X

آرشیف

ببوسم دست و پایت را من اسـتاد !
دسامبر 29, 2014

عبدالکریم خشنود هروی کهدستانی

دنبال کردن نویسنده

 

«  َمن عَلّمنی حَــــرفَــاَ َفـَـــهُـــوَ مَـــــو لایـــی »
این مقوله ای حضرت عــــلی (کَـــّر مَ اللهُ وَجهَــه ) مقام با سزای مــعلّم را بری همگان گوشزد مینماید. اینجانب بافتخارمقام  آن مــّربی ، نظم  زیر را برشته تحریر در آورده بسمع دوستداران میرساند:

مـــُعــلّم، مظهــــــــــر  نور است  ایجــــان!            مــُعـــلّم ، منــــــبع شـــــــــور است ایجــــان !
مــُعــلّم ، با صفــا ، و عشــــــــق پاک است             مــُعــلّم ، از تلاشـــــش سیـــــنه چـــاک است
مــُعــلّم ، مینشانـــــــد غـــــرس عـــــرفا ن              بهــــر تر بـــــــــیّش ، اشک است چــو باران
تــحــمّــُل میکــــــــــند ، جــور خـــزان را               کــه نــاگــــه نشـــکــند  او ، ارغـــــــوان را
مــُعـــلّم ، مشعلـــــــــــیست تا را ه بیـــــنی               در آن ره ، قَــعر آن یک چـــــــــــاه بینـــــی
مُــعلّــم ،پــرورد آن عقــــــــل و هـــوشـت              به جنبــش آورد جـــــــوش و خــــروشــــــت
شــنا ســاند خــُدا را ، بــر تــــو ایــدوست!              بر آن مــغز و بــر آن جــان و بر آن پـــوست
چــو بشناختی خــُــدا یــت ، خود شنـــاختی              در این بازی یی دُنــــیا ، هیــچ نبــــــاختــــی
در این دُنـــیا بســـی ، مــکّــارگی هــاست                بــدون عــــلم برات ، افتــآ دگـــیــهـــــــاست
ســپارد ا و به تــــــــو ، اندیشه ای خــــود               که ســــازی تــو همیـــشه ، پیشـــه ای خــو د
همــین عــلم و ا د ب ، از وی گـــــرفتــی               بــزحــمــت دُ رّ و گـــوهــــر را تو سـُـفتــــی
نـــهـــاد تـــو ، رهــــین ِ آن مـُـــــعــــلّــــم               نشــان تـــــــــــو ،جــبیــــــــــن آن مـُـــعــلّــم
جــبینــی ،کــز سجــود روشن همیــــــشــه              د لــــش چــون بـــو ســــتان گـــُــلشن همیشـه
نـــظر کــُن ! بر ســـــناء عــلم و عـــرفان              کــجـــا گــردد فنــاء ، آن جــــــود و احـــسان
کــند مـحـو ، هــرچه از آن تیره گی هاست              و یــا در قیــد و بنــــــد خـــــیــره گی هاسـت
سنــــــــــا ن عــلمــیّت بر دســــــــت دارد              مــُــعــلــّم آن سنـــــــــــــــان ، بر تو ســــپارد
زنــی با النّــُوبه ات ،  بــــر فــرق ُظلــمت              کـــنی نــــابـــود در آن گـــوشه ، جــهــالـــت
بــزور عـــلم تو ، مُشکـــل شــــــود حـــلّ              نیــابــــد آن مــقامش، ســـا د ه با جــــــهــــــل
بجــز عـــلم و تجـــارب ، نیست کــا ر ت              ا گــر بیــــــکاره ای ، آ رد حـــــقـــــــــــارت
مـــقــآم و مــنــزل اُســــــتاد ، مـُـــقـــد ّس             کــه او تا عــــرش بالا ، د ا ر ه  د ستـــــر س
بــُــود مــــولای ، شــــاگــر دان خویشش              هــمـــه مُحــتــاج عــــــــــلم او و کیــــــشـــش
د ر و ن قــلب مــن ، جـــای مــُـعــلـّـــــم               ســـر م مــمـــلـــــو، ز ســودای مــُــعــلــّـــــم
بـه مــن را ه حــقــیــقت را نــمــــــو د ی               بــشــور و ذ و ق مــن ، هــمّـــت فـــزو د ی
ســزا وا ر تــو بــا شــد ، گــفتــه هـــــایم              بــهــر جــا بشنــوی تو ، این نـــــــــــد ا یــــم
مــقــامت نــزد حــقّ ، عــالی است مُعـلّم!              بــدنیــا نـــــــام تــو ، باقی است مُــــــعـــلــّم!
ا ســـا تــیذ در جـهان ، خود پیش گام ا نـد              هــمـــانــا مـــشــعــلِ آن غـــــور و شــا م اند
ز نــورش گــشتــه روشن، کشـــــــور ما               هــمیـــــشه گــرمی ا وست ، در بــر مـــــــا
ا گـــرچــه در وطـــن ،خوار و ذلیل است             هــمین ذ لـــّت ، نه بـــر جــآهش دلـــیل اسـت
مــقــامــــا تی که دارنــد، مسئـــولیّـت را              بــخــو د غَــصــب کــرده اند ،مصئو نیّـت را
هـــمه مســئول ، به پــیشــگــــاه مُعــــلّـم              بــه پــای بـــوسی ، فــــرود گـــآه مـُعـــلــّـــم
چــرا اینــگــونه ، اغــراض کثیف است               مــُعــلــّم در مــیان ، زار و نحیـــف اســــــت
مــگــر نیست عــقل ســالم ؟ تا بــدانــــد!             بــنـــا م آن مـُعــــلـّم ، خُــطـــبه خــــــوانــــــد!
حــقـایــق در مــُعــلّم ، نهُفــــــــته باشــد              تــرا بــایــــست کــه ، د ُرّش ُسفتـــــه باشـــــد
مــشـو نــومــید ، ز نــا اهلـــیــّتی کــــس             مــشــو مــحـــــزو ن ، ز هــر آن نا کسِِِ خَـس
بــبو سم دسـت و پــایـت را من ، ا ُستـاد!             نــخــواهــد رفــت جــمــا لت ، هیچ ا زیــاد !
ا ز آن جـــائیکــه مُعــلّم ، تعلیــــمت د ا د            نــخــو اهــد رفــــت کــما لت هیچ بـر بـــــاد !
مــنــــم (خـشــنـــود ) ز اُســـتا دان  خــویشــم
بـــُـود این مــرهــم ِ زخــــــم پــــــــریـــــــشـم.
 
 
مورخه 27-05-2010 عبدالکریم ( خشنود هروی کهدستانی ) مقیم کییف- اوکرائین.
 
X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

عبدالکریم خشنود هروی کهدستانی

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

روستای مسین در دره زیبای پر از درخت وسبزه وآب در د ه کیلومتری شمال کمرک مرکز ولسوالی چهارسده از شمال به جنوب در دوطرف آبریز واقع گریده است این دره تا ارتفاعات تیر بند ترکستان امتداد یافته است از روستا بطرف شمال چون هفت کیلومتر به پیش برانی به چمن زار وسیعی میرسی نامش را «بیشه » نهاده اند دروسط این چمن زار یک درخت تنومند چنار است ودگر هیچ درختی وجود ندارد بعدازین چمن زار به چشمه ی مشهور به سلطان است آبش چنان گوارا است که مثالش را در هیچ جای عالم خاکی نمی یابی . این چشمه در مدخل دودره واقع شده راه دست چپ به کوتل بنام گلوی مسین منتهی میگردد گلوی مسین خیلی مشهور است ودر وصف آن دوبیتی های سروده اند که از جمله گفته اند : بیاکه بور شویم گلوی مسین را به بینیم دشت وصحرای هشتمین را #Ghor_Province #afghanistan #village #چارسدہ
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها