ثنای سیّدی گویم که فخر عالمین باشد
ز انوارش مشعشع آسمان ها تا زمین باشد

زهی فرزندِ انسانی که اسمش زینتِ عرش است
که اسم پاک او با اسم یزدان هم قرین باشد

زمین بر خویشتن نازد که احمد را به بر دارد
که تاج انبیا و زینتِ عرش برین باشد

پیمبر ها که هر یک نزدِ یزدان حرمتی دارند 
محمد جمله را سردار و عالم را نگین باشد

بناز ای آسمان ! در زیر چترت سیّدی خفته
که فخر کائنات و پیشوای آخرین باشد

خدا تصدیق کرد خُلقِ عظیم و خوی نیکویش
که او دانای علم حق ، رسولِ راستین باشد

نگفت از خویشتن حرفی به جز امر کتابُ الله 
امین و پیشوای خلق ، بایستی چنین باشد

سلامت میرود کشتی به دارالملکِ ایمان ای مسلمانان 
کسانی را که باور با معاد و روزگار واپسین باشد

ندارد خوف از روزی که وحشت از هوا بارد
گروهی را که با الطافِ یزدانش یقین باشد

در آن روز امید و بیم که هریک در غم خویش است
امیدم با خداوند و شفیع المذنبین باشد 

سیّد محمد نادر خرّم 
ناروی – اسلو