آرشیف

ایــدوســتـان غـــوری، نـا لــم بـــســی ز دوری               در بــزم آن عــزیــزان ، خـواهـد دلــم حـضوری !
اسـتـاد ( فضل) و دانــش ، مـعــــذور دار ما را               تـقـلـیــد ز مهــر و عرفان ، باشد بـمـن ضـرور ی
احـساس رنــج و محـنــت ،آنکشـورم بـمن داد                حــرفــی مـربـی دارم، در سـیـنـه طــهــــــــــور ی
افسوس زمـان ما شـد، در عـهـد آن جـوانـــی                (مشعل) کـنــار مــا بـود، اکـنون به بر چه کــوری
زان صـحـبــت مـربـی، نـقـــشـــــی بـدیده دارم                بـیـنـــم جـمـال نـیکــو،در دل بـسی فکـــــــــــو ری
تــا بـه شــود جـهـانـم ،خـود را بتو ر ســــانـم                 در راه پــر خـم و پـیـچ ، یا ربـــنــا ! صبــــــو ری
( خشنود! )، خروشد این دل، اندر تـلاطـم دهر
زآن اشـک و آه ســینه ، بر مرقـــد و قبــوری
 
 

قطعه زیر باساس شعر زیبای دوست محترم آقای و ثوق و استاد نهایت گرامی فضل الحق فضل سروده شده است ، خدا کند تا احساس بشر دوستی هر انسان  جامعه مارا بیدار سازد:
 
 

 یــــخ ز ده اسـت

مورخه 06-02 -2010 میلادی شهر کییف-جمهوری اوکرائین.