جمعیت که در نگاهای شان هزار ها راز نهفته است!

……………………………………………………
آنکه خنــدانـت یـــتیم خسته را
بـاز یابــد جــــنت دربــسته را

چون یتیم را کسی گــریان کند
مالک اندردوزخش بریان کـند

بعدازبیست سال واندی برای اولین بار به صف فرشته گان معصومی استادم که من با ایشان درد والم مشترک دارم، اینجا دارالایتام کابل- استانبول است جای که برای بی سرپناه ها بوی مهر وآغوش گرم مادر ونوازش پدر را نسبت به فرزندانشان بازتاب می دهد، این ملجاء ولانه که نامش دارالایتام کابل- استانبول است بخش از کارگزاریهای بنیاد فرهنگی هدف به مدیریت داکترصاحب یولداش واعضای خادم شان محسوب می شود، نشستن ومصاحبت کردن با این نو نهالان باغچه توحید ومشمولین کاروان قافله محمدی لذت دیگری دارد، خصوصاً برای من که عین درد را هنوز که بیست وچند سالم است با خود حمل می کنم و این درد والم فراموش ناشدنی را که درفقدان پدر که آتش حرص ددمنشان روسپی صفت خارجی، یاهم منصب خواهان سیاسی جغرافیای داخلی که آزمندانه ارزشمندترین غمخوار زنده گی مان را درپیش چشمان مان مانند گرگان گوشنه بلعیدند وغم واندوه غیابتی را به ما به ارث گذاشتند که تا آخرین رمق حیات فراموش مان نخواهد شد.
این نسل بجا مانده چهره های هستند که انشاالله بزودی افتخار آفرینان میهن شان خواهند شدن و با نگاه ها عمیق احساسانه درک شان می کنیم که آنها چی می خواهند بگویند…، حرف زدن با این جمعیت احساس دیگری را به انسان پیش می کند وقتی با این ها روبرو میشوید هرگز وجدان آدم اجازه نمی دهد تا حرف از پدر به زبان جاری شود، چون پدر گفتن درنزد آنها سنگین ترین واژه است که به سختی می توانند آنرا تحمل کنند. اما خوشبختانه این داغدیده گان بجامانده ازتنش های میان گروهی در دهه های اخیر،  درنوازش وپرورش بهترین انسانهای بشردوست قرار دارند که دراین مکان بسیار کم احساس نبود نوازش پدر را می کنند، زیرا افراد مستخدم دراینجا برای این سیماهای ماتمدیده هم پدر است هم مادر هم انس لحظه های تنهایی شان، دقایق را که با این جمعیت نازنین بودم برایم خیلی خوش گذشت واز برخورد مسوولین دلسوز ومهربان، نسبت به آنها خیلی خورسند شدم وبرایشان دست بدعا بلند کردم.
لاریب، دراین مقطع زنده گی این آشفته دلان، یگانه چیزی که این فرشته های معصوم را شاد می سازد، دست های نوازشگریست که با جود وسخاوتمندی عادت کرده است، اینها نیازمند افراد روشمند واحسانمندی هستند که دررفتار با این نسل که پیامبر ما نیز این مسیر را پیموده است بهترین گزینه های دینی واخلاقی را پیشه گرداند و وباکمکهای توانگرانه وعاشقانه خییرین خود بهترین زمینه های تعلیمی را بجهت نیل به آرزوهایشان زمینه سازی کند، این دل فراخ وخوان مبسوط دراین شرایط احساس که حرص وجاه طلبی حتی انسانیت وحس بشردوستی را زیرسوال برده بسا دشواراست، اما خدا برکت دهد کشتی نیشنان بنیاد فرهنگی هدف را که با اراده محکم خدمتگذاری از نه سال به این طرف درکنار بخش های، ایجاد مراکز آموزشی، خوابگاه های دانشجویی، هفته نامه فانوس بخاطربازتاب فعالیت این نهاد، زیرپوشش داشتن پرورشگاه های دولتی، برنامه های قربانی، برنامه های افطاری، برنامه توزیع مواد خوراکه، کمک های نقدی به ایتام، بازسازی ونوسازی مکاتب، مساجد ومدارس دینی، برنامه های صحی، دارالایتام کابل- استانبول…، اینها برهمه پدیده های شوم بخل، حسادت، کوتاه اندیشی، تعصبات وتبعیضات نه گفته برخلاف هرنوع جریانات خانمانسوز وویرانگر درکشور سرانجام ازآغاز گامگزاری دراین مسیر انسانی ودینی تا امروز درتمام فراز وفرودها درکنار هموطنان خود تلاش های بی دریغ را بخاطر زدایش فقر وکمک به قشر مستمندان بدون تاثیرپذیری از جریانهای گمراه کننده ونه گفتن به تمام اختلافات وپدیده های گسست آفرین درمیان ملتهای باهم برادر انجام داده اند واین مسیر ادامه دارد….
به باور داکترصاحب یولداش:«ترویج فرهنگ دستگیری ازپا افتاده گان، عمیق ترین لایه های راهبرد این بنیاد را به دلیل داشتن ارزش دینی وانسانی تشکیل میدهد».
 مسلماً این گروه خادم دین رسول الله که فقیرترین ومظلوم ترین طبقه جامعه را تحت بستر آموزش وپرورش قرار میدهند ازیک سو که خدمت بزرگ به ستون شکسته معارف افغانستان کرده اند وازجانب دیگر عامل نجات عده ی کثیر ازاین طبقه محروم جامعه شدند که بدون تردید سرنوشت شان درکشور جنگ زده همچو افغانستان قطعاً به جهل ونادانی مبتلا خواهند بود واین نهاد چراغ و فانوسی برای نجات آنها ازگودال جهالت بسوی لایه های تنویرعلم ومعرفت بابهترین امکانات وتسهیلات تعلیمی وسیله شد، دراین کانون به تعداد هفتاد تن که ارقام آن رو به افزایش است؛ گذشته ازین که درمکتب دولتی تعلیم می بینند بلکه درداخل دارالایتام از یک نظم ومدارج آموزشی فوق العاده برخوردار اند، برای این ارقام تمام امکانات زنده گی درسطوح مختلف بطوری معیاری آمده بوده، استادان مجرب و ورزیده ی  دربخش های آموزش علوم دینی، اموزش قرآن کریم، تجوید وعلوم دینی، آموزش لسان انگلیسی، کمپیوتر ومضامین ساینسی رایگان بطور بیست وچهارساعته درخدمت شان قرار دارد، همچنان ادای نماز پنجگانه به جماعت یک امر لازمی پنداشته می شود.
درخاتمه باید گفت که بیناد فرهنگی هدف یک نهاد ملی وغیر وابسته به هرنوع جریانهای سیاسی درکشور بوده، اعضای محترم این نهاد همیشه تلاش درراستای کاهش میزان فقر درکشور کمربسته تاهنوز ساحه کاری خویش را درولایات مثل کابل، جلال آباد، بدخشان، جوزجان، سمنگان، بغلان، هرات، تخار، لغمان وغیره گسترش داده اند، که خوشبختانه دراین اواخر با همکاریهای بی دریغ جناب داکترصاحب یولداش واعضای رهبری محترم شان پای فعالیت این نهاد در ولایت غور نیزکشانیده شد امیدوارم که بدین وسیله بتوانیم خدمتی درخورستایش  برای ماتمدیده گان وسمتدیده گان آن آستان نیز انجام دهیم.
عصمت الله راغب 4/1/1394