آرشیف

سه دهه جنگ و ویرانی تمام زیر بناهای اقتصادی واجتماعی را ازبین بُرد. بیش ازدودومیلون، شهید ومعلول وچندین ملیون مهاجر وآوره برجاي گذاشت. تما م دروازه های علمی و آموزشی بسته گردید ؛ %90 مردم ما بی سوادباقي ماندوفقرو گرسنگی شدّت گرفت.مردم افغانستان ازجنگجويان و حامیان آنها سخت نفرت داشتند و آروزمیكردند که جنگ در افغانستان ختم خواهدشد ودولتی به وجود خواهد آمدکه تمام تعصبات قومی، لسانی ومنطقوی ازبین خواهد رفت ودیگرهیچ کس ازجنگجويان حمایت نخواهدکرد و دولتي به وجود خواهد آمدکه امنیت را تامین، مشارکت ملی ،بازسازی متوازن وعدالت اجتماعی را به وجودخواهد آورد و حا کمیت قانون تحقق پیدا خواهد کرد.اماّ گذشت زمان این انتظار را معکوس ثابت کرد. دولت درمناطق که نا امن می باشد وهمه روزه نیرورهای خارجی ،داخلي ,کارمندان موسسات داخلی وخارجي در آنجا کشته می شوند؛ %90 تریاک جهان را تولیدميكند ودولت وقانون اساسی را قبول ندارند،مکاتب وکلینک هارا به آتش مي زند،معلم وشاگرد را به قتل می رسانند؛توجه زيادداردوتمام پروژه های بازسازی ونوسازی درهمان ولایات تطبق مي شود. درحالی که درولایات که امنیت وجود دارد، مردم از دولت وقانون اساسی حمایت میکنند هیچ نوع توجه وبازسا زی صورت نمی گرد. آیاترجیع دادن تریاک برامنیت نیست؟ آیا این يك زیگنا لي ازطرف دولت؛جامعه جهانی وکشورهای غربی برای مناطق  امن نیست که تاوقتی شما هم نا امنی ایجادنكنيدوتریاک نكاريد؛هیچ گونه توجه ازطرف دولت وجامعه جهانی به مناطق    
شما صورت نخواهد گرفت وبازسازی هموجود نخواهددا شت؟!
 
با احترام
محمد حسن حكيمي
ريس كميته ولايتي ارگان ملي و اجتماعي جوانان غور