آرشیف

صدها خانوادۀ بيجاشده درغور با کمبود مواد غذايى مواجه اند

بيش از ٢٦٠خانوادۀ بيجا شده در ولايت غور با کمبود مواد غذايى ، آب آشاميدنى و مشکلات صحى و معارف مواجه بوده و خواستار رسيده گى به اين مشکلات اند. آنها باشنده هاى اصلى ولسوالی های   تيوره، شهرک، تولک، ساغر، چهارسده، لعل سرجنگل ودولتياربوده و به اثر خشکسالى   سال ١٣٧٩ به هرات، هلمند وکندهار رفتند و از سه سال بدينسو در شهرک مهاجرين غور زيست دارند. اين شهرک در شمال چغچران ( مرکز غور) بر  سر يک تپه ايجاد شده و خانواده ها فقط توانسته اند براى خود خانه هاى گلى بسازند و شب و روز را سپرى نمايند. آنها ميگويند که در وقت خارج شدن از خانه و کاشانۀ خود ،زمين و دارايى هاى شانرا فروختند و از اينکه حالا جايى براى زيست در آنجا وجود ندارد، توان برگشت به مناطق اصلى شانرا ندارند،اينک که در شهرک زنده گى ميکنند، با عالمى از مشکلات دست و گريبان اند…

يکى از اين بيجا شده گان نرمه گل ٣٠ساله است که از قریه اشتر خان واقع در٦٠ کيلو مترى چغچران بيجا شده و در شهرک زنده گى ميکند. اين خانم که در دهن دروازۀ خانه اش نشسته و لباس ژوليده به تن داشت؛ به آژانس خبرى پژواک گفت: (( درخشکسالى همه چيز خوده از دست داديم، چهار سال در هرات سرگردان بوديم، حالى که به چغچران آمده ايم، نه آب داريم، نه نان و نه هم برق و کلينيک!)) نرمه گل افزود که با شوهر و چهار طفلش در شهرک مهاجرين زيست دارند،  شوهرش مزدور کار است، بعضى روز ها کار پيدا مى کند ؛ اما اکثر روز ها دست خالى به خانه بر ميگردد. به   علت نبود کار نمی توانند مواد غذايی خود را تهيه نمايند. وى ميگويد: (( ما آب را از یک کیلومتری بالای سر خود مى آوریم اطفال ما به خاطرى که مکتب در شهرک وجود ندارد نمی توانند به مکتب بروند،چرا که  مکتب درداخل شهر است و از ما دو کیلو مترفاصله دارد.))

دو پسر ٦ و ٨ ساله با لباس کهنه ، کفش هاى پلاستيکى،صورت چرکين و خاک آلود در کنار مادر خود ايستاد بودند.  نرمه گل گفت که بخاطر دورى مکتب ،ازدحام موترها و ترس از اختطاف، نمی توانند اطفال شانرا به مکتب بفرستند. يک طفلش چند روز مکتب رفت؛ اما از همين هراس ديگر او را نگذاشت که مکتب برود. اين خانم اظهار داشت: ((خلاصه دراین شهرک هیج نوع امکانات وجود ندارد.)) خانواده هاى که از ولسوالى ها در شهرک مهاجرين جابجا شده اند، نيز از همچو مشکلات شاکى اند.  سیف الدین بیحا شدۀ ولسوالی دولینه گفت که آب آشامدنی ،مکتب ،کلینيک ،برق ،سرک و مسجد وجود ندارد. شهرک دریک منطقۀ کوهى واقع بوده و صرف نامش شهرک است.  نامبرده ميگويد که  دولت درشهرک براى هرخانواده يک نمره زمين داده و کميسارى عالى ملل متحد درامور پناهنده گان، UNHCR دوازده کلکین، گادر ومقدار  پول بخاطر اعمار سرپناه کمک نموده؛ اما  متاسفانه که برای زنده گی هیچ نوع امکانات آماده نشده است. بيجا شده گان درکناراينکه از دولت ميخواهند به مشکلات شان در شهرک رسيده گى شود، خواستار زمينه سازى براى برگشت  به ساحات اصلى  شان  و ايجاد سرپناه نيز هستند. عبدالرووف غفوری رئيس عودت مهاجرین ولايت غور، مشکلات آنها را مى پذيرد؛ اما ميگويد که دولت براى بيجا شده گان زمين توزيع کرده و در ساخت سرپناه کمک نموده است . تاکنون ٦ حلقه چاه  آب آشاميدنی نيز حفر نموده اند،؛ اما  چاه ها در برخى مناطق شهرک که مرتفع و کوهى است، آب نمى دهد.غفورى به آژانس خبری پژواک گفت که در کنار آن، همیشه در بهار و زمستان از طریق دولت وموسسات به   بیجاه شده گان کمک صورت ميگيرد و درنظر دارند که در آينده در شهرک ، مکتب ،کلینيک ومسجد هم بسازند.

 ساخت ٩ کیلومتر سرک و پُلچک ها  را نیز به وزارت مهاجرين و موسسات پيشنهاد کرده، آنها وعده نموده اند،؛ اما وعدۀ شان را تا  حال عملی نکرده اند. رئيس عودت مهاجرين ميگويد که درشهرچغچران یک جنراتور دیزلی وجود دارد ویک کیلووات برق ٣٥ افغانی است؛ بیجاه شده گان توان پرداخت پول  پایه وتمديد برق را ندارند.  وی افزود: (( بيجا شده گان باید کار نمایند دولت همیشه توان کمک را ندارد .)) غفورى  گفت که تلاش دارند به تمام مشکلات بيجا شده گان، از طريق جلب کمک موسسات، رسيده گى شود؛ اما اينکار به مدت زمان نياز دارد. رئيس عودت مهاجرين غوردرمورد اسکان مجدد آنها خاطر نشان ساخت که بيجا شده گان در اوايل علاقمند به برگشت به مناطق اصلى شان نبودند؛ چرا که جاى نداشتند. دولت براى شان در شهرک سرپناه ساخته ، زمين توزيع نموده و هر توان ديگرى که داشته باشد دريغ نخواهند کرد.

سی خرمن گندم طعمه حريق گرديد

بيش از ٣٠ خرمن گندم در ولايت غور طعمۀ حريق شده ومردم محل از اين ناحيه ٤  ميليون افغانى خساره مند گرديدند. آتش سوزى عصر گذشته درقريۀ  نادانک واقع در  ٤٠ کيلو مترى چغچران( مرکزولايت غور) به وقوع پيوست.  مردم محل علت آتش سوزى را  ناشى از بى اعتنايى اطفال عنوان نموده، ميگويند که دهاقين ٣١ خرمن گندم را در يکجا بخاطر تريشل کردن جمع نموده بودند؛ شمارى از اطفال آتش افروخته و مصروف بريان کردن مقدارى از گندم بودند که در همين اثنا آتش به خرمن ها سرايت کرد و همۀ آنرا بخاک يکسان نمود. محمد٢٥ساله باشنده قريۀ نادانک ادعا  کرد که اين ٣١ خرمن شامل٢٠٠ تُن گندم   به ارزش ٤  ميليون افغانی ميشد . وی به آژانس خبری پژواک گفت که  به اثر آتش سوزی، بيش از يکصد خانواده  متضرر شده و با قلت مواد غذايى مواجه اند.

محمد ميگويد که خرمن ها به دور از ساحۀ مسکونى بود و تا زمانى که مردم از واقعه خبر شدند؛ خرمن ها همه سوخته بودند. شاه محمد دهقان ٣٠ساله باشندۀ ديگر محل ميگويد که  ٢خرمن او نيز طعمۀ حريق شده است. اين دهقان اظهار داشت که  ٥ فامیل در خانواده وی زنده گی میکند وتمام کشت زراعت شان در آتش سوزی ازبین رفته است. نامبرده گفت که توان خریداری یک سير گندم را  نيز ندارند و اگردولت به آنها کمک نکند بامشکلات فقر وگرسنگی مواجه خواهند شد. وى علاوه کرد : (( تمام دار و ندار ما همين خرمن ها بود که سوخت !)) موصوف ادعا کرد که حین حادثه به پولیس محل اطلاع دادند؛ پوليس بعد ازیک ساعت به محل رسید ، اما  هیچ نوع وسایل اطفائيه  باخود نداشت وهیچ همکاری صورت نگرفت. سمونوال عبدالرشید (بشیر) آمرامنیت قوماندانی امنیۀ غور ميگويد که  پولیس به اسرع وقت به محل حادثه رسید، ولی قوماندانی امنیه هیچ نوع وسيلۀ اطفائيه ندارد که آتش را خاموش ميکرد. او گفت که این مشکل را چند بار به مرکز( کابل) پیشنهاد نموده  اند؛ولی تاهنوز این مشکل حل نگردیده است.  سمونوال بشير ازتعداد خرمن های آتش زده شده اظهار بی خبری نموده، متذکر شد، زمانیکه پولیس به محل رسید، تمام خرمن ها ازبین رفته بود. از سوى ديگر، شمارى از متضررين امروز در مقابل دفتر ولایت غور تجمع نموده و خواستار کمک شدند. عبدالحی (خطیبی) سخنگوی والی غور گفت که بعد ازبررسی این قضیه در رابطه تصمیم خواهند گرفت . خطيبى خاطر نشان ساخت که  والى هم اکنون با موسفيدان محل صحبت ميکند؛ تا اينکه چه حد ميتوانند به متضررين کمک غذايى  نمايند.