آرشیف

نو ر چشمم ، برادری عزیزم ، عبد الغفا ر( وفا ) فر ز ند وفادار( وفا )فر زند میرزا محمد رسو ل خان فر زند ملا الف از قر یه لعل سر خ ولسوالی تیو ره ولا یت غو ر، اسلا م علیکم و رحمت الله وبریکاتهُ.
صحت را که بهتر ین وبا ارز شتر ین نعمت خدا وند ( ج ) است برای شما و همه اعضا ی فا میل تان آرزو میکنم .
وفات (شها دت) پدر بزرگوا رت رابرا ی شما ،والده شما ، برادران ،خوا هرا ن وهمه اعضا ی فا میل محتر م شما ، اقا رب ودو ستا ن شما تسلیت عر ض میکنم . برا ی پدر بزر گوا ر ت جنت فر دو س و طلب مغفر ت ، برای عزیزا ن با ز ماند ه صبر جمیل از خدا وند پا ک آرزو مینما یم .
در یکی از کتا بها زما نی خو اند ه بو د م دانشمند ی برا ی دو ست خو د نو شته بو د ، که هر قدر کتا بها را ور ق زدم و جُستجو کر د م از کلیمه برا در کلیمه زیبا تر ، مقبو لتر ،شیرین تروبهتر ی را نیا فتم که بشما خطا ب کنم ، ا گر چی من میدا نم از من از نگاه سن خیلی خو رد تر هستی ، برادرم.
ایمل شما را گر فتم که خو درا خیلی مفصل وخوب معر فی کر ده بو دید ، خیلی زیا د به اندازه و بزر گی کوه چهل ابدا ل ، پنج شا خ، چُلُنگ شاه مر دان ،لجر یا لاجورد ، کوه سنگان ،بدرازی بند ی باین (سیاه کوه)،سفید کوه وکوه زار مر غ از شما خو ش شد م مرا افتخا ر بخشیدید .
چند روز قبل بشما ایمل فر ستا دم بگما نم طر ف شما مشکل دا شت ،ایمل شما در کمپیو تر خانه ما خانا نبو د و مشکل دا شت و خو ب خو اند ه نشد ، از طر یق تلیفون همرا یم که خط ها ی فا رسی یا در ی را سر چپه نشان مید هد بمشکل حیجی گی کر د م و کمی فهمید م واگر زحمت نمیشو د دوبا ره برا یم ایمل کن ،زیا د خو ش میشو م .
بلی برادر م ، پدر شما وفا دار وفا هم دور ه من بو د و خو ب او را میشنا ختم، شا ید چند ین با ر در طعا م خو ر ی لیلیه با هم همکا سه بو ده باشیم ،و در یک میز نا ن خورده باشیم ، در صنف ها ی با لای بو دند دقیق بیا دندار م مگر فکر میکنم هم صنفی جانمحمد واثق، محمد عا ر ف ولد میرزا غلام حیدر خان ، عبد الکر یم ولد ار باب فیض محمد از خو اجه غار ومحمد ولد عطا محمد برادر زاده میرزا احمد خان جزا از با غنو بو دند و یکو قت یکتعداد متعلمین را که پدرا ن شان ویا برادران شان در چغچرا ن وظیفه دا شتند آنها را از لیلیه خا ر ج کر دند ونها ر ی سا ختند ، از جمله محمد عا ر ف ولد میرزا غلام حیدر خان وفادار ولد میرزا محمد رسو ل خا ن و عبد الها دی ولد ملا عبد لقا در ده تای که برادر ش مأمو ر بود ویکتعداد دیگر ، خو ب بیا دار م خانه پدر کلان شما هم در دره کا سی نز دیک خا نه مد یر صاحب میرزا غلا م حید ر خان بو د ، هر صبح عا رف ،وفادار یکجا می آمد ند . در آنو قت در حدود 650-700نفرمتعلمین در لیلیه سلطان علا ؤالدین غو ری اعاشه وابا ته می شدند ، دو صنف 7 ،دو صنف 8، بهمین تر تیب تا صنف دواز دهم کمی کم میشد ند در حا ضر ی صنف ها تا شما ره52 نفر خا نه دا شت که نوشته شود .
در سالها ی آخر که از صنف دواز دهم فا ر غ شد ند پدر شما من اورا ندیدم شا ید در لیسه یخن علیا تیو ره بو ده با شد ، پدر شما آدم شریف، حلیم ،بُرده با ر، موأدب ،با نز اکت و سنگین بو د ، همین دم قو اره پدر شماوپدر کلا ن شما هر دو بیا دم هست ، از همه دو ستان وبرادرانی که نا م نبر ده ام و فرا موشم شده یکمر تبه نه ، صد مر تبه نه ، بلکی ملیو نها مر تبه از برادر ان وعزیزا ن خو د پو ز ش ومعذ ر ت میخوا هم ودر او ل هم از دو ستان وعزیزا ن معذ رت خو استه بو دم .
او ل: اینکه من کدا م لست ، کتا ب حا ضر ی ،دفتر ودیوان ندا شتم که صنف وار بتر تیب مینو شتم وکد ام کسی هم مر ا کمک نکر ده است .
دوم : اگر کتا بهای حا ضر ی 43 سال پیش همین دو ستها وبرادر ان را که نام بردم برا یم میدادند که رو نویس کُنم حتماٌ ، چند تا ی آنرا پس وپیش مینو شتم یا فرا مو شم می شد . 
سوم :منظو ر م از نام گر فتن دو ستان وبرادر ان چند هد ف را دنبا ل میکر د .
الف : احسا سات پاک ونیک ودل سو زا نه برادران مکتبی شما در لیسه سلطا ن علا ؤالدین غو ری در مقا بل مر دم بلا کشیده غو ر که در بند بلا ی فقر و گر سنه گی گیر ما نده بو دند. 
ب :طو ریکه در نو شته ها ی گذ شته گا ن میخو انید آدر س یا موأخذ یا ریفرینس 
داده شده است ، که فلا نی ولد فلا نی در فلا ن سنه با فلا ن کس جنگیده یا معا هد ه دو ستی امضأ کر د ه، من خوا ستم این عزیزا نر ا با خو د شا هد دا شته با شم که در غو ر در عهد سلطنت محمد ظا هر شاه در سال 1351 فا جعه انسا نی رخ داد ه و نظا م شا هی خم به ابرو نیا ورد و جنا یت بسیار بزر گ و هو لنا کی را در حق مر دم غو ر مُر تکب شد ه است.
ج:دانشمندی میگو ید برای انسانها وهمنو عا ن خو د کمک ومعا ونت کُنید ،مگر لقمۀ نان دهن خو درا بکس ندهید .
ح :این فرزندا ن سر زمین شما لقمۀ نان دهان خو درا بمر دم خو د داد ند (صر ف نظر از منطقه ، قو م ، قبیله ، نژاد ، مذ هب و رنگ بو ی )
خ :یعنی از لعل وسر جنگل ، دو لتیا ر، مر کزچقچر ان ، چها ر سده، دو لینه ،شهر ک ، تو لک ،سا غر ، تیو ره وپسابندهمه با هم یکصدا شد ند واین کا ر بس عظیم وبزر گ را که وظیفه شا ن نبو د بدو ش گر فتند ،و انجا م دادند .(دولتیار،چها ر سده،دولینه چند سال پیش ولسو الی شدنددر آن زما ن ولسوالی نبو دند )
د : اصلاٌ مر ا نو شته محتر م محمد سر ور انو ر ی غو ر ی مجبو ر سا خت تا که چشم دید خو د و دوستا ن که حضو ر فعا ل در صحنه دا شتند شمۀ از مصا ئیب سا لها ی 1350و 1351بنو یسم که بعضی ها را خو ش و یکتعداد را سر در گم سا خت .
ذ : با ید بگو یم که در ین مظا هر ه اول قهر آمیز و بعداٌ مسا لمت آمیز نه تر کی ، نه ببر ک کا ر مل ، نه گلب الدین وغیر ه هیچ نقشی ندا شتند او ل تصا دفی ،خو د جوش ،مر دمی وبعداٌ رهبر ی آنرا شا گر دان صنف 12 -11-10وغیره لیسه سلطا ن علا ؤ الدین غو ر ی بد و ش دا شتند.
دا ستا ن بیا دم آمد در زما ن نو ر محمد تر ه کی یک خبر نگا ر از تره کی پُر سا ن کر د که میگو یند شما داؤد را بکمک رو سها ازبین بُر دید ؟
تر ه کی در جوا ب خبر نگا ر گفت ورو ه ته سه شی وا ئی ، هغه وقت چه مونژ انقلا ب وکر ه بریژ نیف په کر ملین کی بیده ؤ ، دا انقلا ب ز مونژ سر با زا ن کر دی.
تر ه کی در جوا ب خبر نگا ر گفت برادر تو چی میگو ئی ، همان و قتی که ما انقلا ب کر دیم بریژ نیف (رئیس جمهو ر سا بق شو ر وی) بقصر کر ملین خوا ب واستر احت بو د این کا ر سر با زا ن ما است وکلیمه سر باز برای عسکر از همین جا شرو ع شد . 
گپ بدرا زا یا طو ل کشید از اینکه وقتر به ایمل شما جوا ب گفتم وایمل شما مشکلا ت خو در ا دا شت ومن در ک کر دم که شما ایمل مر ا نگر فته اید ، دیر تر عکس العمل نشا ندادم ، از شما عفو میخو اهم . میگو یند روز ی دو نفر نز د ی ذکر یا ی پیغمبر رفتند تا د عوا ی آنها را فیصله کند ، مگر ذکر یا ی پیغمبر نتو انست بکمک شان بر سد روز ی بعد این دو نفر از او انتقا د کر دند که دیروز بکمک ما نر سید ی .ذ کر یا در جوا ب گفت من بیکی از زمین داران منطقه بزر گر م ، بخا طر نفقه اهل، عیا ل وخوانواده ام کا ر میکنم، دیروز برا یم وظیفه سپر د ما لک ز مین تا علف ها ی زمین ها را خیشا وه کنم ، چو ن در بد ل کا رم مُز دو ر ی میگیر م شر ط انصا ف نبا شد که مُزدور ی را از او بگیر م وکا ر را برای شما بکنم، من هم مُز دور م معذو ر م بدار . 
با ز هم بگفتۀ امیر جان صبو ر ی کوه بکوه نمیر سد آدم به آدم میر سد . تو کجا ومن کجا وبنیا د طا قت از کجا .
طو ریکه از نو شته سر چپه که خوا ند م وفهمید م تر جیح دادید که در صفحه نظر یا ت نظر نداده ذریعه ایمل بمن تما س گر فتید خیلی خو ب کا ر ی کر دی و اگر در صفحه نظر یا ت نظر میدادید بسیا ر، بسیا ر خیلی خو ب می شد . بهر دو طر یق احتر ام دار م ، نظر یا ت شما در غنا مند ی یک مضمون وارز ش آن و کمی ارز ش آن اهمیت بسزا ی دارد .
قصۀ کو چکی از بها ر ی دا نش بیا دم آمد ،(بها ر دانش کتا بی زرد وپوش سختینی و یاچر می است که شاید صد سال کهنه وبا ادبیا ت کهنه ) گو یند در شهر ی شخصی بجوار رحمت ایز د پیو ست ، اهل بیت واقا ربش بسیا ر گر یه وزجه میکر دند در ین اثنا صا حبد لی را گذر به این محفل شد ، پُر سید چی گپ وخبر است ؟ گفتند فلا ن ابن فلا ن در گذ شت ، وبر حمت حق پیو ست . با ز سو ال کر د که فر زند ان دارد متو فا ؟ گفتند بلی فلانی ها فر زند ان او هستند ، گفت وقتی او چنین فر زند ا نی هو شیا ر ،عاقل و دا نشمند ی دار د او هر گیز نمُر ده است پس چر ا گر یه میکنید ؟
با ز هم عر ضی دار م خد مت شما قا ر ی ها و حا فظا ن قر آن کر یم در ماه مبا رک ر مضا ن یک نفر ریزر ف دارند که اگر قا ر ی صاحب فر ا مو ش یا غلط کر د دیگری فتحه مید هد ، من هم از قا ر ی رو ی خو ده بلند تر نشسته ام فرا مو ش کر دم.
یکتعداد دو ستا ن دیگر خو درا دُرُست وصحیح وواضح معر فی نکر دند بنا مها ی ُمستعا ر بنا م اجمل ، نو ر محمد ،واز لب دریا از من سو ال کر دند . میگو یند روز ی یکی از غو ر یها ی ما که تا زه از صنف ده مستعجل دارالمعلمین هر ا ت فا رغ التحصیل شد ه بو د ،( از نظر یا ت دار وین ودیگر علما ئی زیست شنا سی) با ملا مو دود که در سالهای 1346و 1347 معلم قر آنکر یم ، ُدنیات و پشتو در س میداد در متو سطه سلطا ن علا ؤالد ین غو ر ی ، ( ملا مودوداز زه نوروز تیوره بود) بحث کر ده وگفته بو د انسان ها از نسل شا دی یا بو ز ینه هستند، ملا مودود برایش گفته بو د من همر ای تو کد ام بحث وگفتگو ی با تو ندار م ، بخا طر یکه تو از نسل حیو انات (شا دی یا بو ز ینه) هستی ، روی بحث وگفتگو ی من با انسا نها است . شما برادر ها ی من او ل جر ئت این را ندار ید که خو د را معر فی کنید ضر و ر ت نیست همر ا ی آدمها ی تر سو ر فا قت کر د وسوالهای شان را جواب داد .
سالها قبل تا ج محمد مشغو ل شا ید تا حالا هم مد یر لیسه تیو ره با شد شعر ی گفته بو د که کمی بیا دم هست .
به عا شقا ن پیغا م دار م خدا یا — نها لی دست نشا ن دار م خدایا .
من هم در لعل سر خ تیو ره انور( غو ری ) ولد محمود ولد مُکیم ،عبد الکر یم ( وفا کیش ) ولد محمد افضل ولد امیر ولد صا حب داد که در قید حیا ت نیست ، عبد الغفا ر( وفا ) ولد وفا دار (وفا) ولد میرزا محمد ر سو ل ولد ملا الف دار م خدا یا . 
در آخر ، بیا دی رفیقا ن غُربت گر ای .
کز ایشا ن یکی را نبینی بجا ی.
یا – تاوقتیکه زند ه ایم لطف خود از ما مکن دریغ .
بعد از وفا ت کس بکس احسان نمی کند .
نو ت: اگر ایمل شما آقا ی وفا کا ر میکر د ،همین نوشته سر کند ه و پای کنده را به ادر س ایمل شما روان میکر د م ، نه بجا م غو ر ،من زیا د فکر کر د م چا ره دیگر ی ندا شتم ، فکر کر دم نبا ید از راه دور سنگ نا اُمید ی را بطر ف شما پر تا ب کر د وبد ستی شما دست دو ستی دراز نکر د وبه ایمل شما جوا ب نگفت ودل بسیا ر مهر بانی را بنا حق رنجا ند که شر ط انصا ف نباشد . و سلام

ma_malekzadeh@hotmail.com

0031621487688 telephon