آرشیف

نوشتــی مرغـــکم بی بال وپرگــــــــردی
زمستــــانی بیاید بی پناه ودربدرگــــــردی

بچایداستخوانت خون درقلبت لخته گــردد
بیافتی برسرراهم که خورشیدسحــرگردی

همــــــان دیدم که گفتی یــار نـــــــــــــازم 
توبرمن گوی که چند افسوس هانــــــــوازم

مـــــــــــداراکن توبر تـابـوت قلــــــــــــــبم
توامری کن که قصــــــر قلب ها من بسازم

کبــــــــــــــوتر گشتی وکمتر نشــــــــستی
به آشیانی که توقبــــــــــــلا بســـــــــوختی

بروشهــــــری دیگر افسانه ســــــــر کـــن
یـــــــــــگان عشق دیـــگر ازنوبه برکــــن

به جــــــــــــدار که ظل دارد تکیه کــــردم
دعاگــــویم که خوشبختی ها زســــــــــرکن