آرشیف

2014-12-24

استاد فضل الحق فضل

یـاد فردوسی ادیب نامـدار آیـد هـمـی

یـا د  فـرد وسـی  ا د یـب  نا مــد ا ر  آ یـد هــمــی
یا د  ا ستــا د  سـخـــن  بـا  ا فـتـخـا ر آ یـد هــمــی
 
یا د  رزم  و یا د بـزم و خـا طـرا ت  بــس  وزیـن
از دل  وا د ی  ود شـت و کـوهـسـا ر آ یـد هــمــی
 
یا د فــرد وســی ا د یــب  مـکـتــب  رزم  و نــبــرد
ا ز  د ل  ا ورا ق  زریـن  زرنــگــا ر آ یـد هــمــی
 
نـخـبـه  مـردی مـبـتـکـر،  سلطان د لهــا ی جهـا ن
ا ز د بـستا نـش  به  مـلــت  اعـتـبـا ر آ یـد هــمــی
 
با نـیــی  کا خ  ا د ب  شـاهـنــشــۀ  مـلـک  سـخــن
تا  ا بـد  زین ا بـتـکا رش  ا قـتــد ا ر آ یـد هــمــی
 
یا د  گا ر طـوس  و غــزنه  با  نـیـی  دُ ر  د ری
د ر گلـسـتـا ن ا د ب هــر نـوبـهــا ر آ یـد هــمــی
 
مـحـزن عـلــم وکمـا ل اسـت  معــدن عـٌـز و شـرف
هــم  ز کـسـری  و  قـبـا د  نـا مــد ا ر آ یـد هــمــی
 
یا د آ ن مـرد  مـقـا وم  ا َســوۀ  ا یــمــا ن  وعــز م
ا ز زبا ن سـنـگ  و چـوب  روزگا ر آ یـد هــمــی
 
بسکه  خون  دل بـرا ی خلـق عا لــم  خورده ا سـت
د رفـرا قـش اهــل  دا نـش ا شکـبـا ر آ یـد هــمــی
 
د ا ســتــا ن  بـا ستــا ن  کــشـــور  آ زا د ه گــا ن
ا ز نـبـوغــش  پـُرطـــرا وت  آبـد ا ر آ یـد هــمــی
 
ا ز ضـحا ک  و کـیـقـبـا د و زا ل زر، ا فــراسـیـا ب
بـس  حکـا یا ت عـجـیـب  و ا سـفـبـا ر آ یـد هــمــی
 
ا زفــریـد ون  و سـکــنــد ر تا مـنـوچـهــر  جـوا ن
صـد هــزا را ن  داستـا ن بی شـمـا ر آ یـد هــمــی
 
ا ز نـریمـا ن تا به سـا م  و ازسیـا مک  تا به  گـیـو
خا طـرا ت  رزم  و جـنگ  وکا رزار آ یـد هــمــی
 
قـصۀ  کا ووس کـی  د ر زابـل  و تـورا ن  زمـیــن
ا ز د ل هـرکـوه  و سـنگ آ ن د یــا رر آ یـد هــمــی
 
ا زجـفـا ی چرخ گـرد ون  بـر سیـا وش هـمچـنـا ن
نوحـه هــا ی سـوزوا ر ا ز جویـبـا ر آ یـد هــمــی
 
یا د تـهـمـیـنـه  وشـور عشـق وا حـسـاسـش هـنــوز
از فــرا ز تـخـت  رســتــم  آ شـکـا  ر آ یـد  هــمــی
 
حـسـن سـیـنـد وخـت وجـمـا ل و شـوکـت کا بلستـا ن
ا ز  نــوا  ی  بـلــبـــلا ن  مــرغــزا ر آ یـد  هــمــی
 
قـتـل  سهـرا ب  جوا ن  ا زدست رسـتـم  در  نـبـرد
بـهــــر ا ربـا ب  ا د ب  آ مــوز گــا ر آ یـد هــمــی
 
عـشـق  زا ل  و حـسـن رودابه  به هـنـگا م  وصـا ل
هـمـچـو  رسـتـم قـهــرمـا ن  ما نـد گا ر آ یـد  هــمــی
 
  ا ز دیـا ر  زا بـلـسـتـا ن ســرزمـیـن  رزم  و بـــز م
 مکـرا کـوان  دیـو و رخـش هـو شـیـا ر آ یـد  هــمــی
 
  خاطـرا ت  زین به  پـشـتیهـا ی  رسـتــم   تا گـذ شـت
یا د  رخـش  وسـا ز وبـرگ آ ن ســوا ر آ یـد  هــمــی
 
یا د گا ر غـوریا ن ا ســت مـسـجــد  شـهـــر هـــرا ت
کـز وجـودش  شــرع ود یـن را  اشـتـهــار آیـد هــمــی
 
 
ا زمـــزا ر رود کــی  ا ســتـا د   د ا نـــا ی  زمــا ن
حـسـرتا  گـویـا ن  خــلایــق سـوگـوا ر آ یـد هــمــی
 
ا ز فـــروغ  عـشــق  پا ک  را بـعـه  د ر بـلـخ  نـیـز
نـا لـه هـا ی  جا نـگـــد ا ز و سـوزبـا ر آ یـد هــمــی
 
یـا د  بـا د ا   روزگـا ر  صـلــح  و تـأ مـیــن  ثـبـا ت
کـز فـیـوضـش در وطـن امـن و قـــرا ر آ یـد  هــمــی
 
خـا ک ما کا نـون علــم ومـهــد  دانـش  بـوده ا ســـت
شـوکـتـش ا ز جام غـور و قـطـب مـنـا ر آ یـد هــمــی
 
رنـج  بـیــژن  د ر مـیـا ن چا ه  ا و  شــد  د ا ستـا ن
ا ز مـنـیــژه  نا لـه هـا ی  زا ر ، زا ر آ یـد هــمــی
 
آ ه  جا نکا ه  مـنـیـژه  تـا  هـنـوز ا ز کــوی عـشـق
د ر  د یـا ر  چا ه  بـیـژن  بی د مـا ر آ یــد هــمــی
 
شـوکـت شـا هــا ن عـا دل  عـزت  نــو شــیــروا ن
ا ز طـفـیـل عـد ل  و ا حسـا ن  پا یـد ا ر آ یـد هـمـی
 
حیـف نا م  زال زر کـز نـطـفــه اش  شـغـا د  د ُون
بـهــر قـتــل  رسـتـمـی  ا ز شـوره زا ر آ یـد هــمـی
 
ا ز جـفـا ی  روزگا ر و سـفـلـه  طـبعــی هـا ی آ ن
طرح قـتـل رخـش و رسـتـم  در شکا ر آ یـد هــمـی
 
غـد ر کـا ووس ستـمـگــر بـر پسـر شــد  داغ  نـنگ
تا قـیـا مـت  نـزد  مـرد م  شــرمـسـا ر آ یـد هــمــی
 
شـوکـت  شـا هـا نــۀ  گـشتاسـب  و  دارای بـزرگ
هـمـچو فـلـمـی مـسـتـنـد  نـقـش ونـگا ر آ یـد هــمـی
 
عـظـمــت مـردانـۀ  کـشــوا د  و طــوس  نـا مــد ا ر
 د ر نـبــرد  تـن  به تـن  در گـرگـسـا ر آ یـد هــمــی
 
د ا سـتـا ن هــفــتــخـوا ن  رسـتــم  آ ن گــرد  د لـیـر
بهـر ا صحـا ب  فـرا ســت  شـاهـکـا ر آ یـد هــمــی
 
ا زهـجــوم  لـشـکــر تـورا نـیــا ن  بـر مـلــک  مــا
قـتـل وغـا رت در وطـن هـم بی شمـا ر آ یـد هــمــی
 
رزم  و  پـیـکا ر و شـطـا رت  د ر نـبــرد  روزگـا ر
یـا د  رزم  رســـتــم  و ا سـفــنــد یـا ر آ یـد هــمــی
 
د ا ستا ن سـلـم  و تـور و ا یـرج  و گستـا سپ  نـیــز
ا ز زبـا ن  آ ن  حکــیـــم  شـهـسـوا ر آ یـد هــمــی
 
قـتــل  ا یـرج  چـشــم شــرم  بـد سگالان  کـور کـرد
کز فـراقـش اشک چشـم  ا ز چشمه سا ر آ یـد هـمـی
 
شـوکـت شهـنـا مـه  ا ش  تا پـهـنـۀ  گـرد ون  رسـیـد
ا ز گـهــرهــا ی سـخـن عـٌـز و  وقــا ر آ یـد هــمــی
 
ا ز د ر و د یوا ر نـظـمـش  بـرق ا یـمـا ن می جهــد
شـور عـشـق  ا ز آ ن کلام  خوشگــوا ر آ یـد هــمــی
 
شعــر فــرد وسـی بـیـا ن عــزم  و هــمــت  مـیـکـنــد
ا ز رموزش  بـرق غـیـرت  چون شـرا ر آ یـد هــمــی
 
مـرحـبـا  گـویـم  ضـیـا یــی  را کـه  با  ا بـرا ز لـطــف
خـود به مـیــد ا ن  نـبـرد هـمـچـون  سـوا ر آ یـد هــمــی
 
مـرگ  نا یـد  د ر سـرا غ  نا م  آ ن  د ا نـا ی  طـوس
د رحضـورش  شا ه  د ورا ن خوار و زا ر آیـد هـمـی
 
نـا م نـیکـش  می بـمـا نـد  خود  به  فـضـل  گـرد گا ر

لـطـف  ا یـزد بـر روا نـش  ما نـد  گا ر آ یـد هــمــی
 
 
ا ستـا د فـضــل الـحـق  فــضــل
چغــچـــران  د یار فـیـروزکــوه غــور ماه قـوس سا ل 1392 هـجـری شـمـسی
 
این پارچه به استـقـبـا ل سـرودۀ  شاعر جوان وخوش قـریحه وبا استعـداد غور باستـان محـتـرم نـظـا م الـدین ضـیـا یـی که به مـنا سـبت قـدر دانـی از مـقـام شـعــری  بزرگترین  حماسه سـرای زبان دری، سلطان اقلیم ادب و بانی کاخ دُر دری فردوسـی طوسـی  که درسال 319 هجری شمسی چشم به جهان گشود ودرسال 397 هجری شمسی دیده از جهان بست وگویا در استانۀ هـزار وهفتاد سومین سالروز ولادتش ) سـروده شـده اسـت. حقیقتا که خیلی  زیبا  ودلنشین سرده اند که مایه افتخار نسل جوان کشور هستند .من از بارگاه رب العزت برای ایشان توفیق مزید را تمنا دارم . ازینکه یکهزار بیت این شهنامه را که شاعر با احساس سرزمین این سرزمین دقیـقـی بلخـی (ابو منصور محمد بن احمد توسی شناخته شده به دقیقی متولد سال 320 ه.و مرگ میان سالهای 356 – 359 به نظـم آورده است) و در یک سانحۀ غیر مترقبه در اوج جوانی وشهرت به شهادت رسید .ولی خوشبختانه حکیم طوس شخصیت عالیـمقام  و شاعر والا  تبار  زبان  فارسی آنرا با کمال امانت داری به پایۀ اکمال رسانید . اما درین جا خواستم  تا با افتفا از شعر زیبای استاد  ابو عبد الله رودکی که  وزن وآهنگ شعرش خیلی دل انگیز است  ( با  قافـیۀ … آ یـد هــمــی به  جای … آید به گوش) آ نرا آزیـن بـخـشـــم. با عرض احترام
نوت: نخست از عاجز نوازی دوستان وفرهنگیان بزرگوار کشور هـم درخارج وهـم  در داخل کشور  مخلصانه اظهار امتنان مینمایم  وثانیا بر اساس تقاضاهای مکرر عدۀ از دوستان که هم طور کتبی وهم طور شفاهی ازین حقیرنموده بودند نوشته فوق را قدری غنی تر کردم واندکی از کاستی های آنرا به نظر قاصر خویش کمتر کرده ام. از حسن نظر ایشان صمیمانه  سپاسگزارم . یقین دارم انتقاد ها وپیشنهادات شما بزرگواران مایه مسرت من و تکمیل شدن این نوشته های بی مقدار میشود.