X

آرشیف

یک امشب را …

 

                       
                                          بخشیده به :
                                            مومن خان بیلتون
                                    که او را ، عمریست ، شنیده ام .                                  
 
از آدابِ وزیدنِ باد
                    بگذار
و رسومِ باریدنِ باران
و عادتِ روییدنِ گیاه
              سخن گوییم
                          امشب
و از عنعنه یی که عشق دارد
و از روشِ  زیستنِ یک مرغزار
و از نحوۀ سفر آب
                     در زمین .
 
{{   }}
 
همسایه گی لحظه های مکدرِ بی شتاب
                                                    بیا
کهنه رفته یی باشد
                      امشب
 اگر به چشمی که زیبا ترین است
و به زلالِ چشمه یی سالمند
                                  بیندیشیم .
 
{{   }}
 
به روز های سرزمینِ آرامش
و به آنچه
           باغِ باور را
                    سبز می نماید .
 
{{   }}
 
به گیسوی راه برده در خرامِ باد
                                       بگذار
و دریا های بی خشونت
و معبدی بر شاخسارِ درختی فرخ
                                          فکر کنیم
که یک پرنده بنا می کند                               
و به کندو های لبالب از آرد
و عطرِ همیشه مست شببو ها
               در تاکستانهای باغ های دلبند .      
 
{{   }}
 
به حقیقتِ شب خوی تلخ
                              امشب     
چون رفته یی دیرینه سال
                         بیندیشیم
و شعله های آتش را
 ندیده ایم مدت هاست
و آوازِ انفجار را
و شتابناک گردشِ طیاره های جنگی را
و آوازِ بمب و مین را
                دیریست نشنیده ایم .
 
{{   }}
 
دیرگاهیست :
کسی
          از دست نداده است
                                  در محله پایش را
و مردن را
            با هجومِ غضبناکِ راکت
                                         کاری نیست
و پرچه های بدنِ آدمی
بر شاخه های درختان
                     نمانده است
وگرسنه یی نیست
و تلخی یی
             نیست
و پریشانی یی
                نیست !
{{   }}
 
امشب را
       بگذار
             هوش بسپاریم
به صدای « بیلتون » و طنبورش
و
     غزل خوانی « سمیع سراج »
و
   شیفته آوازِ « استاد امیر خان »
و
شعر های سرودِ « امجد علی »
           که کوهِ دردی را
                             آب می کند .
 
{{   }}
 
یک امشب را
               تنها
با
  پیاله
        بگدرانیم !
 
برلین ، دوهزار ویازده عیسایی
      تحریر دوم
برگرفته از دفتر شعر منتشر شدهء :
« بنفشه هایی که نرویدند »
 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.