آرشیف

درکشور ما افغانستانی ها، یک طایفه، آدمهایش همه چیز را به میل خودشان بدون قید وشرط یا مقبول قرار می دهند یا مطرود!؛ از جوهر انسانی وفرمایشات دینی تا ارزشهای وارداتی. تمامیت خواهان دراین خاک، گذشته ازینکه میراث مشترک مخلوق خدا را که لفظ "انسان وانسانیت" باشد، برزمین زدند. از سوی دیگر افتخار هدایت به اسلام(مسلمانی) را که ارزش معنوی وبخشش خداوندی برای ما ملت افغانستانی، بعنوان جزی از پیکر امت اسلامی است؛ نیز با حامیان درون حکومتی خویش با رنگ تزویر ومحتالیت سرانجام مستهجن ترین القاب را از همین آدرس نصیب آدمهای این مرزوبوم منسوب به دین اسلام ساخته واین عمل غیر انسانی شان بحیث یک ارزش در نزد خودی شان هنوز ادامه دارد…. در کنار این همه، دموکراسی بیچاره نیز در همین خاک مدفون شد، پروسه دموکراتیک انتخابات که یکی از مولفه های این نظام بود، درهمینجا افتضاح گونه به بیراهه کشانیده شد وبا دستان چند تحجرگرای متقلب در سطح جهان لقب "انتخابات گوسفندی" برایش داده شد که زاده وولد این گوسفند، بی پیشینه ترین دوقلوی را از خود به میراث گذاشت که نمونه اش تاهنوز درهیج نقطه از زمین خدا تجربه نشده است، دوقلوی که هنوز محبت دوگانه گی وهم شیری در بین خودی آنها شکل نگرفته واین بغض بندی ولجاجت روز افزون آنها بیشتر از پیش از ما قربانی می گیرد، لعنت به این گوسپند که احفاد ناخلفش بنابه بی کفایتی وعدم تدبیر برای رهبری خوب، عامل کشتار انسانهای بیچاره این خاک می شوند.
به دنبال فرتوت شدن وپوسیدن دیگر شاخصه های نظام مردم سالاری، رفته رفته آزادی بیان که یکی از مولفه های مهم وبسا بزرگ نظام دموکراسی است، آن هم با بیانات تناقض نمای خانم شکریه بارکزی راهی افول می پیماید، اصل نظام مردم سالاری را کرزی وتیمش که غنی نیز شریک ماجرا بود به لگد زدند و شاخصه های دموکراسی مثل انتخابات وآزادی بیان یکی پی دیگر بدست پدر ومادر گوسفندان فربه این خطه زخم لاعلاج برداشتند. اکنون بارکزی با استفاده از مصوونیت پارلمانی وبی کفایتی اداره فرزندان دوقلو، یک روز بر ارزشهای مجاهدت این ملت توهین می کند و پای ملوث خویش را برروی خون پاک ومطهر، مرد وزن، پیر وجوان، قهرمانان وعلمبرداران راه آزادی که برای حفظ نوامس ملی وتمامیت ارضی همه روزه قربانی می دهند تا ما زنده بمانیم می گذارد و روز دیگر از روی قصد و اهانت با این ملت واین خاک؛ قاتلین متجاوز، مزدوران حلقه بگوش را با استفاده از مایک وبلندگوی حکومت در رسانه های همگانی "مجاهد" جلوه می دهد وهنوز با یک بی شرمی تمام خود را تاریخ زنده قلمداد نموده، روی اظهارات اخیرش که ملاعمر کور را "مجاهد" خواند پافشاری می کند…و از سوی هم بلا درنگ وقتی جنایات بقایای بازمانده ملا عمر درکابل وسایر ولایات تکرار می شود؛ باز همین خانم با ابروهای چینده وموهای پیرایش شده خویش برای خانواده های قربانی تسلیت وتعزیت عرض می کند و برای اینکه یک باردیگر بر چشمان ملت افغانستانی ما خاک بزند، خیلی هنرمندانه در رسانه ها ظاهر شده، مجاهدین دیروز خویش را مزدوران امروز خطاب می کند.
کسی نیست که از این خانم بارکزی در مورد حرف های توهین آمیزش که فاعل کشتار این ملت را مجاهد می خواهد پرسان کند که شما به کدام فتوا چنین اهانتی را بحق این زنده جانهای این خاک روا می دارید؟ ویاهم از اکت های خود سرانه اش که عاقبتش به خودی شان نیز برمی گردد پرسان کند که آیا با روی صحنه آمدن این اجیران پاکستانی که شما نماینده گی آنها را از درون حکومت می کنید به شما اجازه خواهد داد که کما فی السابق با ابروهای دم مار وبالبان رنگین شده وشیکاری، با چشمان سرمه سا و… بر کوچه های کابل چشم چرانی کنید؟ قطعاً که میدانی نی! اما هویت کاذب تان، شما را ناخود آگاه به هرطرف سمت وسو می دهد، زیرا شما فقط یک نسبت با طالبان مشترک دارید وبس که حفظ دوامدار این مشترک… بالاتر از هرچیز دیگر نزد شما وامثال شما ارزشمندتراست!… شکری جان: شکر نعمت نعمتت افزون کند *** کفر نعمت از کفرش بیرون کند. این را یک فرصت بدان که امروزه از برکت پاسداران واقعی وطن نه ملاعمر، همه چیز به کامت می چرخد، مبادا چرخش زمان بار دیگر در هفت پرده بپوشاند و دوباره درکنج خانه بدست همین مجاهدین ساخته گی خودت زندانی شوید، که در آن زمان فریادت را نه زمین بشنود ونه آسمان!.
19/5/1394