم در این ولایت بند برق اعمار نشده و مردم غور از جنراتورهای دیزلی دست دوم به خاطر روشن کردن خانه های شان استفاده می کنند، آنهم از ساعت 7 بجه شام تا ساعت 9 بجه شب روشن می باشد.
این فعال جامعه مدنی ولایت غور تصریح کرد: اینکه چرا تا امروز  به ولایت غور توجه نشده است؛ دلیل این همه عقب مانده گی را  ناشی از موضوعات زبانی، هویتی و انزوای جغرافیایی می داند . در کنار دیگر عقب زده گی ها، در بخش انکشاف صحت، آموزش و پرورش و حقوق زن متأسفانه توجه صورت نگرفته است، مکاتب در قرا وقصبات دور دست  غور فعال نیست و در این ولایت زنان حق کار کردن در ادارات را به آنچه که از زنان بعنوان نیم از پیکر جامعه و حقوق مردان و زنان درقانون بطور مساوی و برابر تعریف شده است، در طول این مدت همسان مردان  از حقوق حقه شان برخوردار نیستند.
آقای راغب ادامه داد: دلیل اینکه زنان و مردان در ولایت غور از حقوق مساوی برخور دار نیستند و زنان هرگز نمی توانند همسان با مردان در این ولایت؛ کار و اشتغال نمایند می گوید؛ برخوردهای تندروانۀ تعداد از افراطی ها در برابر خانم ها حقوق زنان را از ایشان گرفته است. بطور نمونه می شود از  اعتراضات افراطیون تندرو و استفاده جو در برابر خانم جوینده والی پیشین غور، در این ولایت نام برد که تنها زن بودن آن عامل برکناری وی از مقام ولایت به نام های این و آن  شد نه چیزی دیگر.
به باور آقای راغب: هنوز زنان در غور به عنوان جنس دوم از همان امتیازاتی برخوردار اند که زنان در قرن ها پیش برخوردار بودند، در تمام عرصه های زنده گی سهم شان در برابر مردان قابل مقایسه نیست و فضای مسلط از سوی رادیکال های افراطی در این ولایت، این حق را از ایشان گرفته است، از سنگسار، تا زجرکشی همه چیز در این ولایت در برابر زنان دیده می شود.