آرشیف

2014-12-23

استاد فضل الحق فضل

چـــشـــــم تـو

آ ب  حـیـا ت  و   کــو ثـــر  د نـیــا  ســــت  چـــشـــم  تـو
کا ن  ســخــا  و اخــتـــر  شـبـهـــا   ســـت  چـــشـــم  تـو
 
ســر مـســت  و پـــر صـــلا بـت  و مسـتــور در  حـجــاب
جان بـخـش و صـا ف  وپـاک چـو دریا ســت چــشــم  تــو
 
مـرغــو ب  و نـا ز نـیـن  و روان بخــش  و پـر ز مـهـــر
درمــان  درد و آیــه ُ مــهـــر و  و فـا  ســـت  چـشـــم  تـو
  
مــژگان  شـو خ  و  شـنـگ و عــد و سـوز هـمـچـو تـیــر
بـهـــر  شـــکا ر  و بــر د ن  د لــهـا  ســت  چـــشـــم  تـو
 
نــــرگـــس  خــجـــــل  ز دیـــدن  بــادام  نــاز  و لــطـــــف
نـــور و ضـــیـا ء  نـــر گس   شــــهـلا ســــت  چـشـــم  تــو
 
گـــرم ا ســـت  و دلــــفـــروز و صـفــا بخــش و پـر جــلال
فــر و شـکــوه حــســن و نـا ســخ بـتـهــا ســـت چشــم تـو
 
خواهـــــم  شــــوم   چـو  را هـی  حـج  و طـــوا ف   نـیـــز
دانــم  که  قــر ب حـضـرت مکـه و بطـحا سـت چــشـَـم تـو
 
مـحـــــراب  ابـــــرو ان  پــــر  از  نـــا ز  و عــشــــوه ا ت
جـــای  طــــواف  و قـبـــلـهُ  د لـهـــا  ســـــت  چـشـــم  تـو
 
سـیـــر مــد یــنـــه  و زمــزم   و مـیـــلــیـــن  اخـضــــریــن
ایــنـجا  عــیـــان  زگـــوشـــه ُ مـیـنـــا   ســت  چـــشـــم تـو
 
حاجــی  رود  بـه ســـوی  کـعــبـه ُُ دلـهـــــای  مـخـلـصــان
چــشـــم امـــیـــد  مـــو ُ مــن  و تـر ســـا ســت چــشــم  تـو
 
تــا  دیـده ام   فـــروغ  طـلـعــت  چـشـمــان حـق پــرســـت
گـفــتــم  که  کان  تـجـلـی  نــور خــدا  ســت  چـــشـــم  تـو
 
گلـگــــونـه  جــام   پـــر   ز مـــی  وحــدت  و  و صـــا ل نـیـز
مــمـلــو ز فـیـض معــرفـت و نـور الـهـــدا ســت  چــشـــم  تـو
 
مـا   رنــج  هـــجــر و فــر قــــت  یـاران  کـشــیـــد ه ا یـــم
با ر ی  نـگـــر  به  لــطــف   که  شـفـا  ســت  چــشــم  تـو
 
فـــا رغ  ز رنــــگ و ســـــر مـه و   طـبـعـــی  بـی بـد یـل
خـو شــرنگ  و روح بـخـش و گـوارا  ســت  چــشـــم تـو  
 
 بـی  ســر مـه  خـو شــنـمـا ســت  و بـی باده  پـر خــمـا ر
گــو یــا کـه  چـشــــم  آهـــوی  صـحــرا سـت چــشــم  تـو
 
چـشــم  خـمــار  و شـوخ  تـو  رخـشــا ن  ز نــور  عـشــق
ازحــسـن بـی مـثـال هــم درد و هـــم د وا ســت چــشـــم تـو
 
دلـهــــــا  شــــــکار  گــــــردش  چــشــــــم   پـیــا لــه   ا ت
صـیــا د  قـلــب  مـو ُمــن   و تــر ســـا ســـت  چــشــــم  تـو
 
کـــــرد م  نـظــــــر  بـه د یــــده ُ خــو نــبــــار د کـــر بـــــلا 
د یـد م  که  شـا هــد  مـعــــر کـه ُ کـر بـلا ســت چــشــم تــو

 

اسـتـاد فــضــل ا لــحــق  فــضــل
چــغــچــران  – دیـار  فـیــروز کــو ه قـو س 1389 هـجـری شـمـســی
 
ایـن پارچه با هـمه کم  و کاستی هایـش  به اسـتـقـبال سـروده ُ نـا ز نـیـن  مـحـتـرم  نـبـی سـا قـی شـا عـر جـوان و خـوش قـریـحـه و با اسـتـعـداد  غــور  زیـر عـنـوان ( آب است،کوثر است،شفا ست، چشمِ تو ) سـروده شــد ه اســـت. آرزو مـنـدم  استـعـداد عالی اش هـمیشـه چون  دریای مواج درجـوش وخـروش با شــد و شـا گردان وشاعـران جوان وطـن  را با سخاوتـمـنـدی و دلـسـوز ی خاص  مورد نوازش و تشـویـق و تفـقــد خاص قـرار د اده  وهـمانگونه تا هـنـوز خوب درخشیده  اســت .خوبتر بدرخشـد وفـر هـنـگ آمـوزش علـم وادب ،عرفان ،اخلاق واخلاص را مـجـدانه  در اقـلـیـم فـر هـنـگــی رونق بخـشــیـده سـرخـروی وسـر فـراز دارین باشــد.