آرشیف

ای کـه در یایي ،چـکـان در کـام مــا
قـطـره یي از معــرفــت در جـــام مـا
ریـز ، لبریز کن تـو جـام مـا زمـهـــر
جـرعه نوشان پـخـتــه وهم خـام مـا
نــونـهــال ایـن چــمـن را تــاز ه کـن
تا  شگـوفـد شاخــه یـي گـلـفــام مـا
بار ور گـردان تـو  نخـل غـــوریــان
هر چه  داری گو از آن ایـام  مــــا
مژده ها ده از صفا و صلح وعشـق
ر یشه کـن کـن  دشمن  بـد نام  مــا
مـا بـپـاشیـم تخـم عشـق و دوستــی
این بـود پیغـام و هــم الـهــام مـــــا
خاک سپاریم تابوت تفریق و کــیــن
صلح خواهـیـم بر همه ا قــوام مــا
هر که خواند خطــبه یي همبستگی
مـقـتــدی اش  مــاو او، امـام مـــا
آ نکه  فـرمان بشکـند، بیگانـگـان
هست زعیم و پیشوا ، همـگـام مـا
هموطن گرما بهـم هـمدست شویـم
مـرغ  زیــرک مـیفـتــد در دام مــا
گــر نـبــاشـد وحــدت مـا، پــایـــدار
بی کفن دور از وطــن فــرجــام ما
 
عبد ا لغفو ر (غو ر ی) کشو ر هلند-
6 اکتوبر 2008
 
 

این فوتو ها نمائی چمن داخل حویلی محترم غفور غوری است که شوق وعلاقه خودرا نسبت به جام غور و زادگاهش غور منعکس ساخته است