آرشیف

ا لا هی بشکند  د ستت  که خو نی عا لمی ر یـز ی
تو بـر گو ر  سیه  غلطی که  هر جا  فتنه  ا  نگیـز ی
 
« ز گر گا نم ر ها کرد ی» خیا لم شد که پر مهـر ی
 نو ا  ز ش  میکنی مـا ر ا بد سـتـت خنـجـر ی تیز ی
 
شعا ر صلح همی خو ا نی بگـو شی  مر د م د نیــا
به  قتــل ما  کمــر  بستی مگــــر ا  ز نسل چنگیــز ی
 
پیـــا د ه میکنی لشکر بیــا با ن میکنی شهـــــر ی
کــد و ل و کپـه و با مم ، به  بیــر حمی فـر و ر یـز ی
 
د ر ید ه پر  د ه یي چشمت حیــا یکبـا ره گی ر فته
ترا د ا من پرا ز خو ن است یقین سفا ک و خو نر یزی
 
سر ی تعظیم فـر و بر د ه به پیش پا ی تو شیطا ن
« مگس بر کا سه یي د وغی » بهـر کا ر ی تو شـفـتـیزی
 
توکمپیر م کما ن کرد ی به خا ک ا فگندی د لبند ش
کـما نـت بشکـنـد  آ خــر  که بـر ما د ر د وغـم ر یز ی
 
فـغـــا ن  طـفـلکـا ن ما هـمی خـیـز د بــه نـیـمی شـب
خـد ا کو ر ت کند ای شو م که ا شک ما د ری ر یز ی
 
شرا ر ه میز ند خشمت ،هیو لا، گر گ شبگــر د  ی
به مکر و کینه و نیر نگ، به قصد  د ر ید  ن خـیـز ی
 
چو سر ما ی خزا ن پیچی به گر د غنچه هـا ی من
هنو ز نشگفته گلهـا را، ز هر با غ  و چـمن ر یــز ی
 
ز شا خم پر پر ک کر د ی کبو تر، قمـر ی و  میــنا
د گــر بر گو ش نمی آ ید نو ا ها  ی د  ل ا نگـیــز ی
 
چو بـو می پر کشی هر شب سر ی و یرا نه ها ی من
شگــو ن  بد  همی آ ر ی و جنجا لی  بر ا  نگـیـز ی
 
تـنی سا  یـیـد ه ا م ر ا با ز  بـیهو د ه  چه می سا  یي
 تر ا صد با ر  نا  کا میست ا گــر خـا کـستر م بیز ی
 
صد ا خیز د همیش ا ز سنگ و خا ک « غو ر ی» ا ی د هر ی
هـر آ نچـه فـتـنـه  پا کـر د ی به شر ش خو د د  ر آ  و یـز ی
 
1.11.2008
عبد ا لغفو ر ( غو ر ی)
کشو ر هلند