آرشیف

موحد رحیمی صاحب شخصیت قوی، مرد صاحب قلم، توانا و آرام بود. در غور از دیر تا امروز اهل قلم و شخصیت های محترم چون موحد رحیمی سرکوب میشدند. بعد از دوره های عسکری از فیروزکوه کوچ و به سرزمینِ پیر خردمند خواجه عبدالله انصاری، خواجه غلتان بابای ولی، خواجه علی موفق ها و خواجه محمد توکی پناه برد، در هرات شخصیت خوب ایشان تبارز پیدا کرد و عضویت اتحادیه نویسندگان هرات را بدست آورد. از ایشان آثار ذیل به جا مانده است:

1. مجموعه صدف.
2. مجموعه هدف.
3. مجموعه خزف.
4. گلستان نیایش.
5. گنج رایگان.
6. خلاصه مثنوی معنوی در دو جلد.
7. جمع آوری و مقابله غزلیات خادم.
8. مجموعه داستان های کوتاه.
9. تذکره الشعرای غور.
10. منتخب الحکایات.

ما، در غور شنیدیم که ایشان به سکته ی مغزی رفتند و ساعت 9 شب در شفاخانه حوزوی هرات وفات نمودند. این خبر ناخوشنود ما را ضعیف و بیچاره ساخت.

موحد رحیمی شخصیت فرهیخته، خیلی آرام همواره خنده ی شیرین به لب داشت. خدایا چی زود از ما گرفتی. وفات موحد رحیمی را بر همه زون غرب، ویژه بر نویسندگاه و دانشمندانِ این زون تسلیت عمیق مان را عرض نموده، به ایشان صبر جمیل از بارگاه خداوندگار استدعا و به موحد رحیمی فردوس برین آرزوگریم.

انا لله و انا الیه راجعون

از طرف حسام الدین یعقوبیان فیروزکوهی و غلام رسول مبین.