آرشیف

 
جشن نو روز و آغاز وروز های جدید سال، در همه بخش های وطن مان بگونه ی رسمی، با شکوهی خاصی تجلیل می شود، بزرگداشت از نو روز و روز اول سال بر می گردد به ارزشهای فرهنگی تاریخی و بخصوص روز دهقان، دراین روز سالی جدیدی برای مردم بمیان می آیدو طبیعت هم جامه ای تازه به تن می پوشاند.
سالها سپری کرده ایم  وجشن ها دیده ایم، با توجه به آنچه که چشم دیدمان از سالهای قبل ازاین روز است؛ امسال هم جشنی در اتاقی راه اندازی شد!!
از عمر حکومت مان تقریبا یک دهه درحال سپری شدن است، همه به آرزوی پیشرفت، ترقی، صلح، آبادی، و امنیت چشم دوخته ایم و انتظارش را درصحرای تشنه به امید قطره آبی سپری میکنیم؛ ولی همیشه آنچه را که به عنوان شهروند این مرزو بوم تجربه می کنیم جز یاس و نا امیدی چیزی دیگری را برای مان به ارمغان نمی آورد، سالها گذشته ولی ما شاهد برگزاری جشن نو روزیی خیلی باشکوه تر از امروز داشتیم در جشن ها مردم به شوق و ذوق اشتراک می کردند، شور و شادی هویدا بوده همه بدون کدام ملاحظه، ترس و واهمه ای حضور بهم می رساندند، محلی با وسعتی خاصی برای همه تهیه دیده میشد، بخش های خاصی برای هر دفتر و اداره سپرده می شد، و باالآخره با تمام رسم و عنعنات مردم به دیده ای قدر نگریسته می شد؛ اما و اما امروزه فقط  در محدوده ی اتاق خود؛ ما از ارزشهای خویش تجلیل به عمل می آوریم!!! واقعا که علمداران این فرهنگ هستیم!!!
مهمترین بحث در اینجا، مساله ی امنیت می باشد، جشن که برای تجلیل از روز اول سال به عمل آمد خود نمایانگر این نگرانی بود، جاده ی مسدود، افسران درحال آماده باش، تلاشی سخت گذر در محل برگزاری و اینکه بدون این انیگونه روزها، درحالات عادی هم؛ همشهریان ما شاهد مسدود بودن جاده ها توسط مقامات را شاهد اند.
باگذشت سالها ما هنوز مشکل جدی را که همانا امنیت است، نتوانسته ایم بگونه ای نسبی حل نماییم و اینکه امسال آغاز خروج نیرو های خارجی از کشور نیز هویدا است، امروز به عوض اینکه امنیت را به تمام نقاط گسترش داده باشیم، بلکه برعکس نا امنی جدی گلوی مقامات را هرلحظه می فشارد، بنابراین چه تضمینی وجود دارد برای بوجود آمدن امنیت درصورت که نیروهای خارجی از این کشور رهسپار خاک شان شوند؟ در حالیکه پولیس ما از محل اقامت تا دفترش از مشکل جدی امنیتی رنج می برد و مقامات ماهم جشن نو روز را در محدوده ی حویلی  (محل تجلیل) برگزار می کنند!!!
از بینندگان و تمام دوستان سایت وزین جام غور و بخصوص همشهریان غوری ام، میخواهم در رابطه به این موضوع نظریات شما را با خودم داشته باشم.
 
جمشید«احمدی»
2/1/1390