آرشیف

ای قــلــــم ! بـنــویـــس نا مـه از  کــتـا ب د ل  کــتــا ب                                       
بر طبـیــب جا ن ودل زیـن فـصـــل با بـم فـصــــل وبا ب
 
نیـسـتـــم قــا در کــه سـا زم حـــق ا حـســـا نـــش  ا د ا                 
زار و نــا لان در غریـیبـی چون ربا ب هســتـــم ر با ب
 
مـن دعــا یــی بـیـکـــرانــت میــفـــرستــــم روز و شــب                                      
وز دود یـد ه  مـیـچـکـــد  د ایــم خضا ب انـدر خضـــا ب
 
ز نـد ه در گــــو ر م کـه نـتــو ا نـم نــوا یـی سـر د هـــــم                                    
نــا لـهُ مــوزون مـن ا نــد ر حـجــا ب ا ســت و  حـجـا ب
 
ر فـته ا نـد تا  دوسـتا ن همـز با ن ومهـربا نـم زین د یا ر             
د ر غـریـبـی زار و محـز و ن درعــذ ا ب هستــم عــذ ا ب
 
نیـســـت  یــک مـحـــر م کــه راز  درد  د ل را  بـشــنــــو د                                  
هــمـچــو مــویـی رو ی آتــش  پـیــچ و تا بــم  پیـچ و تا ب
 
نــــا لــه هـــا یـــم درگلــو خـورده گــــر ه  فـر یـا د کــو ؟                                   
از هـــجـــو م لـشکــــر غــم بـس خـرا ب هـســتـم خـرا ب
 
خــو ب مــیـد ا نــم جـوا ب ایـن هـــمـــه بـیــد ا د  و  داد                                     
در جـهــیــــل جـهـــــل و ظـلـــمـت لا جــوا بــم لا جـوا ب
 
رنـج و قحطــی کـرده اسـت بـیــدا د  و اســتـم  لا جـــرم                                      
بیـنوا یا ن زیـن عـقـوبـت در طـنا ب هـسـتـنـد  طـنــا ب
 
 
بـر مـزا ر عـلـم و عـــر فـا ن جـغـــد گشـته نـو حـه گـــر               
زین مـصـیــبـت ا شـک چـشـمــم درٌ نا ب ا سـت درٌ نا ب
 
خــلــق مـن تـنـگ ا سـت از تـلـخـی جنـگ جا نـگـــد ا ز                
خون نا حـق در ربوده خـورد وخـوا بـم خـورد و خوا ب
 
درچنــیــن قـحـطـــی  جـهـا لــت کـرده آ هـنـگ مصــا ف                                      
قـتــل و غـا رت نـیـــز با شـد هــم ر کا بــش هــم ر کا ب
 
ر حــم کـــن بـرحــا ل  ایـن ملـت  خد اونـدا  !  به لـطــف                                     
کـز خـصـــومــت میشــود میـهــن خـرا ب ا ند ر خـر ا ب
 
عـا لــم و  و مــلا  و عـا رف  گـشـتــه انـد چـون  لا در ک                                  
دزد  و چــو پــا ن مـیـشـــود  مـــلا حسـا ب  انـدر حسـا ب 
 
 شکـر و لله اینکه پیـش از مر گ  بنـو شـتـم  بـرا یـت نا مه ُ                                   
 زیــن هــمــه آ لا م و  رنــج بــی حـســا بــم  بـی  حــســا ب

ا ستـــــا د فـضـــــل ا لـحـــق فـضــــــــل
شـهـیدان – دولینه  دلو سا ل 1379 هجری شمـسـی
 
این نا مـه در حین اوج شـدت تهـدید وتخـویف  در کشـور به یـکـی ا ز دوستـا نـم که بعـد از لـت وکـوب و زندانی شـدن و شـکـنـجـه ُ فـر وان حیا تـم را خـرید و با پرسـتـا ری و تداوی دلـسـوزانه حیا ت خود را به خطر اندا خت  ولی جـوا نمـرد انه با ایثار وفـدا کا ری  از مر گ نجا تـم داد، نو شـتـه شـد ه اسـت. سـلام بر هـمـت عـا لـی و عـا طفــه ُ برا درا نه این مـرد جا ن نـثـار و دیا نـت شـعـا ر وطـن .