آرشیف

وطــن در دل تـمــنـــایــم تــو هـسـتــی            غـــرور وفــخــــر آبــایـــم تـــو هســـــتی
زمـــانـــــی در کـــنــارت زنــده بــودم             هــمـــان بـســتـر هـمـیـن جایم تو هستی
بــــزیــــر خــاک تــو آرام نــگــیـــر م              شــریـــک درد و اشــکـهـایـم تو هستی
از آنــروزی کــه جــان دادم بــرایـــت             شــنــیــد ســتـم کـه مولایم تو هســــــتی
ســرقـبـرم اگـرچـه تـاخـت وتـازاسـت             هـمـــان سـنـگـر پـهـنـایـم تو هستـــــــی
شـنـیــدم نــالــه هـــای دوســــــتـانـرا             ســر قــبــر گـلـدسـتـه رعـنایم تو هستی
اگــر مــن لحـظـه ای غـایـب نـشستم              هـمــه دانـنــد کــه پــیــدایـــــم تو هستی
غــم مــادر بـسـی افـســـرده ام کـــرد              خــوشــم کــه ســرو بــالایم تو هستــی
لـحـد بـر مــن سـرای جـاویدان گشت              قـــیـــــام روز فــــردایــــم تــــو هســتی
ازآن خصمی که تیرش خورد بجـانـم               شـکایـت نـیـسـت کـه همرایم تو هستی
نــخــوردم مـن غــمــان رفــتــنــم را               هــمـــان قــاصـــد بــاد پـایـم تـو هسـتی
مــرا خــوانــدی بـســوی جـایـگاهت               پــنــــاهـــنـــــده ز امـحـایـم تو هســــتی
امــانــت مـیـسـپــاری ایـن تــنـــم را                بــه بـطـن خـویـش که شیدایم توهستی
بــر تــو جــان سـپــردم زر نــبـــردم                کــه کـان لـعـل و زرهـایـم تـو هـسـتـی
اگـــر چـــه از نـظــر غـایـب نـخـفـتم               بـلــی روح ســبـکـپــایــم تــــو هســـتی
هــمــان مـادر جـوانش را دفین کرد               امــانـتـــدار اعــضــایــم تــو هــــستــی
مــــرام جــاویــدانـی ام طـرب بــــود               ایـــا ســـاقــی گــوارایــم تـــو هســـتی
مــی در ایــن گـلـت پـوشـیـده قـرنها               خــمـار واشـــک وغـوغـایـم تــوهستی
مـــرا مـحـــفـــوظ داری در دیـــارت               امـیـــد ایـــن ســر و پــایــم تـو هـسـتی
رســد تــا عـرش و لـوح سوزفغانم                رســنــنــده دعــلـهــایـم تــــو هســــتی
مـــرا بــــود آرزو آن خــدمـت تــــو                ز پــا افــتـــاده اهــدایـم تـــو هــسـتـی
مــــراد نـــو جـــوانـان و عـروسان               تــو هــســتــی و ز ابــنـا یـم تـو هستی
از آن ســنـگــر  نــدا آیــد بــرا یــم               حــقـیـقــت جـمـلــه مـعـنـایـم تـوهـستی
بـــرایــت جــان سـپـردم بـهـر اتباع               هـمــان شــادی فــردایـم تــو هــسـتـی
رسـد بـر گوش من رگـبـار دشـمـن               چـنـیــن دفــن و کـفـنـهــایـم تـو هـستی
نـثــار ایـــن وطــن اولاد کــــشـــور              ســریـــر و تــخـــت والایـم تـــو هستـی
چـــرا بـهـتـرنشـد اوضـاع واحوال!              تــهــاجـــم بــر تــو شـد نـایـم تـو هستی
بــنـــالــم در درون خـــاک تـــــیــره              دف و چــنــگ و سـرنـایـم تـو هـسـتـی
شـهــیـدان درکـنـارت گـشته افزون              دعــا گــویـــان شـبـهـایـم تــو هـسـتـی
مـرا خـلـع کـرده انـد ایـن قـدرتم را              بـلــی ســودا و تـنـگـنـایـم تــو هـستـی
ندارم چاره ای جزسوخـتن خـویـش             دریــن زخـمـهــا نـمـکـسـایـم تو هستی
سـخــن کــوتـاه هـمـه بـرباد رفـتـنـد             فـقــط مـتـن غــزلهــایـم تــو هــســتــی
بـزن تــو زلــزلــه در بـنـیــه فـسـق             نـفــاق را ریـشـه کـن ! وایـم تـوهستی
چـــرا وحـــدت گــریـــزد از کـنـارت            مـــربتـــی ادبــهـــایـــم تــو هــســتــــــی
بـســاعـارف کـه در قـلب تـو هستند            چــه خـــوش مـهـدی هریوایم تو هستی
مـرا خـشـنـودیـت کافی از این است
صــداقــت گـفـتـه ارضایم تو هستـی

مورخه دهم سپتامبر 2009م.