آرشیف

از را کـت  و بـمــبـــارد  کـنــیــــم  یـاد  به مـا غــــم
                                                   وز ساتور آدمـکـش جـلا د کنــیـم داد به ماغــم
 
از جور فلک  کا و شـکـنـد قا مـت مـر دا ن  زمـا نـه
                                                   زافتــید ن هـر قا مت آزاده  و شمشاد  به ماغـم
 
هــــر جـا  چـــو  بــود   داد   ز بــیــدا د   لــــُیــمـا ن
                                                   زان داور دون همت و زان حاکم شیاد به ماغـم
 
خشـکـیــده  دریـن خـا ک  کـنــون  نـخــل  عــد ا لـت
                                                زیـن هـا کـه شــدنــد عـا مـــل ایـجـاد به مـا غـم
 
حقا که جهـان صـحنهُ تذویـر و ریـا بوده در اعــصـار
                                             افـسـون امـیـر خسـرو  و تیـشـهُ فـرهاد به مـاغـم
 
ایــد ل ! غــم کـس دار  که  کـــس در غـــم او نیـســت 
                                                 جــز خا لـــق یـکـتـــا  نـکــنــد ش  یـاد  به مـا غـــم
 
آ هـو بره گان جمله  ازین ملــک  رمیـدند  که رمیــد ند
                                            خـونـریـزی و حرص و طمع  باطـل صـیاد  به ما غـم
 
 ایـن چـر خ سیه کاسـیـهُ  دوران چه  دهــد غـیـر مـلا لـت
                                              خو نخـواری  ضـحـا ک و بیـدادی ُ شــداد  به ما غـم
 
                      ای نــــور دل و دیـــده و  درمـــان هــمــــه غـــــم هــــا
                        بر یا د شـمـا  گـر نکـنـم خـا طـر خود شـاد  به مـا غـــم

استــاد فـــضــــل الـحــق فـضـــــل
چغـچـران ثور 1389هـجـری شـمـسـی
ایـن پارچـه به استقبال شـعــر دلـپـذیـر اسـتاد سـراج الـدیـن ســـراج زیـر عـنـوان غـــم سـروده شـده که توانسـت بـر روح و روانـم تـا ُثـیـر عـمـیـق بـگــذارد و طبـع پریشــم را نوازش کـرده بر قـلـبـم نور بخـشـد تا بتوانـم  زیر عـنــوان (( یاد غــم)) ایـن چـنـد مصـرع پریـشـانرا را به یاد و خاطرات شـیـرین جناب سـراج وسایر دوستان بنویـســم.