آرشیف

رَ و شَـه
به رَ و شه میکـَشَـد ما ر ا چـو ما هی
شَوَ م  نیمغـنج  پـَـزَ د ا نـد ر کـر ا یی
ا گر عشق و محـبـت ا ین چنین ا ست
به بو سم د ست و پا یت ا ی تبـا هی
*
 
سـِـیلـَو
تو که ر فـتی بهـا ر بـُو د ، سـِیلـَو بـو د
ز مین هـا ی پـیـتـَو یکـسَر به گـو بـو د
کَلا م کر د ی  بز و د ی بر میگر د ی
بـه پـس آ مـد نت گـنـد م  د  ر و بـو  د
*
 
بـِیشـَه
د لـم شـد تـر شَــه تـر شَــه  کی می آ یی
نـشسـتـم  پـا ی  بـیـشــه  کی  می  آ  یی
کــُـو لـُوچـم کـر د ی با ا ین ر فـتـنـت  یا ر
د و چـشـمـم  گـشـته شـیشـه کی می آ یی
*
 
کـا کـچـه
کجک هـا خـا ل و پر چـیـنـت بنـا ز م
بـه سر کـا کچـه عـر خچیـنـت بـنــا ز م
ز مـهـر ه بـستـهً خفـبـنـد خـا ل خـا ل
گـُـلـَم ز لـفـها ی مـشکـیـنـت بـنـا ز م
*
 
شـُو ی
کــلا م کـر د ی که هـر گـز شـُـو ی نگـیـری
بـــه  نـیـم شــو بـیـا یــم  ر و ی  نگــیــری
به گر د ا نی تـو ر و ا ز خو ا ستگا را ن
بی ا ز مه بـا د یگـر کس خـُو ی نگـیـری
*
 
تـَر قــَک
مر ا پـُو چا ق  کـَد ی تـَر قـَک شو ی تو
چـو پشم د رز یر صـد تـیـر ک شو ی تو
گــر فـتی  یـا  ر نـو بـیـقـَو لی کـر د ی
بـز یر چـیـم و هـم ا و تـَک شـو ی تو
*
 
کـَـّتـر ه
فر ا مـو  شـم نـَکـُن  قهـر خـد ا یـه
د لـم  بی تـُو کـسی د یگـر نـمـا  یـه
نـد ا ر م سـر که تـَی تـَگـو بگـر د م
پـُو چَک شد م ز کـَـتـر ه و کـَـنـا یه
*
 
چـُر ت
چه کا ر کـنم که چشـما نت بـَـر ا هـه
بـشـیـنـم چـُر ت زَ نـَم ا یـنجـا گـنـا هه
نـد ا ر م  بـا  ل و پَـر تا کـه  ز نـم  پـَر
پـیـا  د  ه بـیـا  یـُم  د ُ ز د  ا بـر ا هـــه
*
 
غـَـو
ا ُ و جــا قـه گـر م کـُـنـیم اَ لـَو کـنـیـم یا ر
بـز یر خـو ر و ج کچـا لو غـو کـنـیم یا ر
هـــو ا  ر کـنـیـم نا لـیـنـچـه و گـــیـلـم ر ا
ز مـسـتـا ن ا ست کـمی پـیتو کـنـیـم یا ر
*
 
سَــو
هـو ا گر م ا ست خو د ه خـَلـَو کنیم یا ر
دَ رَ وُ  د سـتــه  ر ا پـُر تـَو کـنـیـم یا  ر
بـَـشـیـنـیـم لـحـظــهً د ر ز یـر ســـا یــه
به سـنگ سَـو، د ا سـه، لـَو کـنـیـم  یـا ر

07.12.2010
عبدالغفور غوری

لغت نا مه
رَ و شَه            : به تا ر د ر آ و ر ن و آ و یز ا ن کر د ن، کشا ل کر د ن و ا و یز ا ن کر د ن
نیمغـنج             : نیم خشک ، نه تر و نه خشک   .  پـَـزَ د   : منظو ر ا ز پز ید ن ( پختن ) ا ست       
سِیلـَو               : آ ب گل آ لود ، طو فا ن ها ی بها ر ی
به گو بو د          :و قت قلبه و شد یا ر کر د ن بو د
تر شَـه تر شَـه    : تو ته تو ته
بـیـشــه             : تپهً ا ز جنگل ا نبو ه د ر د ا منهً کو ه
کــُـو لـُوچ          : سو خته، خمیر که د ر و قت پختن ا ز تند و ر بیفتد با ذ غا ل و خا کستر مخلو ط شو د
شـیشـه             : مر د ن ، چشم مر د ه که با ز بما ند
کـا کچـه            : کلا ه ز نا نه
عـر خچیـن        :  کلا ه قر س د و ز ی شد ه
خفـبـنـد            : گلو بند که ا ز مهر ه با فته شد ه با شد
شـُـو ی            : شو هر         خـُو ی             : عا د ت کر د ن
پـُو چا ق          : پو ستهً خر بو ز ه و تر بو ز که گو شت آ ن جد ا شد ه با شد
کـَد ی             : کر د ن
تـَر قـَک          : تر قید ن ، کفید ن
تـِیـرَ ک           : و سیلهً  مخصو ص ا ست که ا ز خمچه ً د ر خت جو ر شد ه و ذ ر یعهً آ ن پشم ر ا میکو بند تا پشم نر م شو د .
بـیـقـَو لی          : پیما ن شکستن ،        
ا و تـَک            : چمنز ا ر  و یا سبز ه ز ا ر که کمی آ ب د ا شته با شد
نَـمـا  یـه           : نه خو ا ستن ، نمیخو ا هد
تـَی تـَگـو         : د ر بین قر یه
پـُو چَک           : پو سته ها ی جد ا شد ه ا ز خسته، پو ش مغز با ب که مغز آ ن خا لی با شد
کـَـّتـر ه             : کنا یه گفتن ، مسخر ه کر د ن
دُ  ز د  ا            : د ُ ز د ها، ر ا هز ن ها
ا ُ و جــا قـه       : د یگد ا ن خا نه
اَ لـَو                : آ تش
خُـو رُ و ج         :  قو غ آ تش، چو ب سو ختا ند ه شد ه که هنوز ذ غا ل آ ن ر و شن با شد
 غـَـو                : پختن  کچا لو ، جو ا ر ی د ر ز یر آ تش .       
نا لـیـنـچـه          : تو شکچه
خـَلـَو                 : تر شد ن کا لا
دَ رَ و و د سـتــه   : ا صطلا ح محل ا ست که بر ا ی د ر و کر د ن و جمع آ و ر ی غله جا ت بکا ر میبر ند
سـنگِ سَـو          : سنگ که ذ ر یهً ا ن و سا یل د ر و( د ا س) ر ا تیز میکنند.
د ا س                : و سیلهً که ذ ر یعهً آ ن گند م و علف ر ا د ر و میکنند.
لـَو                     : تیز کر د ن د ا س