آرشیف

عبدالرءوف عظیمی ، متولد قریۀ دهن یخن علیای ولسوالی تیورۀغور ، فارغ صنف ششم مکتب یخن ، در سال 1350 از صنف دوازدهم لیسۀ سلطان علاوالدین غوری و در سال 1352 از رشتۀ کیمیا و بیولوژی دارالمعلمین عالی هرات فارغ التحصیل شد ، علوم دینی را نزد پدرش آخند ملاعبدالعظیم آموخت . نامبرده از سال 1353 تا حال در معارف غور بحیث معلم ، سرمعلم و مدیر لیسه خدمت نمود و در جریان جنگ های خانمانسور مهاجرت ها و سرگردانی های نیز کشید، او در 24 اسد امسال در اثر مریضی طولانی، در تیوره داعی اجل را لبیک گفت ،انالله و انا الیه راجعون . 
عبدالرءوف عظیمی شخص لایق ، دیندار ، صادق ، خوشخوی ، عدالتپسند ، خیر خواه ، فعال ، پرکار و در مسلک خود مدرس بسیار خوب و کم نظیر بود . سالهای زیادی برعلاوۀ خدمت در معارف به صفت ملا امام محل نیز وظایف شرعی اش را انجام می داد .
مرحوم عظیمی از جمله فارغان اولین دورۀ لیسۀ مرکز غور بود که بنده نیز هم صنفی اش بودم . اغلب هم صنفی های ما اشخاص معروف و مفیدی بار آمدند . از جمله مرحوم گل احمد مدهوش ، مرحوم دکتور حسین علی راموزی ، مرحوم عبدالکریم احمد ،مرحوم آقاجان صفار ، مرحوم محمدیوسف لطیفی، مرحوم فدامحمد، مرحوم محفوظ ، احمدسعید سروری، غلام علی فگارزاده، عبدالغیاث غوری ، احمدسعیدی ، تاج محمد مشغول ، عیدگل غفوری ،غوث محمد، جمعه خان کوچی ، نظرمحمدکاکر، عبدالمجید ، عبدالکریم بسمل ، سیدمحمدشفیق، محمد ایوب وردک ، محمدرسول ساغری، محمود ساغری ، عبدالقدیرکاکا ، عبادالله ، عبدالرحیم ، خان اعلم و عدۀ دیگری . تعدادی ازایشان با مرگ های نابه هنگام ، جهان فانی را وداع گفته اند و تعدادی هم که حیات دارند ، از نابسامانی های روزگار حق ناشناس، زجر می کشند . رحلت استاد عظیمی را برای خانواده و دوستان وی ، به معارف غور، به هم صنفی ها وهمدوره هایش و به شاگردان و ارادتمندانش تسلیت می گوییم ، خداوند جنت فردوس نصیبش کند. در حسرت دوستان از دست رفتۀ ما، فقط یک بند از شعر مهدی اخوان ثالث را ذیلا تکرار می کنم :
« و من با این شبیخون های بیشرمانه و شومی که دارد مرگ ، بدم می آید از این زندگی دیگر »