مسافر ام در یار بیگانه

از راه دور

گم شده‌ از وطن

در واژه ها غرقم

و در گل‌ها پنهان
در تکاپوی آزادی

با همه زیب و زینت
در اسارت افتاده ام

اسیرم

می‌تپد دل در هوای حق

دوست دارم 
 

آزادی را 
 ولی فاصله ها دارد
من در قید یک کلام
به عاشقانه های آزادی باور دارم
که روزی از فرا راه ی
به من نظاره خواهد کرد
و برای تاریکی هایم اشک ندامت خواهد ریخت
آنگاه صدایم  را از ندا دل بیرون کرده
با فریاد خواهم گقت : دیر آمدی
من خود آزادم
مرا با آمدنت کار نیست
من آزاد ، آزادم