آرشیف

هرچند که مرا،دردل وجان شورو شری هست
هرنکته ای آنرا،تو بخـــــوان!کان زری هست
اینجا سخن از چیست ؟بگـــــو ای دلِ نا لا ن
دانم، عجب ایــــدوست! که آنرا هُنری هست
پیغام عزیزان رســد،از گوشه ای پنهــــــا ن
از فیــض ازل ،میکـــده را بام ودری هست
کُهـسار وچمن را سر وسامان دهد آن غیب
شُکراست ،که اینچرخ زمانرامحوری هست
صد گـونه ز بُلبُل و تذرو،در سرِ راه است
از برکت آن ذِکرو دعا،خوش اثری هست
ایدل ! به تمنــای همان لحظه ای دیــــــدا ر
با شـــــوقِ که داری،امید ظـــفری هست
دروادیی عُشّـاق،که رواننـد سوی معشوق
هرسو نگری ،بیشه و هم شبر نَری هست
سامان دهم این دیده ای پُر اشک ،ز آلام
یادی ز عزیزان،بخـــد ا!همسفری هست
آغـــــــــوش صفــا را،بکــنم باز برایش
زان شُعلـه وری در تنِ من ،آذ ری هست
آزرده مشــو!ایـــــــــــدل غــمدیده ز دُنیــا
زوداست ببینی،که ترا خوش پــدری هست
آلام همین دَهـــر،که تــرا میکُــشد آخــــر
کآن سوز فرا قــش،بیمثال نیشتری هست
بی مِهرنتوا ن زیست ،و بی او نتوان گُفت
ازکــوره ای جان پُرس،که دراوشرری هست
زان جام صفا،دادند بمن جُــرعه ای از صد ق
در سینه کنون،صُلح وصفا بیخــــطری هست
این مقطع ایّام،که درآن لحظه ای زیست است
گه تیره و تار است ،و گاه نورقمــری هست
هر آنچه که خواهی،دل بیچاره ز من پُرس؟
در مزرعه ای جان تــو،اُمیـــد مطری هست
از عقل بپرسیدم: که آیا گُــــــــــنهم چیست؟
نالیــــد و بمن گُـفت،قضــــا و قَــدَری هست
خوش باش عزیزم !،که تراعصرو زمانیست
آنسو بنگر! کزتوبـــــد تر ا بتـــــری هست
شکرانه بفرما تــو ، بر آن سایه ای رحمت
زان سختیِ دُنیا،چه بسی ظُلم وقهری هست
هرگه که ترا خواست،ببر میکــشد ت زود
دانی که ترا ،خوش وطن وبوم وبری هست
نالش مکــُن !،ازجَوروجفای که رسیده ست
آن بِِه که ترا ،در بغل آن خوش سپری هست
بیـــدل شدی در اصل،که کُنهـــت بشنا ختی
این بیـــدلی ات بهرِتو ، نا در گُـهری هست
ســـــــوزِ دل وآن آه ،رســـید نــد بمقــا می
مـاءیوس مشو! اشک ترا نیک ثمری هست
یاد وطنت از هرچه که هست،سختر از آن
برگو تو بمن؟بهتر از آن کشوری هست؟
وَالله! نبود بهـــــــتر از آن،در روی دُنـــیا
هرچندکه درآن بوم وبرش،گاووخـری هست
آن گــَرد و غبارِ وطــــنم ،سُرمه بچشمــا ن
قَــــدرِتو نـــدانستن،همــــان بیبصری هست
قـــربان مکان تو،که مَهد عِـــلم و عــرفا ن
اولیــــــاء تو بسیا ر، و ترا سروری هست
دانم که تو امروز، زخَصمت چه خـــرابی
با عشق عیا نم قَسَـــم است، دادگری هست
پایما ل جفای  ما ومن گشته ای ســـا لهــا
این شام سیه را،بخُـدا خوش سحری هست
نومیــد نِیَم،زانکه تو یابی خبـری صُلـــح
دردامن پاکت،هزاران دُخت وپسری هست
روشن شود این دیده ،به آن منظر کویت
زان خُلد برین باغ ترا خوش شجری هست
سیراب کُـنم از عرقــــم،آن شجری تــــــو
عُــــنقای ترا در فـــلکش،شهـــپری هست
خصمت نتــوان کُشت ،یقــینآ دل و د ینت
در صحنه پیکا ربا جهــان،یا وری هست
ایهوطــنم گوش کُن! این خاص سُخــن را
نادیده بگیر!،گرترا آن گــوش کری هست
(خشنود!)،توگُفتی سُخن ازغُصّه ای دیرین
خَــلقِ وطنت را بـخُــدا !،راهبـــری هست
————————————-
 
مورخه 05-08-2011  اوکرائین کریمیه
شهر فیودوسی.