آرشیف

ای آشنای بیوفا گاهی زمن هم یاد کن
یاکه خود ازمن رهان، یا مرا آزاد کن

یا هوای درد من، برسربپرور گاه گاه
یا مرا از خود بران و برسرم فریاد کن

یا که برزخم دلم مرحم گذارازروی لطف
یا بزن حنجر به دل ، چون پیشۀ صیاد کن

یا چو من ترکش بکن مسجد ومیخانه را
یا مرا در راه خود، اندکی ارشـــاد کن

یا چولیلا پا بنه در صحرای سوزان عشق
یا چو شیرین باش، کوه رابرسرفرهاد کن

این چه است؟دربرزخ آری ونه گیرمانده ئی
یا حلیم و مهربان باش،یا درست بیداد کن

گرز«حداد»بشنوی راه سعادت در کجاست
می بخور،مذهب بسوزودیگران را شاد کن