کاندیداتوری الحاجی عبدالشکور دهزاد در انتخابات شوری ولایتی هرات

جام غور

سه شنبه 27 حوت 1387 برابر با 17 مارچ 2009

مجمع شوراي ناقلين و مهاجرين ولايت هرات در طي جلسه كه در ولسوالي اوبه با اشتراك اعضاي مجمع تشكيل گرديده بود يك كميسيون را كه متشكيل ازعلما و شخصيت هاي عضو مجمع از ولسوالي هاي چشت شريف اوبه و مركز ولايت هرات مي باشند موظف نمودند تا يك نفر را به عنوان كانديداي شان در شوراي ولايتي ولايت هرات در انتخابات آينده نامزد نمايند. اعضاي كميسيون فوق يوم يك شنبه 25 حوت 1387 در شهر هرات تشكيل جلسه داده و بعد از بحث و تبادل نظر پرامون موضوع به اكثريت ارا محترم الحاج عبدالشكور دهزاد ولد نظام الدين را به حيث نامزد در انتخابات شوراي ولايتي ولايت هرات معرفي نمودند.

حقوق بشر از گماشتن اطفال به کارهاى شاقه ابراز نگرانى نمود

جمعه 23 حوت 1387 برابر با 13 مارچ 2009

آژانس خبرى پژواک

مسوولين  کميسيون حقوق بشر  ولايت غور، از اشتغال هشتاد در صد اطفال به کارهاى شاقه سخن گفته و از اين ناحيه ابراز نگرانى ميکنند. براساس کنوانسيون بين المللى حقوق بشر، اطفال از هرگونه تعرض مصوون بوده و کارهاى شاقه بر آنها منع است. آنها حق دارند که تعليم نمايند و به حيث افراد تعليم يافته در جامعه مصدر خدمت شوند. اما طورى که ديده ميشود، شمار زياد اطفال در کشور به شمول ولايت غور، به کارهاى شاقه گماشته ميشوند.

مرضيه رحيمى مسوول حمايت انكشاف بخش  اطفال  کميسيون حقوق بشر درولايت غور به آژانس خبرى پژواک گفت که  بر اساس  سروى كه امسال به سطح غور انجام داده اند، هشتاد درصد اطفال  مشغول كارهاى  شاقه بخصوص در بخش زراعت و مالدارى اند. رحيمى ميگويد که مشکلات اقتصادى و عدم آگاهى مردم از حقوق طفل سبب شده تا بيشترين كار هاى شاقه توسط اطفال انجام شود. وى مى افزايد که طفل شديدً تحت فشار روحى و جسمى قرار ميگيرد؛ رشد جسمى نکرده،  اساس طفوليت را از دست داده ، انسان بدون هدف و انگيزه بار مى آيد و باعث در حاشيه قرار گرفتن هميشگى طفل از كار هاى اجتماعى ميگردد.  مسوول حمايت انكشاف بخش  اطفال  کميسيون حقوق بشر ولايت غور اضافه نمود که  اطفالى که به کارهاى شاقه گماشته ميشوند، بين  ٧ الى ١٦ سال قرار دارند. خانم رحيمى ميگويد که شصت درصد ازدواج هاى دختران درغور قبل از رسيدن به بلوغ صورت ميگيرد وزمانى که طفل( دختر) به خانه شوهر ميرود، مجبور است که كار هاى شاقه نمايد. نامبرده متذکر شد که دفتر کميسيون حقوق بشرسال گذشته درغور فعال شده و ارقامى در مورد کارهاى شاقه بر اطفال را  از گذشته در دسترس ندارند. وى هرگونه خشونت و کار شاقه بر اطفال را تقبيح نموده ، تصريح کرد که بايد وضعيت اطفال بهبود يافته وبراى شان زمينه تعليم فراهم شود.

محمد سرور١٢ ساله باشنده قريه قُطس مرکزغور، يکى از اطفالى است که مجبور است در زمينهاى زراعتى کار شاقه نمايد. اين طفل گفت که  پدرش را از دست داده ، ٤ برادرکوچک ويک خواهر دارد، به علت مشکلات اقتصادى از رفتن به مکتب باز مانده و با برادر ٩ ساله و مادرش مصروف کارهاى زراعتى است.  محمد سرور ميگويد: (( بايد من به مکتب ميرفتم،مگر مشکلات اقتصادى و اينکه يگانه  نان آور خانه ام ، مجبورشدم که در زمينهاى زراعتى کار نمايم.)) وى با تاسف اظهار داشت که اطفال ديگر را مى بيند که به مکتب ميروند و درس مى خوانند، اما او و برادر٩ ساله اش به علت کارهاى شاقه و مشکلات اقتصادى نتوانسته به مکتب برود و در آينده به جامعه مصدر خدمت شود. محمد نعيم فروغ رئيس معارف غور ميگويد که ٢٥ درصد اطفال واجد شرايط مكتب، نسبت مشكلات اقتصادى و کارهاى شاقه ، از مكتب محروم اند. تعدادى از اطفال در مسترى خانه ها کار شاقه مى نمايند. محمد ١٤ ساله باشنده مرکز غورکه  لباسهاى چرک به تن داشت و سرو رويش به علت کار در مسترى خانه سياه شده بود، گفت: ((هفت سال قبل پدرم  در جنگ طالبان کشته شد، از اينکه  نان آور خانه نداريم، سه سال ميشود که در مسترى خانه کار ميکنم و براى مادر و يک برادر و يک خواهر خوردم  نفقه پيدا مى کنم.)) اين طفل که پرزه جات ثقيل موتر را انتقال ميداد، افزود که روزانه برايش ١٥٠ افغانى مُزد ميدهد در حالى که اين مُزد کم است؛اما مجبور است که کار نمايد و براى خانواده پول پيدا کند. 

شمار ديگر اطفال در قريه ها از کوه بُته مى آورند  و در کارهاى ساختمانى اشتغال دارند. ذکريا سيرت سخنگوى رياست احياء  و انکشاف دهات غور ميگويد که   ٣٠ درصد اطفال در احداث ٤٥ کيلو متر سرک که از جوار منار جام ولسوالى شهرک ميگذرد شامل کار اند. سيرت گفت که  ٨٠ درصد کار سرک از سوى مردم به طور داوطلبانه تکميل شده و رياست احياء و انکشاف دهات براى کارگران موادغذايى کمک ميکند. مولوى رمضان قاسمى رئيس كار و امور اجتماعى غور ميگويد  که هشتاد درصد مردم غور زراعت پيشه و مالدار اند. به گفته وى، مشكلاتافتصادى ،فقر ، خشکسالى، گرسنگى و عدم آگاهى  مردم از حقوق اطفال سبب شده که  اطفال عمر خودرا به جاى درس و  تعليم به كار هاى شاقه سپرى نمايند. به گفته قاسمى تا زمانيكه  اقتصاد مردم خوب نشود و مردم از حقوق اطفال آگاهى کامل پيدا نكنند مشكل است که بتوانند از انجام كار هاى شاقه بر اطفال جلوگيرى نمايند. موصوف خاطر نشان ساخت که بودجه کافى  ندارندو زمينۀ کاريابى درست به اطفال نيز وجود ندارد.

شمار جوانان معتاد در غور رو به افزايش است

جمعه 23 حوت 1387 برابر با 13 مارچ 2009

 در کنار آنکه شمار جوانان معتاد به مواد مخدر رو به افزايش است، جوانان از عدم دسترسى به زمينه هاى كار، تحصيل و امور فرهنگى شكايت دارند. اگر چه عوامل اعتياد جوانان ،انگيزه هاى مختلف دارد، اما بيکارى و عدم آگاهى از اضرار مخدرات از جملۀ عوامل عمدۀ آن شمرده ميشود. دكتور محمد عمر لعل  زاد مسوول مركز تداوى معتادين ولايت غور ميگويد که نظر به سروى كه در سال ٢٠٠٥ ميلادى،از طرف دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرايم ملل متحد (UNODC) صورت گرفته از ٢٠الى ٥٠ هزار تن در غور به مواد مخدرمعتاد بودند. لعل زاد به آژانس خبرى پژواک گفت که اگر چه بعد از آن ، از سوى رياست صحت عامۀ غور سروى صورت نگرفته، اما نظر به معلومات بدست آمده،  فعلاً ٦ هزار تن بر ارقام گذشته ، افزود شده است که اکثر شانرا جوانان تشکيل ميدهند. وى عوامل افزايش معتادين را عدم زمينه كار ،مهاجرت ها به كشور هاى همسايه ،عدم آگاهى مردم از اضرار مواد مخدر ، مشكلات خانواد گى  ودسترسى  آسان به مواد مخدردانسته؛ ميگويد که با آنهم مركز تداوى معتادين رياست صحت عامه غور در جريان دو سال اخير ٨٠٠ معتاد را تداوى نموده است.  

 شصت درصد آنها شامل جوانان ، بيست درصد شامل زنان و بقيه شامل کلان سالان اند. مسؤل مر كز تداوى معتادين ولايت غور اظهار داشت که مرکز داراى ١٧ پرسونل شامل  داکتر، كارمندان اجتماعى و فارمسست بوده؛ اما بستر ندارد. کارمندان صحى به محلات ميروند، معتادين را جذب نموده و به آنها آگاهى ميدهند، بعداً  ترک مرحله به مرحله آغاز ميشود ومعتادين تحت مراقبت قرار ميگيرند. به گفتۀ وى تا حال پنجاه  هزار تن  را در سرتاسر غور از اضرار مواد مخدر آگاهى داده اند اما از اينکه غور  کوهستانى ، داراى  مساحت وسيع  و نفوس زيا د است، اين مركز نميتواند تمام معتادين را تحت پوشش قرار بدهد. آقاى  لعل زاد خواهان  ايجاد  شفا خانه ٢٠ بسترشد تا بتوانند مريضان را به شكل اساسى، تحت تداوى قرار بدهند. موصوف اعتياد را يكى از مشكلات مهم خوانده گفت: ((اشخاص معتاد تلاش مى نمايند تا ديگر جوانان را به اعتياد مبتلا نمايند كه اين افزايش معتادين سبب مشكلات اقتصادى ،اجتماعى ،اخلاقى  و جرمى ميگردد ويک فاجعه بزرگ را براى جامعه به بار خواهد آورد. ))

يکى از عوامل اعتياد جوانان، رفتن به ايران و معتاد شدن در آنجا عنوان ميشود. احمد جاويد ٣٠ ساله باشنده ولسوالى تيوره غور كه  تحت تداوى و مراقبت مر كز تداوى معتادين قرار دارد،  ميگويد که نبود زمنيه كار و مشكلات اقتصادى او را مجبور به مهاجرت به ايران نمود  و در آنجا معتاد شد. او افزود: (( من يک شخص معتاد به کشوربرگشتم و نه تنها خودم دچار تکليف شدم، بلكه باعث مشكلات گونا گون به خانواده ام نيز گرديده بودم  .)) اما نامبرده ميگويد که بعد از چهارسال آغشته به اعتياد به مركز تداوى معتادين درغور مراجعه نموده ، حالا صحت ياب شده وازاينكه به حيث  شخص سالم دوباره به خانه برميگردد خيلى خرسند است. وى از دولت خواست تا زمينه كار را بخصوص براى جوانان فراهم کند تا بتوانند ضروريات خانواده را بر آورده سازند و ديگر مجبور نشوند   به كشورهاى بيگانه پناه ببرند و معتاد بار آيند.

جوانان مشکل ديگر خود را عدم دسترسى به ادامۀ تحصيل ميدانند. جلال الدين ٢٥ ساله يكتن از جوانان غور كه در حالت بى سرنوشتى به سر ميبرد ميگويد : ((  مكتب را سال گذشته بدون معلم مسلكى ؛كتاب ،لا براتوار ،كتابخانه  و سر پناه به پايان رساندم ، شرايط كانکور هم مساعد نبود، از كانگور بازماندم وازطرف ديگر طورى كه لازم بود كه درس بخوانيم براى جامعه خود خدمت كنيم زمينه هاى در س آماده نبود؛ امروز نه زمينه درس برايم آماده است و نه هم كار!)) وى مى افزايد که به علت  مشكلات اقتصادى نميتواند در ديگر ولايات در پوهنتون شخصى در س بخواند؛ از دولت ميخواهد که در غور پوهنتون ايجاد نمايد تا جوانان بتوانند به تحصيلات عالى دسترسى پيدا نمايند.

مشکل ديگر، نبود ليسه در برخى جاها است. شكر الله ١٨ باشنده قريه قُطس مرکز غور كه از مكتب متوسطه فارغ گرديده است، ميگويد: (( در قريه ما ليسه و جود ندارد ،نسبت مشكلات اقتصادى نميتوانم بدون ليليه در مركز غور درس بخوانم،معارف هم براى ما  ليليه نمى دهد!))  اوافزود كه اگر در قريه شان ليسه وجود ميداشت، بدون مشكل به درس  ادامه ميداد. اگر اين مشكل حل نگردد، وى و صدها جوان ديگربى سر نوشت وباردوش جامعه باقى خواهد ماند.  جمال الدين يک جوان ديگرميگويد که در شهرچغچران( مرکز غور) سرک ، پارک ، استديوم ، كتابخانه عامه و مجلات و جو د ندارد تا جوانان بتوانند مطالعه ، تفريح وورزش نمايند. محمد نعيم فروغ رئيس معارف غور، مشكلات جوانان را تاييد نموده، ميگويد که نصف  شاگردان كتاب درسى ندارند ؛ تمامى مكاتب به كمپيوتر،لابرتوار، ميدان هاى ورزشى  و و سايل سپورتى دسترسى ندارند و ٢٥ درصد اطفال واجد شرايط مكتب، نسبت مشكلات اقتصادى از مكتب محروم اند.آقاى فروغ گفت که ١٥٠ هزار شاگرد اناث و ذكور در٥٥٧   باب مكتب توسط ٣١٠٠   معلم تدريس ميشوند، اما ٤١٥ باب آن فاقد تعمير است. 

موصوف از وزارت معارف خواست که به شاگردان كتاب برساند وبراى مكاتب و دارالعلوم ها تعمير اعمار شود. ليسه شبانه درغور ايجاد گردد تا كسانيكه در روز نسبت مشكلات اقتصادى درس خوانده نمى توانند ، در شب درس بخوانند. مشکل ديگر جوانان  بخش فرهنگى است. محمد سرورآزاد رئيس اطلاعات وفرهنگ ولايت غورميگويد که تا كنون بخش جوانان  در چو كات اين رياست فعال نگرديده است. رياست تعمير، كتابخانه ومطبعه  ندارد . به گفتۀ وى، موسساتى كه در بخش هاى  فر هنگى و جوانان كار نمايند هيچ و جود ندارند؛ تاكنون در بخش هاى فرهنگى  و جوانان هم  كارى صورت نگرفته و دولت هم در اين عرصه، توجه ندارد . آزاد گفت که رياست اطلاعات و فرهنگ ، بودجه هم  در بخش جوانان ندارد تا كار نمايد به همين خاطر نمى توانند كارى  را براى جوانان انجام دهند.

دين محمد شكيب منشى كميته ولايتى ارگان ملى و اجتماعى جوانان غور نيز ميگويد که  دولت خصوصًا دربخش هاى فرهنگى و جوانان توجه نکرده است . غور فاقد كتابخانه ،استديوم ورزشى ، پاركهاى تفريحى ،مجلات  وراديو و تلويوزون است، اكثر جوانان  بيكار و از تحصيلات محروم اند در حاليكه تعدادمحدود تحصيل كرده درغور وجود دارند که بيشتر آنها بيکار اند. خشکسالى و ضربه رسيدن به زراعت يکى از عوامل بيکارى مردم به شمول جوانان پنداشته ميشود. مولوى  رمضان قا سمى رئيس كار وامور اجتماعى غور ميگويد که  ٩٠ درصد مردم غور  زراعت پيشه  ومالداراند ، اما خشكسا لۍهاى  اخير ٨٠ درصد زرا عت و مالدارى را ضربه زده و باعث ضعف اقتصاد و بيکارى شده است.   وى اظهار داشت که سرک ؛برق، كار خانه  ؛ فارم باغدارى ،مالدارى وزراعتى وجود ندارد؛ از همين جهت زمينۀ کار وجود ندارد. نامبرده خاطر نشان ساخت که آنها هم  امکانات هم ندارند به همين دليل اکثرمردم غور بيكاراند كه سبب مشكلات اقتصادى ،فقر ،مهاجرت ها و اعتياد به مواد مخدر شده است.