آرشیف

 
بسم الله الرحمن الرحیم
 
انسان توانائی اینرا دارد تا یکی اززوایای خلقت کاینات وموجودات را شناسائی کند ولی این توانمندی را ندارد تا همه راز پیدایش کاینات را دریابد ازاینجاست که یکی دردانش طب، دیگری در انجینری، سومی درمورد گیاهان وزراعت ، بعضی ها درمورد شناخت حیات وبیولوجی  چهارمی راجع به جامعه و پیدایش انسان وحیات وبهمین قسم شخصی درمورد ستاره گان ونظام شمس پی می برد به اندازه ایکه قادر میگردد تا بخشی از قانون بوجود آمدن آنرا کشف وشناسائی کند اما یک انسان از حصول تمام اینها عاجز است طور مثال انشتین تنها فورمول انرژی بین الکترون وپروتون اتم را شناسائی کرد درحالیکه نتوانیست الکترون وپروتون را بسازد.
آنچه که روی آن بحث میشود ، اینست که زندگی انسان وابسته ومنوط به خاک وآب وگیاهان میباشد. درآیات ذیل چنین میخوانیم:
1.   سورۀ طه آیات 53،54 و 55: الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّى ﴿53﴾كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُوْلِي النُّهَى ﴿54﴾مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى ﴿55﴾
ترجمه: همان كسى كه زمين را برايتان گهواره‏اى ساخت و براى شما در آن راه ها ترسيم كرد و از آسمان آبى فرود آورد پس به وسيله آن سبزیهای گوناگون جفت جفت بيرون آورديم (53) بخوريد و حیوانات تانرا بچرانيد هرآینه در اينها براى خردمندان نشانه‏هايى است (54) از اين زمين شما را آفريده‏ايم در آن شما را بازمى‏گردانيم و بار ديگر شما را از آن بيرون مى‏آوريم( برهانی اضافه کرد: بمثلیکه بذردرزمین کاشته میشود وبازاززمین بیرون میشود شمارا همچنان درقیامت ازقبرها بیرون میکنیم) (55)
تبصره: خداوند متعال آن ذاتی است که زمین را مهد پرورش برای انسانها آفرید وطرق استفاده یا راه های گوناگون بهره گیری ازآن را به او نشان داد. آسمان را بخاطر نزول آب بلند نمود و از یکجا شدن آب با خاک یا زمین گیاهان مختلف را رویانید تا انسانها ازآنها بخورند وحیوانات خویش را درآنها بچرانند تا چاق وفربه گردیده حاصلات گوناگون ووافر ببار آورند. خاک، آب ورستنی حکمت وفلسفه زندگی موجودات حیه دیگراند واین را کسانی میدانند که صاحب علم و خرد اند. خداوند توانا انسان را ازهمین خاک آفرید وبا همین خاک راجع میسازدش وباز ازهمین خاک دوباره زنده اش میگرداند واز او می پرسد که درجریان پیش برد زندگی خویش چه اعمالی را انجام داده است. اگر از خاک وآب وگیاه که برایش حلال کرده شده بود، استفاده کرده باشد الله (ج) ویرا پاداش نیک میدهد واورا ازجمله بندگان نیکو کارو پرهیزگار بشمار می آورد ولی اگرازاینها گذشته از طریق راه های نامشروع روزی بدست می آورد وبحق بندگان دیگر خداوند ظلم وجور روا میدارد، خداوند عالم اورا بقطار مشرکین وستم پیشه گان قرار میدهد وبجزای جا دادن دردوزخ یا عذاب ابدی الهی دچارش میسازد. چقدر بد جائی است دوزخ وچقدر سوزنده ودردناک است عذاب الهی. درجای دیگر خداوند میفرماید:
2.      سورۀ الأنبياء آیۀ 30: أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ ﴿30﴾
ترجمه:   آيا كسانى كه كفر ورزيدند ندانستند كه آسمانها و زمين هر دو به هم پيوسته بودند و ما آن دو را از هم جدا ساختيم و هر چيز زنده‏اى را از آب پديد آورديم آیاباز هم ايمان نمى‏آورند (30)
توضیح: آیا مستکبرین تا هنوز به این باور نیستند که حیات ازآب بوجود آمده است وآسمان وزمین با هم یکی بوده اند؟ ممکن آنانیکه راه کفررا درزمان حضرت پیغمبر ورزیده بودند ، به این باور نبود ند زیرا معنی کفر همین سرکشی وناباوری گفتار خداوند میباشد. اما درحال حاضر اکثرعلوم وعقاید وافکار به این باور ویقین اند که حیات بسبب آب بوجود آمده ودرصورت نبود آب حیات نیز محو میگردد.                               ونیزدرجای دیگر میخوانیم که:
3.   سورۀ المؤمنون آیات 17 ، 18 ، 19 و 20: وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ ﴿17﴾ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّا عَلَى ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ ﴿18﴾ فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿19﴾ وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَيْنَاء تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِينَ ﴿20﴾
ترجمه: و به راستى ما بالاى سر شما هفت راه (آسمان) آفريديم و از كار آفرينش غافل نبوده‏ايم (17) و از آسمان آبى به اندازه معين وبقدر کفایت شما فرود آورديم و آن را در زمين جاى داديم و ما براى از بين بردن آن مسلما تواناييم (18) پس براى شما به وسيله آن باغهايى از درختان خرما و انگور پديدار كرديم كه در آنها براى شما ميوه‏هاى فراوان است و از آنها مى‏خوريد (19) و از طور سينا درختى باروغن سبز میشود كه نان خورشى براى خورندگان است (20)
تبصره: خداوند عالم بصراحت بیان کرده است که آن ذات عالی هرچیز زنده را ازآب بوجود آورده است وسپس بکمک  آب درختان خرما وانگوررا بخاطر بارآوردن میوه وتولید هوای پاک وخوشگوار پدید آورده است تا انسانها ازمیوه های آنها بخورند وهوای پاکیزۀ آنهارا تنفس نمایند هکذا الله (ج) درخت زیتون را ازطورسینا بوجود آورد تا به انسانها روغن خوردنی  تهیه نماید درضمن این روغن دوائی باشد برای بسیاری از امراض مختلف که دامنگیر آدمی میشود. خلقت همه چیز بخاطر زندگی مرفه و آرام انسا ن میباشد  بشر طی که انسان پا ازدایرۀ انصاف و شناخت خویش فراتر ننهد وبحرف شیطان گوش نداده دست استبداد و ستم را بالای همنوعان خود ودیگر زنده جانها بلند نکند. اسراف درستم پیشگی ازکبر وهوای زیاد درانسان بوجود می آید وسبب میشود تا قهر خداوند متعال متوجه حال وی گردد چونکه خداوند دوست ندارد اسراف کنندگان ومتکبران را. قرآن کریم که کتاب وگفته خود الله(ج) میباشد، ازآغاز تاانجام  ترس وهوشداراست برای انسانها تا همیشه از خداوند بیم داشته باشند وپا از جاده انصاف بیرون ننهند. اگرچنین نکنند خداوند همانطوریکه گردنکشان بی حساب را بجزای اعمال بد شان رسانید، قادراست مستکبرین این عصررا نیز بهمان سرنوشت دچارسازد زیرا قدرت وقوت الله(ج) از همه قوتها بالا تروقویتر است. درجای دیگری از قرآن پاک میخوانیم:
4.      سوره النمل آیات 60 و61 : أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ السَّمَاء مَاء فَأَنبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَّا كَانَ لَكُمْ أَن تُنبِتُوا شَجَرَهَا أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ يَعْدِلُونَ ﴿60﴾ أَمَّن جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِيَ وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿61﴾
ترجمه: آيا آنچه شريك مى‏پندارند بهتر است يا آن كس كه آسمانها و زمين را خلق كرد و براى شما آبى از آسمان فرود آورد پس به وسيله آن باغهاى بهجت‏انگيز رويانيديم كار شما نبود كه درختانش را برويانيد آيا معبودى با خداست؟ نه! بلكه آنان قومى منحرفند (60) آيا شريكانى كه مى‏پندارند بهتر است يا آن كس كه زمين را قرارگاهى ساخت و در آن رودها پديد آورد و براى آن كوه‏ها را مانند لنگر قرار داد و ميان دو دريا برزخى گذاشت آيا معبودى با خداست؟ نه! بلكه بيشترشان نمى‏دانند (61)
تبصره: اگر با دید عمیق و وسیع به این دو آیت به بینیم بصراحت در می یابیم که با تاکید وتائید آیات گذشته خداوند بزرگ بما تصریح میسازد که کسی غیر از الله(ج) نیست که آسمانی را برافرازد، زمینی را بگستراند، آبی را به اندازۀ معین از آسمان به زمین فرود آورد ودانۀ گیاهی را از بطن خاک برویاند که خوراکی برای انسان وحیوانات باشد. بلکه این خداوند است که چنین میکند. انسان نمیتواند که درختی را بیافریند وبزمین بنشاند تا ازآن میوه ویا ثمری بدست آورد بلکه شاخه ویا دانه درختی را که خدا آفریده است، میتوانددرخاک بکارد تاازآن فایده ئی بدست آورد آنهم اگر خداوند آب لازم را از آسمان برایش نازل گرداند. خداوند عالم دو نوع آب را بروی زمین ارزانی فرموده است که یکی آن شور ودیگری شیرین میباشد.بین این دو آب فرق های زیادی میباشد. آب شوررا انسان نوشیده نمیتواند وباآن مزرعه خویش را آبیاری کرده نمیتواند بلکه درآن ماهیان وحیوانات زیادی توانائی زیستن را دارند که منبع گوشت برای این انسان ستم پیشه وناسپاس اند.آب شیرین برای نوشیدن انسان ودیگر زنده جانها وزدودن چرک است ازجانبی کوه ها درزمین میخ شده اند تا آنرا ثابت نگهدارند ومرکز تجمع آب و معادن باشند. این کوه هااند که درختان وگیاهان معتنابه را به امر پروردگار خویش درخود می رویانند وحیات وحش را درخود پناه میدهند. پس اینگونه آفرینیش و تنظیمات را چکسی میتواند غیر ازخدا بکند؟ بلکه هیچ کسی چنین کرده نمیتواند.لذا چشم پوشی ازاین خلقت عظیم خداوندی شرک آوردن به ذات اوست واطاعت از خواست شیطان رانده شده ، آنکه دشمن آشکار وگمراه کننده صریح بشریت میباشد.
 پس ای انسان ! از این نعمات که خداوند برایت ارزانی فرموده وپاکیزه وحلال گردانیده روزی بدست آر واز چک وچور دد منشی صرف نظر کن وبه بیراهه مرو که خداوند ترا به پای محاکمه ابدی میکشاند آنگاه نه کسی حمایت ترا میکند ونه کسی به شفاعتت قد بلند کرده میتواند. آنوقت است که درعذاب دایمی الهی گرفتار می شوی وراه خلاصی از این عذاب نداری. این وعده خداوند است که بجا کردنی هست ومیباشد.
والسلام
تحریر وترجمۀ آیات از انترنیت: پارس قرآن، کتاب الکترونیکی قرآن مجید،  متن فارسی قرآن.
تبصره از:  محمود بی پروا.
تصحیح وتعدیل از: الحاج مولوی عبدالکریم " برهانی".
 چغچران، میزان 1389 برابر با اکتوبر 2010.
 
 

آیات قرآنی راجع به گیاهان

 
بخش ششم:
بسم الله الرحمن الرحیم
 
خداوند (ج) بهر پیغمبر وفرستادۀ محبوب خود به تاکید هدایت فرمودند تا به آنانی که وی برای ایشان برگزیده شده است ، اهمیت زمین، آسمان وگیاهان را تفهیم سازد و به آنان بفهماند که این سه چیز وسیله  زندگی آنان میباشد وآنچه از طریق این سه اصل بدست شان میرسد پاک وحلال اند تا آنان درزندگی خویش غیر از این سه مبداء از طرق دیگری رغبت به جمع آوری خوراک ودیگر ضرورت های زندگی نکنند. به حضرت آدم ، این اولین انسان خلق شده درروی زمین ازجانب پروردگار عالم هدایت داده شد تا ازمیوه های باغات بهشت تغذیه نماید وازاینطریق مادام درصلح ورفاه زیست کند ودردنبال هوا وهوس شیطانی نرود که نتیجه اش عذاب وعقوبت میباشد اما این آدم اولی حرف خالق خودرا فراموش کرد وبحرف شیطان نموده اقدام به خوردن دانه گندم نمود که این کار وی باعث آن گردید تا انسانها روی طرق بدست آوردن رزق ازهرنوع زشت کاری وغارت وچپاول کار بگیرند ومخلصانه ازخواست شیطان اطاعت کنند. درحالیکه الله(ج) همیش بیاد بشر میدهد که آسمان سبب نزول باران درزمین میشود واین باران تشکیل آبهارا مینماید تا باخاک زمین یکجا گردیده وسیلۀ سبز شدن گیاهان وارزانی رزق بعالم بشریت ودیگر زنده جانها گردد. درآیة زیر چنین میخوانیم:
1.      سورۀ السجدة آیۀ 27: أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاء إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ أَفَلَا يُبْصِرُونَ ﴿27﴾
ترجمه : آيا ننگريسته‏اند كه ما باران را به سوى زمين باير مى‏رانيم و به وسيله آن كشت را برمى‏آوريم كه حیوانات يشان و خودشان از آن مى‏خورند مگر نمى‏بينند (27).
تبصره: خداوند متعال به تعجب بندگان خویش را خطاب نموده میفرماید که من خالق آسمانها وزمین وتمام آنچه که دربین این هردو میباشد، باران را بسوی زمین فرود می آورم وازطریق آن دانه گیاهی را ازخاک می رویانم تا انسانان ودیگر زنده جانها ازآن بخورند وبه زندگی آرام باشند آیا مگر این خلقت مرا تا هنوز نمی نگرند  ونمی بینند؟ آری! انسان که  ستم پیشگی وناسپاسی زادۀ فطرت اوست، به هرچه که ازجانب پروردگار شان بمنظور زندگی آرام وآسوده آنان خلق شده باشد ، اهمیت وارزش قایل نمی شوند چونکه نعمات خداوند لایزال زیاده از حد وبیرون از محاسبه میباشد. یکی از اوصاف ویا خصلت های نا سپاسی انسان اینست که هرآنچه برایش از جانب الله تعالی رایگان اعطا گردد به آن ارزش قایل نمی شود بلکه ارزش یک شی را زمانی میداند که با ظلم وتعدی همراه باشد مثلا هوا نزد انسان هیچ مهم نیست درحالیکه بدون آن بیش از 5 ثانیه آدم زنده مانده نمیتواند. آب اگر از طریق تجارت بدسترس وی قرار گیرد خیلی به انسان مهم میباشد ولی اگر از چشمه ها ، کوه ها وهوا سرازیر گردد هیچ ارزش ندارد.همچنین است گیاهان، اگر یک میوه خودرو باشد به انسان قدر ندارد واگرتاجر سودجوئی آنرا تهیه کند آنوقت چیزی بهاداری برایش میگردد.این خصلت واضح میسازدکه ستم پیشه گی وناسپاسی زاده فطرت طبیعی انسان میباشد درحالیکه موجودات زنده دیگر همچو فطرتی ندارند چنانکه اگر شیر از شکار سیر گردد، دیگر رغبتی به کشتن شکار نمیکند ولی انسان هرقدر که استفاده جوئی نماید، حرص و طمع وی بیشتر میگردد وترسش ازخداوند کمتر.زیرا نیروی شیطانی دروی غلبه می یابد ونیروی خدا جوئی ازاو صلب میشود. ازآنجاست که جز اندیشه و فکر شیطان چیز دیگری را نمیداند. درآیة دیگری چنین میخوانیم:
2.   سورۀ فاطرآیات 27 و28: أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ ثَمَرَاتٍ مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهَا وَمِنَ الْجِبَالِ جُدَدٌ بِيضٌ وَحُمْرٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهَا وَغَرَابِيبُ سُودٌ ﴿27﴾ وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ كَذَلِكَ إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ ﴿28﴾
ترجمه: آيا نديده‏اى كه خدا از آسمان آبى فرود آورد و به وسيله آن ميوه‏هايى كه رنگهاى آنها گوناگون است بيرون آورديم و از برخى كوهها راهها و رگه‏هاى سپيد و گلگون به رنگهاى مختلف و سياه پر رنگ آفريديم (27) و از مردمان و جانوران و حیوانات كه رنگهايشان همان گونه مختلف است پديد آورديم از بندگان خدا تنها دانايانند كه از او مى‏ترسند آرى خدا غالب و آمرزنده است (28)
تبصره:  خداوند متعال بصراحت بنده خودرا مخاطب قرار داده میفرماید که ای آدم مگر نمی بینی که ازآسمان آبی به اندازۀ معین فرودآورده ام وبه وسیلۀ این آب میوه های با رنگ وبو وطعم مختلف ومتناوب رویانیده ام؟ گذشته ازرویش گیاهان، درزمین نقره، طلا ، مرمر ، رخام، معادن، نفت ودیگر سنگ ها وجواهرات قیمتی را آفریده ام مثلیکه مردمان، جانوران وحیوانات را به رنگ های مختلف خلق نموده ام تاهمه برای زندگی آرام وآسودۀ تو باشد.  ولی این نعمات را تنها آنانی که بعلم دسترسی دارند ، میدانند وهکذا همین دانشمندان اند که از خداوند بزرگ میترسند چونکه الله(ج) آمرزنده وغالب است. درآیات دیگری چنین تصریح گردیده است:
3.   سورۀ يس آیات 33 ، 34 و 35: وَآيَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ ﴿33﴾وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنْ الْعُيُونِ ﴿34﴾لِيَأْكُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ أَفَلَا يَشْكُرُونَ ﴿35﴾
ترجمه: و زمين مرده نشانه وبرهانى است براى ايشان كه آن را زنده گردانيديم و دانه از آن برآورديم كه از آن مى‏خورند (33) و در آن زمين باغهايى از درختان خرما و تاك قرار داديم و چشمه‏ها در آن روان كرديم (34) تا از ميوه آن و از كاركرد دستهاى خودشان بخورند آيا باز هم سپاس نمى‏گزارند (35)
تبصره: پروردگار توانا زمین را مثال واضح می آورد ومیفرماید که زمین در فصل خزان ازگیاهان تهی میشود وگویا اینکه میمیرد ونشانی از زندگی که عبارت ازگیاهان سبز باشد، دراو دیده نمیشود ولی درفصل بهار بوسیلۀ نزول باران از نو زنده میگردد، دانه های گیاهان ازآن سر بیرون می آورند وغله حاصل میدهند تا نانی باشد به آدمیان. افزون برآن، باغ های انگور وخرماازنو درزمین مستقر میشوند ومیوه های وافر ببار می آورند، چشمه ها درزمین جاری میگردند تا انسان آستین را بالازده از آب این چشمه ها مزارع غله وباغات را آبیاری واز محصول دست خویش که حلال وپاکیزه است بخورد وبپوشد وآبرومندانه زیست کند.آیا این همه نعمت ها برای او کافی نمی باشد تا سپاس خالق خودرا بجا بیاورد وپشت هوا وهوس شیطانی گام نبردارد؟بلی! این نعمات بی اندازه وخارج از محاسبه اند. بیشتر ازاین نمیتوان قیاس کرد ودرذهن جا داد. پس باید که انسان از وجود این همه نعمات بی اندازه شکر وثنای خداوندرا بجا آورد و ازهوای شیطانی وخواهشات نامشروع رو تابد واز بیخ وبن ترک شان گوید. درغیرآن چیزی جز ازیک غلام حلقه بگوش شیطان ونفس امارۀ خویش نخواهد بود که عاقبت کارش گرفتار ابدی عذاب خداوند خواهد بود وبس. سورۀ دیگری درین باره تصریح میسازد:
4.   سورۀ الزمرآیۀ 21:  أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِأُوْلِي الْأَلْبَابِ ﴿21﴾
ترجمه: مگر نديده‏اى كه خدا از آسمان آبى فرود آورد پس آن را به چشمه‏هايى كه در طبقات زيرين زمين است راه داد آنگاه به وسيله آن كشتزارى را كه رنگهاى آن گوناگون است بيرون مى‏آورد سپس خشك مى‏گردد آنگاه آن را زرد مى‏بينى سپس خاشاكش مى‏گرداند یقینا در اين دگرگونيها براى صاحبان خرد عبرتى است (21)
تبصره: خداوند بی نیاز آب را بشکل باران وبرف ازآسمان فرو می آورد. این آبها داخل طبقات زمین فرو رفته جمع میشوند وبشکل چشمه ها از لایه های داخل زمین بیرون میشوند. باجاری شدن درروی زمین وسیلۀ پدید آمدن کشتزارهای بارنگ های گوناگون وثمرات مختلف میشوند. بعدآ اینها خشک میشوند، زرد میگردند وسپس به خس وخاشاک تبدیل میشوند. این تغییرات وحالات برای آنانی که صاحب درک وخرد اند ، عبرتی است ازطرز حیات ونمایشی بزرگی است از وجود قدرت بیکران الهی. بهمین نحو خداوند لایزال انسان را زنده میگرداند، باز فوتش میکند وبعد دوباره ویرا زنده میسازد ومورد پرسش ذات خود قرار میدهد. دانستن این خلقت خداوندی بکسانی صحت می یابد که ازنعمت دانش بهره مند بوده به آن ذات عالی باور وصدق داشته باشند.                                                                                                                                     بلی! خداوند متعال بما واضح میسازد که گیاهان بعد از مردن باز زنده میشوند وشاداب وباطراوت میگردند وانسان ها که از آنها تغذیه میکنند ووجود آنان از گیاهان تقویت یافته است بعین شکل بقدرت کاملۀ الهی بعد ازمرگ زنده میشوند وبه پرسش خدائی مواجه میگردند. البته مقصد ازاین پرسش آنست تا الله(ج) وعده و بیم خودرا عملا دروجود انسان ثابت سازد وآزمایش واقعی وعدالت لایزالی خودرا به واقعیت پیاده کند تا گروه الله پرستان وشیطان دوستان هریک به پاداش مزد واجرت خویش دست یابند.
 
والسلام
تحریر وترجمۀ آیات از انترنیت: پارس قرآن، کتاب الکترونیکی قرآن مجید،  متن فارسی قرآن.
تبصره از:  محمود بی پروا.
تصحیح وتعدیل از: الحاج مولوی عبدالکریم " برهانی".
 چغچران، میزان 1389 برابر با اکتوبر 2010.