آرشیف

طنزگونه، اما واقعیت است

 

 

بخوانید و خواهش است که لایک نکنید، اما اگر نظری داشته باشید در پای این نوشته بنویسید.
دیروز نوشته ای را در صفحۀ فیس بوکم به اشتراک گذاشته بودم، متوجه شدم که یکی از دوستان پیش از آن که مقاله را مطالعه نماید در کمتر از سه ثانیه عاجل یک لایک جانانه برایم گذاشت، بعد از او یک دوست دیگر هم همین کاره کرد. حیران شدم که در سه ثانیه آدم یک جمله کوتاهی که در یک سطر نوشته شده باشد تا آخر خوانده نمی تواند، این چطور شد که سه ثانیه نا گذشته در مقاله یکه حد اقل از یک صفحه بیشتر است (مانند گوسفندهای چاق آقای امرخیلی که در یک پُلک بهم خوردن در گاوصندوق های انتخابات پر شده بودند) در صندوق فیس بوک خود با گذشت سه ثانیه چندین لایک جانانه و فربی گرفتم، بعدی چند لحظه وقتی که هوشم ده سرم زد، فکر کدم که راستی اینکاری تعجب آور نیست در این دنیای که ماشین های ربات امریکایی در گوشه و کنار جهان در هر ثانیه یک "مغز متفکر" می زایند، جای تعجب نیست؛ پس سرعت خوانش هم باید مستقیمأ متناسب به سرعت و پیشرفت دانش باشد. هه … ههه …هههه …ههههه …هههههه