آرشیف

رَهـــروی راه طــویـــلم، ســا قــیــا !
مَی بـدِه تا شــا د گــرد م ،حــا لیـــا
من نمـیدا نــم ،کـُــجــا خــواهم رسیـد
شـرح حــالم کُــــن،تو خود میــدا نـیا
همــرهی جـویـــم ،نــدیمی پُـر د لی
چــا کــــر ِ دربِ تو ام، سُلطــا نیـا!
این خــرابا ت ،خرقه بردوشم نمـود
مَست گشـــتم ،و سَپَس ا فغــــا نیـــا
چـا ره میجـــویم ،گریزم زین رَهـن
من فــقیر و بیکـَسَم ، نا تــــوانیــــــا
ا ین همان راه ِ که او،طی کردنیست
پــا ی پُـر درد ،دیده پُر اشکا نیـــا
میرسی آخـــــر ،بسـو ی مـــنز لـت
ای بــرادر! با وَرَت حَــقّـــا نــیــــا
ما همـه، در چنگِ این غـوغا ی دهر
باالخُصوص،درنفسِ خویش زندانیـا
مــیبُرد (خشنود) هــــوای تو به د ل
درهرات است،یا به کییف،یا هسپانیا
————————————–
عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی )
مقیم شهر کییف- جمهوری اوکرائین
مورخهء06-03-2009 میلادی…