آرشیف

 
 
مادران به طفلان محبت میدهند وهم از آنها میگیرند به آن پیمانه که کودک به مادرش از روز تولد مهر دارد مقایسه آنرا به آسانی نمیتوان کرد. کودک نوزاد جسمآ وروحآ حس می کند که وجودش به چه کسی ارتباط دارد واز بوی ، خوی وصدای که میشنود مادر را نسبت بدیگران فرق میکند تا جایکه علم ودانش امروزی ثابت نموده جنین دربطن مادر اکثر مسایل ارثی را از طبیعت مادرش میگیرد.وبعداز تولد علایم ونشانی های مختلف ذاتی مادروپدر دروجودش مشاهده میشود. بعضی از اطفال مشابه قیافه پدرومادر هستند وبرخی دیگرکمتر هم مانند مادران  وپدران شان بدنیا می آیند وحتی عده ای هم به والدین شان شباهتی ندارند.
طفل که هرگونه تولد شود مادروپدر اصلی خودرا به حکم وخلقت الهی میشناسد ومادر را به محبت خود مبحوط وجذب میکند. طوریکه تحقیقات علما نشان داده طفلان اگر در رحم مادر دچار زحمت ، سئو تغذی ویا خشونت شوند بعدا از تولد ودرجریان آن طفل نورمال نبوده وتاثیرات ناگوار اعمال وبرخورد زنده گی مادران بالای ایشان اثرداشته وکمبودی دروجود شان دیده میشود که درپرورش تا سنین بین 5 الی 10 سالگی کاستی ومشکلاتی دامن گیراو ومادرش  خواهد بود.
از جمله رازهای نادر ومهم که درذهن کودک نهفته است بهترین آن محبت مادری میباشد که همه مسایل مربوط به طرز زنده گی کودکی اش میباشد ومحور اصلی پیشرفت سالم کودکان گرفتن محبت از مادران است.بدون شک مادر بوسیله دادن محبت میتواند طفل را رستم زمان تربیه نماید وقلب اورا مملو ازمحبت ومهر فراوان انسانی ساخته که هیچ وقت نمیشود اندازه ومقدار تعیین محبت مادر وکودک را سنجش کرد مادرجهانی از محبت را در دل خود دارد. ومادر طفل مریض خودرا با محبت تداوی میکند.
مادرانیکه قلوب شان سرشار از ازمحبت وعطوفت بی آلایش وپاک است نه تنها فرزند خودرا بلکه اولاد دیگران رانیز شیفته وگرویده محبت خود میسازند ومحبت مادری دریائی بی انتهای برای آبیاری صحرای بزرگ دل فرزند است اگر آب محبت نرسد میدانید چه میشود؟ …. زنده گی طفل مشکل وبی مفهوم است آنوقت همه سبزه های آرزویش زرد وزار میشود. که هیچ مادری به این فکر نخواهد بود.
پایان
چغچران
جوزا 1388