آرشیف

بنــامِ حکــیمِ جهــــــــان آفــــــرین
که هست مالکِ آســمـــا ن وزمین

هرآنچ آفـــریــــده،بـــذوقِ خـودش
همان دوزخ و هـــــم بهِشتِ بـرین

بهرِاِنس وجِـنّ و همین روح وجان
دراطـوارِاوشان ،چه مـذهب ودین

ببـین!آســـمانِ،که افـــراشته ا ست
مُــــنزَّه،مُجَـلّــل،مُـــعَـلـَّق ،مَـــتین

زهی آن کواکب که درهرسما ست
زهی نقشِ وصورت،زهی ماه جبین

زلَـــیلُ النَّهـارش،چه گویم سُــــخن
که ا ین شَمس وآن ماه شـدند ،آفلین

بسی پرده هائیست،ظهورش بغیـب
که کُنــهش ،به حَـقّ آشــکار ومُبین

بگو!کس نـــدانــــد زاسرارغیـــب
که اوست عالِــمُ الغیبِ این عالمین

همـان خیر وشَـــرّ ،آفــرید از ازل
بل،آن شَـــرّ را خَـــیر کُند تو ببین

بهرِ رهنــما یی، رســــولانِ اوست
بما آن مُحَـمّــــد(ص)،رســولِ امین

رسالــت،بفــــرمان حَــقّ بس خطیر
به اجرای امرش،چه عــزم آهــنین

رهانیـــدی بس آن غُــلامان ،ز بند
چنـان ارج گزاشتی به انسان یقــین

نمود ی بعــــالم،بسی جِـــدّ وجَـهـد
مقامت ،یقیــــــناً همــــا ن عِـــلّیین

خـوشا برتو! ای سرورِ کائنـــــات
که دعـــوت نمــودی بشررا،به دین

درودِ فـــــراوان ،از ایــن اُمَّــــتت
تویی برهمین قلب و روحم قـــرین

درود بر همه اهــــــل واولادِ تـــــو
براصحا ب و انصار وآن تابعیـــن

خوشا برکسِ که ، پیــرَوِ راه تُست
هــــزار آفـــرین،بــرتبع تابعـــــین

تومحبوبِ حقّ بـــوده ای زآن ازل
بتو فخــــر کنــــد ،آسمـا ن وزمین

زدودی ز قــــلبهــا،بسی زنگهــــا
شدی بهـــِر مُسـلم،یقــــین نورعَـین

همه اُمَّتــــــانِ تــــو،ای مُصطفی !
بخواهند که یابنــد ،بعِـــزَّت قــرین

شفاعت، زتو جـــوئیم ای نـورحَــق 
که هستی قـــبولِ دل ،ای بهـترین !

کــنون حرفِ من،سوی اخـوان بُود
برادر!بتــرس هــم تـو از واپســـین

کُنی گــر نظر،ســـوی انجـــــامِ کار
ترا باشــد آن مَـــوت ،انــــدر کمین

ترا قَـــوس صَعبـیست اندر قفــــــا
که طَی کردنش خواهــد ازما، یقین

زطـــفلی ، اگر ســوی پیـری رسی
بُــری رنجــــها و تو گردی حـزین

گَـَرت نفس امّـــا ره ،عِشرت دهـــد
پیی آن همــــانا بُــود،چــرک وچین

سعــاد ت طلـــب تو،ازآن خا لقــت
که انگشتری را شــوی تــو،نگــین

ترا دیــــده وعقــــل وعِــزّت بــداد
که باشی تــــو،ازجمله ای شاکـرین

میــــانِ همـــین اُمَّــتِ مُصطفـــــی
زهِمَّــــت ، برایـت مــکانِ گُــزین

گُــذرکُـــن زفحشاء وفِســق وفــساد
نصیب کَـــوثــرت وآن بهشتِ برین

توایدل !بشو(خشنود) ازخُــلقِ خوش
خُــــدا را خوش آید زخُـــلقِ حَسِین.

***
شهر کییف –اوکرائین مورخه 07-10-2012م.