آرشیف

2014-12-5

استاد فضل الحق فضل

هر دلی کا و نیـست با درد آشنا

 
 

تـقـدیـم به دل داغـدیـدهُ اوستـاد تاج مـحـمـد مشـغـول
 

نـیـســت مــا را  تـحـفــــهُ  جــز   نــــا لـــــه  ای
نــــا لــه ُ  ا فـــســـــــرده ُ بـــــی   مــــا یــــه ای
 
 —————————————
                                                          
هـــــــر دلـــی کاو نــیـــســت  بـا درد  آشـــنــا
دل  نـبـــا شـــــد  گــــل  بــــود بــی  مــــــد عــا  
 
درد  یــــاران   درد  مــا  بـــا شــــد  کـــنـــــــون   
مـی چــــکــــد  بــر جـای  اشـک از دیده  خــون  
 
مـی بــــســـوزد  قـلـــب  هـــا  بــــر یـاد  شـــان  
مــیـــــرســـد  بــــر گــوش جـان فـــریا د شـــان
 
اشــــک  ریـــــزیـــــم  درفــــراق هـــــر کـــــدام  
مــی بـنــا لـــیـــم از غـــم شــان صــبــح  وشـام
 
خــــون  پــا ک  قــهـــــــر ما نـا ن   گـــــز یــن
کـرده   ر نگـیـــن  هــر کـجـا ایــن سـر ز مـیــن
 
تـا  نـگــــر یـنـــد  بـــعـــــد  ازیـــن  ا ولا د مــا
تـا نـــغـــلـــتـــد  بــا ز هـــــــم  شـمـــشـــا د  مـا
 
  ســـر فـــدای  خـا ک  ایــــن  کــشـــور کـنــیــم
    جــان  فـــدای  مـــرز  دیـــن  پـــرور  کـنـــیـــم 
     
  صـلــح را با خـون  به کـیــفــــر مـیــخــر یــــم
عــزت آزاد ه گــی  بـر جا ن  بـرابــر مـیـخـریـم
 
اشــک  ما  اشـــکی اســت جــو شـیـــده  ز دل
مـــیـــــزنـــــد  آتــــش  درون  آ ب   و  گـــــــل
 
خـیـــــره  ســـازد  چـشــــم  اغــیـــار  وطــــــن
نـــور بــــخـــشــــد رز م  و پــیــــکا ر  وطـــــن
 
از خــــدا  خـــــواهــــیــــم  تــوفـــیـق  و  وفــاق
مـــرگ  بــر تــــذویـــر و نــیــرنــگ  و  نــفـــاق
 
جـنــت الــفــــر دوس خـواهـــیـــم  جـــای  شـا ن
بـیــشـک  آنـجـا  هــســت  خـود  مـا وای  شـــان
 
ای  خــــد ا ونـــد ا  !   بـه  فــضـــــل  بــیــکـــران
  صــبــــــر  ده  مـا را  در یـن عــصــــر و  ز مــا ن 
 
ســـو خـتــنــد  پـــر وا نـه  ســـان  بـا  درد  و دا غ
کـــرده رو شـــن  بــزم مــیـــهـــن  چـو ن  چــرا غ
  
شـــــاد  بــاد  !  ارواح   یــــاران  عــــــزیـــــــــز
نــیـســـت  مـمـــکـــــن  از اجـــل  مـــا را گـریــز
  
روح  یــــــا ران  شـــهــــیــــد  ا یـــن  و طــــــن
شـــاد بـــا دا ! هـــمـــچـــو گـــل  انــدر چــمــــن
 
نــــــور  شــــــان  بــــادا !   چـــرا غ  را ه  مــا
نـــــا م  شـــــان  بــا دا !   پــنـــا ه  جــــاه  مــا
 
مـا  به  نــور عــلـــم  و عــر فــا ن زنــده  ا یـــم
  بــر  فـــــر و غ  نــــور  ا یــمــا ن  زنـــده  ا یـــم

اسـتاد فضل الحق فضل
چـغـچـران – دیار فـیـروز کـوه مـیـزان 1389 هـجـری شـمـسـی
ایـن پـا ر چـه بـمـنـا سـبـت شـهـادت نا به هـنـگا م دوتـن از افـسـران جـوان کشـور در حـیـن خنـثـی کردن ماین جا سازی شــده در مـسـیـر سـرک عـمـومی  هـر یـک : سـلطان مـحـمـد جان و عــبـد ا لا حـــدجان بـرادر زاده گان مـحـتـر م ا سـتـا د تـا ج مـحـمـد مشـغــول  ( استاد سابقه دار ودوست بسیار عـزیزم) به مـنظـور تسـلـیـت وتعـزیـت قـلـب داغـدار ایـشـان وجمله اهـل بیـت وکلیه ُ دوسـتان واقارب شان گـرامی شان در رثای  شهـدای گرامـی  که همه مـردم ما را به ما تم نشانده اسـت؛ سروده شـده ا سـت.روح شان شاد وقبر شان پرنور !