آرشیف

 
مـُدتی است میشنوم،عُقده و اوهــام بس است
هرکه اذخارکندبُغض درآن سینه ،خس است
آن یکی جــــــلوه کند،تا که کُنند مشهــورش
وآن دیگرمحورهرزجر،ستمگــار بس است
آه و افســوس،که اوقــــات شریفت گـــــذرد
پــند بشنو! دگراین بیهوده گــُفتا ربس ا ست
توکه افغان بچه ای،هیچ سُخنی سخت مگو!
بهر اقرار عمل،عـَظمت کُهـسا ر بس ا ست
سربُلنــد باش چو پامیرو فیروزکوه و سفید
برت آن چشمه حیوان و نمکسـار بس است
آنکه تخریب وطن کرد وخاکش بفــروخت
درسقرسوخت او دائم ،وهمان نار بس است
حافــــظ دیــن ووطن،خالق یکتای تو ا ست
بهر امحای جها لت ،ذرّه زانوار بس است
دوست ما آن،که بود همدم وهمخانه ای ما
بهراین دوستی ِما ،آن یکی اقرار بس است
تا بکَی سنگ بچینی ،سر هر تُربت و گــور
صیقل دل بنما،در دلت زنگــار بس ا ست
زنــــــدگی بهرِ سعادت بنما! ای هُشیــا ر!
بهرِتوفیق تو ،آن عِلم گُهــــر بار بس است
توبه کـُن ازعمل زشت و سُخنهای رکیک
اندرین رَه سوی تو،فوج طرفدار بس است
روز فردا چه کُنی!چون میشوی در بندش
بتو امـروز همـا ن امر نگـــــونبار بس است
همـــــدمان را تو بگو ،از منِ بیمــا ر سلام!
بهر مِلّت،که همین حالت رنجــــبار بس است
شرم از حــّق بنمــا! دستکی ا یتــام بگـــــیر!
جوروظلم وستم وخصلت خونخواربس ا ست
گر توفرعون زمانی،میکنـــد مرگ صــدا ت
واندران گورِتوآن حشره ای لشخوار بس است
این چه حال است،که دا ئم ،توبا من درگیری
تیغ جَــــلاّد بَشَکَـن،آنهمه کُشتــا ر بس ا ست
عـاجزه هارا بکُنید رحم،در آن کُشتــا رگـــاه
سنگ خارا شده دِل؟برگوکه سنگساربس است
پــندی ازدوره ای تاریخ بگیر! ای غَـــدّ ا ر!
بهرِاین خلق ضعیف،اینگونه رفتاربس  است
درس عِبـــــرت بپذیر!،تصفیه ای مغز نما !
ترک افیون بنما!چرسک ونصوار بس است
در همین ماه صیام،رو تو بهــر درب فقـــیر
هدیه ات دانه ای خُــرما، به افطار بس است
حکمت ِ صَوم چــو بینی، توز غفلت برهـی
بمن ای دوستِ عزیز،سایه دیـواربس ا ست
اندرین ماه شریف،د رب جَهــنّم بنــد ا ست
بهرخشنودیی حـقّ،تسبیح وِا ذکاربس ا ست
دور وبومت بسی زندیق و ریا کار و فِجار
کینه توزی وحسـد درهمه اطواربس ا ست
سازش اند رهمه احوال، با هر فرد بکُـن !
غـَرَّه گشتن به خودوبر سرپیکــاربس است
آید آنرزو،ببینی تو همان کـرده ای خـــویش
خود تفـکُّــــر بنما ! ا ینهمه آزار بس ا ست
شوق خـــد مت بد ِلت آر! ازآن راه کمــا ل
درحریم وطنت کـوش،که فِجــار بس ا ست
معنیی زندگیت چیست؟بگــــو ای ظالــــم!
بهر این کشـورما بین که خریدار بس است
غصب و غارت بکنــــند،ثُــروت آبا ئی ما
سوی عالم نگری،مارکت وبازار بس ا ست
قهر حقّ آمــــده برما ،که نفـــــاق انــدا زیم
ای برادر!بخــدا! دشمن واغــیار بس ا ست
بهـــــرتلبیس و تملُّق ،بکنند خد مت خصــم
تخته ای خیز خودش سا خت وطن را،دُشمن
پـوند وکالدار و طلا، دالر و دیمار بس است
اندرین ره بهرِشان،دان که مد دگاربس است
شرح حالِ دِل خود کرده ام ایــدوست شنــو!
گوش وهوش وبصروکــلّه ودستا ربس است
(خشنــودا!) بهر خُـــدا!دل مبنــد بر دُنـــــیا
اندرین سینه ای تو،جوشش اَحرار بس است
———————————————–
 
عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی)
مقیم شهر کییف-اوکرائین
مورخه ای 24-07-2011م.