آرشیف

 اول جوزای 1386 خورشیدی

نقاط سرخ وزنگ خطر عنوان نوشته ای است که به توضیح وتحلیل اوضاع امنیتی ولایت غور می پردازد.درین نوشته نخست نقاط امنیتی مورد نظر بر جسته  و بعد خطرات امنیتی احتمالی توضیح وتحلیل میگردد.تحلیل مسائل امنیتی یک امر حیاتی بوده باید واقعیت ها وحساسیت ها بدون مقدمه وحاشیه روی عاجل مطرح گردد تا وقایه باشد برای جلو گیری از شیوع مر ض بد امنی در منطقه.

طبق انتظار از اوائل بهار سال جاری در ولایت غور هم نقاط سرخ که به مفهوم تهدید امنیت است به وجود آمد ,پیش زمینه های ایجاد این نقاط ویا مراکز سرخ از زمستان سال گذشته شکل گرفته بود.که میتوان به واقعات شهرک وچهارسده من حیث پیش زمینه های بروز بد امنی در منطقه اشاره کرد.

نقاط سرخ ویا مراکز فعالیت طرفداران طالبان ومخالفین دولت در غور.

1_ مناطق شمال غرب وجنوب غرب شهرک که بعد از کشته شدن حاجی گل و کشته شدن مخالفین وی توسط ملا برهان به مر کز اصلی تشنج وساحۀ فعالیت طالبان تبدیل شده است.هر چند در مناطق دهن حصار, وجه تا ناسفج پوسته های امنیتی دولت وجود دارد اما این افراد امنیتی عملا قادر به خلع سلاح افراد مسلح که در کوه ها گشت وگذار میکنند نیستند,وبه همین ترتیب مناطق جنوب غرب ولسوالی شهرک از تنگی ازو,  سبستی ،خیران وپتن شروع تا سرملان وتنگی ولیمه از طرف ملا برهان اداره میگردد وافراد مسلح بخاطر جلوگیری از حملۀ إحتمالی طرفداران ملا مصطفی در حال آماده باش قرار دارند.یعنی ملا مصطفی خودش از افراد طالبان بوده وحالا طرفداران حاجی گل نیز به نوع با طالبان ارتباط تأمین نموده اند.چون طرفین دولت را ضعیف میدانند وکوشش میکنند بخاطر جلب حمایت طالبان از یکدیگر سبقت جویند.

2_ مناطق غرب ولسوالی تولک نیز آسیب پذیر شده چون تولک به فارسی وازانجا تا شیندند ارتباط دارد وافراد مربوط به ملا ستار که با طالبان زیر کوه ارتباط دارند وارد منطقه شده اند .سه هفته که گذشت افراد مسلح در مسیر راه ها مسافرین را چور واز طرف شب برخی خانه هارا چپاول کرده اند وبی امنیتی بطور پراگنده در تولک زیاد بوده است.این مناطق از چشمۀ میری وکدو رو شروع تا درۀ مگس وکوتل نخودی امتداد یافته است.

3_ دوهفته قبل ملاجلیل یکی از سر گروپ های مخالف دولت وطرفدار طالبان که منطقه را ترک کرده بود وارد تنگی ورستانی پایحصار ولسوالی تیوره ومناطق ظهران وخواجۀ بور گردید.او میتواند از رفت وآمد افراد طرفدار دولت بین شهرک وتیوره جلو گیری نماید.در حالیکه عدۀ از افراد مسلح دامنۀ کوه اجل که از مناطق بین تیوره وساغر است نیز به وی پیوسته اند.

4_ روز یکشنبه سی ثور یک گروپ مسلح به سرگروپی دوبرادر زاده قیوم خان بنامهای رسول وشجاع . وملا قدیر پایحصار که به هلمند بودند در مناطق بازار کهنۀ یخن علیا دیده شده اند.ایشان یک  ویا دوخیمه مکتب نسوان را به نشانه موجودیت در منطقه به آتش کشیدند.ودر اثر عدم حمایت مردم وارد تنگی یخن وازانجا به کوه ها پنا بردند.

گفتنیست که این افراد از طریق پشکران چهاردر توسط افراد ارتباطی طالبان همکاری ورهنمائی شده اند.این افراد که مربوط به بقایائی قیوم خان وهمکار عمدۀ طالبان میباشند نسبت به سائرین خطر ناکتر بحساب میآیند.ایشان طرفداران در پسابند وغرب ولسوالی تیوره هم دارند که شاید وارد منطقه شده باشند.

5– گروپ مربوط به فرزندان عبدالله حافظ در مناطق بین پسا بند ودولینه مانند سر اسپ تا نزدیکی سیا چوب وگرماب پسابند نیز به فعالیت آغاز کرده اند.مسیر این گروپ را ترافیک وانتقال مواد مخدر تشکیل میدهد که بیشتر مصروف گرفتن محصول از کاروانهای مواد مخدر میباشند که از بهار تا زمستان درین منطقه بازار گرم دارد.

6 – در منا طق غورقند که در ساحۀ دور تر از چغچران موقعیت دارند کدام تضمین امنیتی وجود ندارد وافراد محدود تا ساحۀ تیلک سر زرتلی بنام مخالفین دولت گشت وگذار میکنند واز پیروزی طالبان سخن میگویند.

7– در مناطق الله یار در غرب چغچران وخواجه گان در شمال غرب دولینه نیز طالبهای مساجد به تحرکات خود آغاز نموده اند ومردم را علیه دولت به جهاد تحریک میکنند.

8– اختلافات قوماندان احمد با مولوی های مرغاب نیز زمینه فعالیت طالبان را در دره های مرغاب مساعد ساخته واین فعالیت ها تأثیر خودرا بالای مناطق چهار سده نیز گذاشته است.واما مسئلۀ مهم برای گروپ های مسلح چهارسده ومرغاب کنترول کاروانهای مواد مخدر است که از ولایات شمال کشور به طرف جنوب از مسیر چهارسده ویا مرغاب  و بلندی های دولتیار, سر زرتلی تا پسابند وهلمند رفت وآمد دارند.این گروپ ها کوشش میکنند تا دولت مانع فعالیت شان نشود واگر بر خورد صورت گیرد به طالبان راپور میدهند که با نیروهای دولتی در گیر نبرد اند, در غیر آن کوشش میکنند طورآزاد به حاکمیت خود بالای شاهراه ها ادامه دهند.

تحلیل:

چرا گروپ های بیست نفری وده نفری حامی طالبان درین شرائط وارد غور شده اند ودر کوه ها ودره ها به زندهگی خود ادامه میدهند اما عملا دست به حملۀ مسلحانه بالای پسته های دولتی نزده اند؟

اگر این گروپ ها به دستور وهدایت طالبان وارد منطقه شده باشند شکی نیست که مصروف تأمین ارتباط وهم آهنگی گروپ ها وبر رسی امکان پیروزی وپیدا کردن جائی پای برای خود هستند.در صورتیکه این گروپ ها در منطقه بمانند شکی نیست که به مراکز فرماندهی طالبان تماس تأمین  نموده وخواستار نیروهای بیشتر خواهند شد تا عملا به کار آغاز نمایند.وضعف نیروهای امنیتی دولت در غور نیز ایشان را تشویق نمودهاست.

واگر این گروپ ها از عملیات دولت در هلمند ترسیده باشند وعجالتا به طرف غور فرار کرده باشند بازهم منتظر خواهند ماند که اوضاع وتحولات در هلمند به کجا می انجامد.که درین حال در صورت شکست طالبان شاید  ایشان ادعای  عودت کننده به وطن را داشته باشند وخواستار عفو از ادارات دولت شوند, که برای شان این امکان میسر است.واما اگرنیروهای دولت در هلمند دست آورد نداشته باشد ,باز درانصورت گروپ های مسلح  طرفدار طالبان در غور هم ادعای فتح پیروزی بر خی مناطق را خواهند نمود. واز هلمند وقندهار تقاضای کمک های نظامی ولوژستیکی خواهند کرد.در شرائطیکه مناطق خلع سلاح گردیده ,گروپ های ده نفری هم میتوانند به آسانی بالای قریه ها ومناطق دور از ولسوالی حاکمیت خودرا داشته باشند که درینصورت بحران بد امنی در غور نهایت تشدید شده وقتل کشتار تا سرحد چور وچپاول مناطق ادامه خواهد یافت. گروپ های که به طالبان منسوب اند ووارد غور شده اند همه مخالفین منطقوی نیز دارند.احتمالا ایشان بجای ادارات دولتی اول مخالفین خودرا در قریه های دور هدف قرار دهند.ویا قبل از نیروهای امنیتی دولت از طرف مخالفین خود مورد حمله قرار گیرند. به همه حال احتمال در گیری وتشنج در منطقه زیاد پیشبینی میشود.

این تصویر حاصل بر داشت های نویسنده است که درین اواخر از وضعیت غور بخدمت خوانندهگان ارائه گردید.