آرشیف

نماد زندگی از عشق پیداست
گهی سرکش ، گهی خامُش چو دریاست

گهی امواج غم پیچد به دورش
گهی یک خنده با صد نیش همراست

اگر نوش است ، نیشی در قفا است 
که عشق گلرخان با درد یکجاست

دل زیبا پرست آرام نگیرد
گهی اشک و گهی سوز و تولاست

جهان در آتشْ آبادِ فنا است
خطر گر نیستی امروز ، فرداست

ز هیچستان دنیا چشم دل ، بند 
طمع بستن به دنیا کار بیجاست

کشش در عشق از معشوق باشد
کمال عشقِ مجنون ، خوی لیلاست

رود دل سوی شمع و شاهد و می
خرابات مغان را ره همین جاست

اگر تاثیر دارد شعر خرم 
ز اخلاص و ز سوزِ عشقِ مولاست

سید محمد نادر خرم 
اسلو – ناروی