آرشیف

توهین یک سرباز امریکایی در عراق به قرآن کریم اعتراض و خشم هردو مجلس پارلمان افغانستان را برانگیخت. اعضای مشرانو جرگه یا مجلس سنا روز سه شنبه سی ثور 1387 تالار مجلس را به رسم اعتراض و احتجاج ترک گفتند و خواستار مجازات سرباز امریکایی شدند. در فردای اعتراض سناتور ها (روز اول جوزا) اعضای مجلس نمایندگان نیز توهین سرباز امریکایی را به قرآن شریف تقبیح کردند و مطالبه ی مشابه را مطرح نمودند. متعاقب این اعتراض ها نخستین واکنش خشم آلود در تقبیح عملکرد سرباز امریکایی از سوی مردم ولایت غور در چغچران مرکز این ولایت به وقوع پیوست. صدها تن از مردم شهر چغچران روز پنجشنبه دوم جوزای 1378(22می 2008) دست به تظاهرات زدند. این تظاهرات را نخست شاگردان لیسه ها و دارالعلوم ولایت غور براه انداختند که سپس جمعی از مردم نیز به مظاهره چیان پیوستند. تظاهر کنندگان در حالیکه شعار های ضد امریکایی می دادند مقابل قرارگاه نیروهای بازسازی ولایتی غور که از سربازان لیتوانی تشکیل شده است تجمع کردند. این تظاهرات به خشونت کشیده شد و در نتیجه ی درگیری میان پولیس و مظاهره چیان یک تن از معترضین به قتل رسید و چند تن دیگر به شمول شماری از نفرات پولیس مجروح گردیدند.
در این تردیدی نیست که توهین سرباز امریکایی به قرآنکریم آن هم در داخل یک کشور اسلامی و عربی صرف نظر از زاویه ی معتقدات دینی مسلمانها، یک عمل زشت، غیر اخلاقی و نا متمدنانه است. البته این عملکرد توهین آمیز از سوی نظامیان امریکایی در گذشته نیز سرزده است و این بار نیز نوبت آخر نخواهد بود که سربازان امریکایی به چنین حرکات غیر اخلاقی و زشت متوسل شوند.
اما نکته ی مهم و قابل بحث در این رویداد این است که چرا هربار توهین به مقدسات اسلامی هرچند در سرزمین اعراب، آتش اعتراض و خشم را در افغانستان شعله ور میسازد؟ در حالیکه سرباز امریکایی قرآن کریم را در کشور عربی و اسلامی عراق در همسایگی عربستان سعودی سرزمین حرمین شرفین و سرزمین نزول قرآن به گلوله می بندد اما چرا خادمان حرمین و شیوخ جرگه ها و محافل فتوای دینی مکان مقدس نزول قرآن و سرزمین وحی مهر سکوت و خاموشی بر لب می نهند؟ و چرا صدای خشم واعتراض قبل از آنکه از حنجره ی مفتی ها و شیخ های مسلمان و عرب و خادمان حرمین بلند شود، این اعتراض با خون و خشونت از حنجره هایی در افغانستان بلند می شود؟ آیا شاگردان و دانش آموزان مدارس و مکاتب چغچران در ولایت غور فهم و علم بیشتر در مورد قرآن و اسلام از شاگردان و محصلان مکاتب و مدارس عرب در عربستان سعودی و کشور های عربی مسلمان دارند؟ آیا مسئولیت و جیبه ی دینی و اسلامی شاگردان  فقیر، مظلوم و درگیر انواع مصایب و مشکلات اجتماعی و اقتصادی چغچران در دفاع از قرآنکریم و مقدسات اسلامی بیشتر از وجیبه ی طلبه ها و دانش آموزان متمول و ثروتمند سرزمین های نفت خیز عربی و اسلامی عراق و اطراف عراق است؟ مگرفهم و دانش اعضای شورای ملی افغانستان از اسلام و قرآن شریف بیشتر و بهتر از فهم و دانش اعضای پارلمان های عرب و افزونتر از فهم شیخ ها، مفتی ها و عالمان سرزمین حجاز  است؟ و یا اینکه تجلی و تحقق احکام و تعالیم قرآن در رفتار و عملکرد اعضای پارلمان کشور ما و در وجود مردم و شاگردان مکاتب و مدارس چغچران بیشتر و درست تر از تبلور اوامر و نواهی قرآن شریف در اعمال و افعال شیخ ها و شوراهای اعراب و در رفتار و کردار دانش آموزان و دانشجویان مسلمان عرب به مشاهده می رسد؟
شاید برخی ها پاسخ مثبت به این پرسش ها ارائه کنند. ممکن است شماری واکنش و اعتراض در افغانستان را ناشی از قوتِ ایمان، فهم بهتر و بیشتر از دین و فضیلت در  مجاهدتِ معترضین تلقی نمایند. اما نگارنده به این باور نیستم که فهم شیوخ ما در پارلمان و شاگردان مکاتب و مدارس چغچران در ولایت غور و یا ولایت دیگر افغانستان از اسلام، تعالیم و معارف اسلامی بیشتر و بهتر از فهم و علم دینی شیخ و شباب اعراب مسلمان باشد. بلکه بر عکس معتقد هستم که شاگردان و عالمان و وکیلان عرب بیشتر و بهتر از شاگردان، عالمان و وکیلان افغان قرآن را می فهمند. به این نیز باور ندارم که جامعه و کشور افغانستان نسبت به جوامع و کشورهای عربی و اسلامی مصداق بهتر و درست تر تحقق و تطبیق تعالیم و احکام اسلام باشد. به ویژه این برتری در وجود و عملکرد معترضین شورای ملی در مقایسه با عملکرد اعضای پارلمان های عرب و شیخ ها و مفتی های مدارس و محافل اسلامی اعراب قابل ملاحظه و مشاهده نیست. این واقعیت را بیشتر از هرکس دیگر این معترضین پارلمان میدانند که تا چه حد عملکرد آنها با باید ها و نباید های قرآنکریم مطابقت و همسویی دارد؟ آنها  خود بهتر و بیشتر از هرکسی دیگر شاهد بر اعمال حرام و حلال خویشتن بر مبنای احکام و نواهی قرآنکریم هستند. 
 درهیچ آیاتی از قرآن نیز نگاشته نشده که وجیبه و مکلفیت دفاع از مقدسات دینی در افغانستان بیشتر از هر جامعه و کشور اسلامی دیگر است. علی رغم این همه حقایق چه رمز و رازی در سکوت اعراب به خصوص در سکوت عرب های سرزمین نزول قرآن، در خاموشی خادمان حرمین و شرفین و در بی زبانی شیخ ها و مفتی های مسلمان عرب و در خشم و اعتراض خونین افغانستان بر سر دفاع از قرآن شریف در برابر توهین سرباز امریکایی نهفته است؟
مطلب دیگر قابل بحث در این مورد پرسش این نکته است که واکنش خشمگین و خونین ملهم از اعتراض پارلمان کشور در چغچران ولایت غور چه  نقش و اهمیتی در دفاع از قرآنکریم و مقدسات اسلامی دارد؟ وقتی سرباز امریکایی در عراق به قرآنکریم توهین می کند اعتراض خشمگین شاگردان فقیر و مظلوم مکاتب و مدارس غور که خون خود را در خانه و زمین خودش می ریزاند حاوی چه تأثیر و پیامی در دفاع از قرآن و مقدسات اسلامی است؟
صرف نظر از هر برداشت و دیدگاهی در پاسخ به بحث و پرسش های بالا، نکته ی اصلی پاسخ را می توان در قرآن شریف جستجو کرد که انسانها و به ویژه مسلمانان در آیات متعدد و به تکرار به تعقل فرا می خوانده می شوند. عقلانیت نیز لازمه ی دفاع از قرآن و مقدسات اسلامی است.
 
23 می 2008