آرشیف

خــوشا غـــور وخــوشا دشت وکمر با کوهســار او
زمستان وتمــوز وهــم خـزان ونو بهــــار او
 
خوشـــا آنگاه که چشمانم زخاکش سرمه سا گردد
شـــوم از جـــان ودل جانـا اسیر وبیقـرار او
 
بـــه اوج قــلــــــه هـــای کـوهســـاران فلکسایش
بــود آثار مـکتــومـی ز صـــد هــا نامــدار او
 
زبــرج وباره های تیوری زیبــــا نمـــایــان است
بـــه عـالم عظـمــت پارینـــه عـالم شــکار او
 
نمـــاد یـن جـــلال عظـــمت تــاریـــخ شـــایــانش
 نمـــاد بـــاره هـای سـور سر کش یاد گار او
 
بلــرزد از نهیـب بــرق شمشــیر شهاب الـــدین
دل گـــردون هـــنوز از هیبت آن کامـــگار او
 
فرامرز   دلير و   سور و سام  و     ماهوی     سوری
 دلیـــران ســـترگ عـــــــــــرصــــــــــه هـــای کـــــا ر زار او
 
مــنار دلکش جــامــش درین دنیا ئی پهـــناور
بـــود آئــیــــنۀ حسـن کمــــــال پـــــایـــدار او
 
حــراست از حدود میهن ما قرنها در قــــــرن
بســـا بوده به شمشیری هـزاران جان نثار او
 
زقلـــزم تا حـــدود ماورائی ســر حد سـیحون
ز دریای خضـــــر تا چـــین واکــناف تتـــار او
 
گواهـی میدهــــــد تاریخ حــدود کشور مـــارا
ز بنگال تــا به تبت بوده حــکم وشــهر یار او 
 
به هـرسنگش قــد مگاه دلیران جهانگیراست
بــه هر کـوهش نشان مـــردم شوکت مــدار او
 
مـــزار با صفــای حضـرت آثــم د ران گلشـن
کمـــال شــــاه ولــــی الله نهــفتــه در کـــنـار او
 
به رمــز معـــر فــت واصل گهر بیزان گلچینش
ز فیـــضــان جـنـــاب حضـــرت والا فگـــــــار او
 
چـــــراغ معـــرفت تابنده بادا تا دم محشــــــر
ز اعجـــــــاز کــــلام صــــادق گوهـــــر نــثار او
 
به بزم سالکان ساقــی اسیری ودیگر حیـــــران
جــــناب حضرت خـــائف سـراســر میگسار او
 
فـــــروزان اخــتر تابندۀ بـــام طـــریقت بـــــاد
ز یمــــن حضـــرت لاشـــــی شهی والا تــــبار او
 
به رونق شـــد اســاـس مکـــــتب زیبندۀ بهــزاد
ز سعـــــــی واز تلاش مشعـــل نیــکو شــــعار او
 
 نریمان و پشنگ وسهم و کاوه خرنک و صلصال
ســراســـر پهلوانـــان دلیــــر وجـــــــان نــــثار او
 
نشان راد مـــــردان جهانگیــر وجهـــان بینش
بخاک ســـر زمین هند ز قطــــــب الدین منــار او
 
دری این پاره قند دلکـش خوش نام خوش الحان
مروج شد به هند از شاه سوری شهسواراو
 
اســا س جـــامع شهــر هــریوا خود  بود الحق
زحـــــــــــــسن ابتکار پادشـــاهـــــی با وقــار او
 
چــگویم از نمــای کوه پنج شـــــاخ و ز سنگانش
چهـــــــل ابدال ولی را با هزاران جویـــبــــــار او
 
چلنگ شـــــاه مـــردانش چـــه زیــــبا منظری دارد
قدمــــــگاه جـــــناب شـــاه مــــــــردان افتخار او
 
رمـــوز حکمـــــــــت راز بنای مســــجد غـــــیبی
بود او خود یـــــــــــکی از افتخــار صد هزار او
 
ســواد قلعــه پارینۀ زیبا به غـــــــــــــــور خاص
نمـــــادین کمـــال مــــــردم عظـــمت مــــــدار او
 
ز تأثیر نــوا هــــــای قـــــناری در گلســـــــتانش
به ر قـــــص یکسر عروســــان چمن در لاله زار او
 
ز بــــازان باج میـــــگیرند غـزالان دل کوهــــش
بزن حدسی بــه شـــیران ژیـــان کــــو هســـار او
 
به عالم همــــــسری دارد نمـــــای ساغر زیــــبا
فـــــلک دست تحیـــر میگــــــزد از مــرغـزار او
 
وجوهــــی نســـبت ساغر به ساغر میتوان دیدن
که چون ساغر ایا ساقی بود هر چشمه ســـار او
 
چه موزون اســــــــــت خدایا با غهای دلکش کنعان
مـناک وپنجــــــــده وده شـــیر وصـــد هــا آبشـار او
 
شـکوهـــــی عظمت تاریخ او شــــــد قـلعۀ منــدیش
اقامتـگاه شنسب بــر فـــــــراز کـــــــوه حصــــار او
 
حســــاب لالــه رویان بر و بومش کجـــــا دانــــــــی
بســــــا خورشــــید رو افتاده در هر پـــا مزار او
 
نگر بر روزگاران ملوک غــــرچ وفـــــــیروزکوه
ســــــوار تـــــــولک زیـــــبا واوج ااقــتــــــدار او
 
زننگ آباد شـــهرک گرسخن گــــویم دل انگیزاست
ازان جنــــگ آوران خوشــبر و چابــک ســـوار او
 
شکست ارتــــش چنگیز به ننگ آباد شــــهرک شد
ازان مــــردان مــــرد و پــردل وخنجـــر گـــذار او
 
فــرحبخش و دل انگیزاست گويا  چون دم عیسی
هـــــوای بــوم دولتـــیار و از جــلگـه مـزار او
 
مشـــرف أهـــل غـــور یکســر بدین احمـد مختـــار
 شــــــــده ا ز نامـــــۀ یـــار نبـــی وغـــمگسـار ا و
 
ازان عشـــری بـود یاران سراسر خطـــــــه پــاکش
نـــــه رنگـــی دیگــــری دارد اســاس اســتوار او
 
فــراموشی ز تاریخش به صد ها گونه ورنگ است
بـــه صد هــا پــرده نیرنگ نهـان است اعـتبار او
 
نــمیـدانم چـــــرا حســـن تـــوجــه جــانب او نیست
چــــرا باشـــد فـــرامــوش  ان همـه عـز و وقـار او
 
به إعمــارش زعیمــــان وطــن را دیـــدۀ بینا
نبـوده ســــالهـــا لطفی بـــــه حــــالات نــزار او
 
سرک هایش سراسرخامـه وافتاده ازچشم است
بگــــرید دیدۀ گــــردون بــه اوضـــاع فگار او
 
به تحقیق کمــــالات ســــخن از دفتــــر ایــــام
چنین است وضع امروز وچنان است حال پار او
 
بیا ای مدعی باری به چشم معر فت بنگـــــر
به عمــــق عظـمت تــاریخ و دور روزگـــــار او
 
سراسر افتخـــارات کهـن ازعظمت غوراست
خــــدا دارد زآســـیب حــــوادث بـــر کنــــار او
 
درین مجمع که مجموع خبیران باهمه اوصاف
ز جـــان ودل بود یکســـر همه خد متگذار او
 
بباید نقشــه هــــای دلپذیرا را پذیـــرا شــــــد
 بــــه محـو درد ورنج ودوره هـــای انتظار او
 
ستایش میـکنم زین محفــل و از بــرگــزارانش
ازان نـــام آوران لایــق وبــــــا ابتـــــــــکار او
 
چو جای با صفا خواهی بیا بشنو تو از "فایق"
بیا در گلشن غورات به فصل خوشگوار او
 
محمد رسول فایق غوری