آرشیف

2014-12-30

انجینر محمد نظر حزین یار

محـــروم نگهداشتن غوری ها و تبارز بی سابقه ی ایشان

 

 

محروم نگهداشتن غوری ها و تبارز بی سابقه ی ایشان

 

غور ولایتی است مرکزی تاریخی ،صعب العبور،بدون برق ، راه و بازار که ارزشهای آنرا به سایر نقاط کشور و یا خارج انتقال دهد،این ولایت طی سالیان متوالی از طرف نهاد های بین المللی به یک سرزمین وابسته و مستهلک مبدل شده نرخ بیکاری به اوج خود رسیده است،جوانان که از تحصیل محروم اند به خارج کشور متواری و بعد ازیک الی دوسال وقتیکه به خانه بر میگردند آنقدر با خود می آورند که مصارف راه و فیس قاچاقبران را تکافو می کند.
معارف غور ضعیف و مکاتب آن از همه وسایل و لوازم درسی ، تعمیر و استاد مسلکی فارغ است، زمینه های کتاب خوانی، مطالعات الکترونیکی و دیگر ممکنات برای یک شاگرد بصورت شاید و باید که از آموزش برخوردار گردد مساعد نمی باشد.
همانطوریکه یکی از جوانان غوری در مصاحبه تلفونی با بخش فرهنگی بنیاد فرهنگی جهانداران غوری گفت : ما جوانان غوری خود جوش پابه عرصه زندگی گذاشته ،بدون همکاری و حمایت دولت و سایر نهاد های انسانی تحصیل می کنیم، موفقیت بدست می آوریم و به همان منوال مورد رشک و حسادت دیگران قرار میگیریم، این جوان می گوید : وقتیکی از سردمداران دولتی می طلبیم که برق نداریم ولی منابع سر شاری برای احداث پروژه های برق رسانی داریم، می گویند: در این زمینه بودجه وجودندارد. زمانیکه درخواست میگرددکه ؛ راه مواصلاتی نداریم و در مدت شش ماه تمام راه های عبوری بروی مردم ما مسدود است ، استدلال می کنند که دولت به خاطر تفرقه بین ولسوالی های غور نمی تواند راه ترانزیت که برای تجار مرکز( کابل) زمینه را مساعد می سازد بسازد.
به همین منوال موضوع دانشگاه،وضع زراعت و تقویت مالداری، بند های آبگردان و ده ها پروژه زیر بنایی که شرایط برای اعمار آنها مساعد است به دلایل فورمولیته مقامات مسئول دولتی مواجه شده و رد میگردد.
اما با همه محدود نمودن زندگی برای غوری ها بازهم کانکور 91-92 نشان داد که جوانان ما را همان طوریکه محروم نگهداشته اند به همان ترتیب طلسم آسودگی دیگران را شکسته و بلند ترین نمره را در کانکور اخذ نمودند،این مشت نمونه ی از خروار است که به چشم بعضی حاسدان خاک پاشیده و سبب انعکاس مخالفت شان گردیده است.
بلی خواننده عزیز ! همانند غوری ها که از همه امکانات محروم اند ولایت عقب مانده دایکندی نیز ریکارد شکنی نموده و به دیگران نشان داده است که« هرچند به میخ بکوبی سخت تر و مستحکم تر میگردد».
این حقیقت را امید وارم دولت مردان ما درک نموده دست از بی انصافی بردارند، محرومیت را از سرمردم ما دور و آنهارا نیز جزء مردم نیکوکار افغانستان پنداشته حد اقل راه راکه برای شما ووابستگان شما سهولت می آفریند و این مردم هم از طفیل شما احساس خوبی می کنند بهره مند شوند.
و لازم است از همین مقطع موفقیت های دو عزیزهریک: ارجمند عبدالقاسم و ذبیح الله که در کانکور امسال حماسه آفریدند،برقله های شامخ کامیابی قدم برداشته اند تبریک گفته و موفقیت های مداوم ایشانرا از خداوند عالم استدعا نمائیم.