آرشیف

بنام خدای دادگستر
 
صلح با زحمت و تلاشهای شبانه روزی نگهداشت میگردد؛ نگهداشت آن خیلی مشکل مگر روند دلچسپ دارد.
پس از شهادت قویترین صلح آور کشور و رهبر ملی انقلاب اسلامی افغانستان، پروفیسور استاد برهان الدین ربانی، دگرگونی های فراوانی در روندهای مختلف بمیان آمده و نیز در راه است. کار های انجام شده که اکنون مشکل آفرین شده جنجالهای دیگر را در روابط رسمی و سیاسی کشوری و جهانی به انواع مختلف رقم میزند. 
افغانستان شاهد ماتم ملی در روز جهانی صلح 2011 گردید. این ماتم برای رفتن رهبر محبوب شان و بزرگترین مرد صلح آور کشور از میان مردم بود که در راه صلح آوری در روز جهانی صلح به شهادت رسید. این حادثه واقعاً مشکلات بیش از حد خویش را نیز بر جا گذاشت که تعقیب و تحقیقش بسا جنجال بر انگیز و مشکلزا گردیده است. استاد بزرگ در حالت به شهادت رسید که یک پیام آور مخالفین را بحضورش پذیرفته بود. این موضوع رهبر شهید را از راه دور به وطن برگرداند چون میخواست در آوردن صلح تلاشهای شبا روزی داشته باشد. مگر، رهبر شهید به چیزی که در زندگی میخواست، نایل آمد – شهادت نصیبش گردید. 
پس از قربانی رهبر بزرگ، اوضاع خیلی تغیر کرد. واکنشها نیز در داخل و خارج کشور، بیش از حد بود. همه متحیر گردیده بودند. از سیاستمداران و دولتداران گرفته تا علما، رهبران و مردم عام داخل و خارج کشور از شنیدن چنین واقعه ی عمیقاً غمگین شده و به ماتم نشستند. افغانستان، ماتم ملی اعلام نمود. رئیس جمهوری کشور سفرش به آمریکا را به نیمراهی گذاشته واپس به کابل آمد. دولتهای منطقه و جهان شهادت استاد بزرگ را یک ضایعه ی بزرگ تاریخی در سطح صلح آوری جهانی دانسته، راه رسیدن به صلح را پس از وی دشوار وانمود نمودند. حکومتهای دوست و مسلمان جهان با مردم و دولت افغانستان برای غمشریکی یکجا شده و عزاداری نمودند. 
در همین حال، دیده میشود که مشکلات روند صلح آوری بیش از حد گردیده و به گونه ی است که اکنون دولت افغانستان را کشورهای دیگر در حاشیه قرار میدهند. آمریکا خودش این روند را پیش میبرد و انگلیس از طریق خود. در این میان پاکستان موضوع را به نفع خود کشانده و ثروت خویش را چند مراتب بالاتر میسازد تا چیزی از این روند، به نفع خود بکشد. ایران که همچنین. دولت افغانستان که مرکز موضوع میباشد، هر وقت و زمان صدای خود را بلند میکند که رهبریت صلح باید توسط افغانها انجام گردد و این صدا گاهی شنیده میشود و گاهی هم نادیده گرفته میشود. اکنون، موضوع به راه دیگری افتاده است. قطر، که خود یکی از کشورهای دنیای عرب است، بدون در نظر گرفتن مشکلات داخلی اش و بدون اینکه با افغانها در تماس شود، دفتری برای دشمنان افغانستان آماده کرد. روابط آن کشور نیز با افغانستان موقتاً کوتاه گردیده و در باریکی اش قرار دارد. قطر مگر از خیزش های مردمی جهان عرب آگاه نیست. آیا امارت قطر فعالان جوان و ضد حکومت امارتی کشورش را به عقب پنجره های زندان نبندیده است؟. این به معنی آن است که دولت قطر کوشش دارد مشکلات خویش را پرده اندازی نماید تا مردمش زیر ستم امارتیهایش قرار داشته باشند.
پاکستان نیز خود را یکی از طرفهای خیلی مهم این موضوع دانسته و در مقابل دولت افغانستان چالشهای بسا پست و بلند را از طرق مختلف میگزارد تا افغانستان کشوری با ثبات نگردد. آیا گفته های اخیر آقایان مشرف رئیس جمهور سابق و نواز شریف نخست وزیر سابق آن کشور را شنیده اید. به گفته ی آنها اگر اداره ی استخباراتی پاکستان بخواهد صلح در افغانستان بیاید، در زمان خیلی اندک این ثابت میگردد. مگر، دیده میشود که تکتیکهای سیاسی و دو رویه یی پاکستان نشان میدهد که هرگز نمیخواهد برای خود ماری زیر آستین داشته باشد. افغانستان را نمی خواهد با ثبات گردد. سفر چندی قبل آقای گروسمن به پاکستان از سوی دولت پاکستان رد گردید. آیا این هم راهی دیگری برای دریافت پول از آمریکا نیست که پاکستان دارد، بازی سیاسی دو رویه انجام میدهد. رهبر بزرگ را که در راه صلح آوری گامهای مثبت نهاده بود نیز پاکستان و سیستم کثیف و پلید استخباراتی آن کشور به شهادت رساند و در اخیر روز این موضوع را یک گروهک ملحد و بی شرمش که کاسه لیس اداره استخباراتی آن کشور است، بر عهده گرفت. چرا این مسوولیت شهادت استاد بزرگ را دیگر دشمنان افغانستان به عهده نگرفتند. همه موافقین و مخالفین نظام و صلح، این موضوع را به شدت تام تقبیح و نکوهش کردند.
افغانستان با ثبات اهمیت پاکستان را در سطح منطقه و جهان صدمه خیلی سنگین وارد میکند اگر رویه ها درست و روند صلح آوری و تحکیم ثبات به درستی انجام گردد؛ چون افغانستان یک کشور استراتژیک و از هر نگاه در منطقه از اهمیت والای برخوردار است. 
پس این باید هشداری به اداره چیان پاکستانی باشد که به گفته ی مقامات اداره کابل، هرگاه پاکستان در مشکلی روبرو شود، افغانستان مهاجر میپذیرند. پاکستان و کشور های دیگر باید بدانند که حوصله ی مردم و آه غریبان این سرزمین نامور و غیور به مراحل اخیر خود رسیده و روزی صدایشان را به قهر شکننده ی بالا میکنند. مگر نشنیده اند که کوزه ی لبریز، آبش میریزد. آیا تاریخ را شاهد نیستند که اسکندر مقدونی، چنگیز خان، انگلیس، روس، تروریزم جهانی توسط کدام کشور و مردم در گذشته ها سرکوب و کوبیده شده اند. کسانیکه نمیدانند را میگویم که به گوگل و دیگر پایگاه های انترنیتی برای جستجو و یا کتابهای تاریخی جهانی و سیاسی برای دریافت معلومات سر بزنند تا بدانند که افغانستان و ملت با غیرت این کشور بود که آن ها را با لشکرهای قوی و قوتهای بزرگ -کمیتی شان، را شکست تاریخی و سنگین دادند. تاریخ همیش گواه است. 
این کارهای دوگانه را بس کنید. بس است، آینده نگر باشید و آینده سازی نمائید. کار نموده با هم باشید، صلح و ثبات بیاورید و مثبت اندیشی کنید. نام خویش را در تاریخی افغانستان، منطقه و جهان با خط طلایی حک کنید. سفیران صلح باشید نه سفیران شیطنت، لعنت شده و خبیث تاریخ. صلح و ثبات در افغانستان را صلح و ثبات منطقه و جهان دانسته باید با صداقت کار نمایید. این دگر گونی ها ختم گردد و همه با هم دولت افغانستان را همکاری نمایید تا در این عرصه، تاریخ جهان را، ورق زنید. قلب آسیا را از این جنجالها نجات دهید و یا هم دوگانگی را از بین ببرید تا خودمان راه خویش را دریافت نمائیم. سیاسیون موافق و مخالف نظام افغانستان را نیز میگویم که بیایند باهم در همه عرصه ی ملت – دولت سازی و بهبود سیستمهای دولتداری متحدانه عمل نمایند. مردم را با خود داشته باشند و دوره های بعدی تاریخ افغانستان را با سیاست های اکادمیک – علمی بنویسند. با آرامش روحی تمام کار ها را میتوان کرد تا کار در زیر چتر بی ثباتی. سیاستمدار مثبت اندیش آرامش را میخواهد تا کارهایش را از اجتماع سازی و باهمی مردمی آغاز نماید نه اینکه دو رویگی را پیشه ی خود سازد. 
در این عرصه وجداناً و صادقانه قدم بردارند تا در مقابل ضمیر و وجدان ایمانی و انسانی خویش پاک و مبرا از هر گونه شکست شخصیتی باشند. خون شهدای راستین خویش را که در طول تاریخ و بخصوص دوران جهاد و مقاومت برای آزادی و صلح آوری این کشور در راه بسا دشوار کشور سازی داده اند، گرامی داشته و برای آوردن صلح که آرزوی ایشان بود، مجادله و کارهای باهمی را به درستی انجام دهید تا صلح و ثبات در سرتاسر کشور بزرگ مان برقرار گردد.

 نوشته:               سید احسان الدین طاهری
ایمیل:              sitaheri@hotmail.com
ویبلاگ:            www.ihsantaheri.blogfa.com