آرشیف

2015-4-13

استاد فضل الحق فضل

نـامـۀ دوسـتـانه بــــه کهـدسـتـان هـرات :

کـهــد ستـان ای محیـط  وجـد و احسـاس
رمـوز عــزت  و مـعـــیــا ر  اخــلا ص
 
زمـیـنـت  لـطــف و احـسـان آفـر یــنـــد
فـضـا یـت  عــشــق و ا یـقـا ن  آفـریـنـد
 
دل وجا ن  پـر ورد بـســتـان  و با غــش
تو پـنـداری  که خـضـر آمـد  سـرا غــش
 
یـقـیـن کا یـنجـا  مـقـا م  ا و لــیـاء هـسـت
تـجـلـی  گا ه  لــطــف  ا نـبــیـاء هــســت
 
ســرود عـشـق  لــیــلـی  حُـب  مـجـنـو ن
ا دب پرورده گا ن را گـشتـه  مـضـمـو ن
 
صــدایـی  تـیــشـۀ  فـرهـــا د  کـوهــکـــن
هـنــوز آ یـد  به گـوش از خا ک  مـیـهــن
 
نـوا یـی  مـو لــوی  و  حُــب  ا نــصــا ر
کهـد سـتـا ن را نـمـوده  شـا د  سـر شـا ر
 
ز جـا مـی  جـا م  مـی  گـرد یـده  مـمـلـو
زعـطـا رش سخـن  شـیـریـن و  خـوشـبـو
 
ز سـعــد ی گلـسـتا ن  رشک جـنـا ن شـد
ز بـو سـتـا ن  روح  پـیـر ما جـوا ن  شـد
 
ز  ا نـصــا ر  و نـوا یــی  د لــنــشـیــنـش
به خـود مـی با لــد ا ینجا  سـر ز میـنــش
 
ز فـرهـنـگـــش  د ل  اربا ب  فـرهــنـگ
ربـــوده  رو نـق  ا ز  بـا زار  ارژنــگ
 
شـود  خوشـنـود  یـقـیـن از فـضل  یـزدان
که  با شــد  پُـور  د لـسـوز کـهــد سـتـا ن
 
ز فـیـض  پـیــر  کــرُخ ، روح   قــتــا ل
رسـوم  عـشـق و عـرفا ن مانـده  برحا ل
 
هــرات  با سـتـا ن  گــرد یـده  معــمــور
ز غـور  آ ن  مآ مـن  از بـرف مسـتـور
 
ز فـیض  خـواجۀ  احــرا ر و   وا عــظ
ز شـیـرا ز آ یـد  ایـنجـا  روح  حا  فــظ
 
ز مـشـعــل از هــری تا  غــور روشـــن
ز نـور مـعــر فــت  چون طـور روشــن
 
به   یا د  خـا نـۀ   فــرهــنــگ  ا یـنـجـا
 بنا لــد  روز و شــب د  ا یــم  هــریـو
ا
عـزیز ا زعـشق نازک شا د و سـرشـا ر
بنا لـد  روز و شـب  بـر شـوق د یـد ا ر
 
هـرات و غـور دایــم  بـود ه  د لـشــا د
به  نـور عــلــم و دانـش فـیـض ارشـا د
 
زیـُـمـن دا نــش و  ا ربا ب  فـرهــنـگ
فـروزان اســت بسـا ن جـا م گـلـر نـگ

جهان پرنور چون زانوا رعشـق اسـت
مـجــلـل  تا ابـد  ز اسـرار عشق اسـت
 
ز عـشـق  آ مــد  جـمـا ل  آ فـر یـنــش
ر سـولان را ، زعـشـق آ مـد گـزیـنـش
 
بـشـر را عـشــق  تا  مـعـــرا ج  بُــرده
به کـرمـنـا نـگــر چـون ؟  تا ج  بُــرده
 
نوای عشق  هـنـوز ا ز طور پـیـدا سـت
ز قـلـبـش  شـعـله هـا ی نـور پـیـدا سـت
 
جمـا ل یـو سـف  و  عــشــق   ز لـیـخـا
ربُـود ه  صـبـرو طا قــت  را  ز د لـهــا
 
ملـنـگ و طا لـب  قـیغـکــش  زنـنـد هــو
ز حـق  خوا هـنـد عـلاج  خویـش هـرد و
 
کسی کاو را به سـرعـشـق وجنـون ا سـت
به جـزعـشـقـش جهـان جمله زبـو ن اسـت
 
جـلا لـی  وار  ا ز عـشــق  سـیـاه  مـوی
ز قا د س  سـویـی غـورات  آورد  روی
 
میـسـر شـد چو ا ورا  وصــل  د لــد ا ر
اجــل  بـگـرفـت  جـا ن  عـا شــق  زا ر
 
چـنـیـن ا سـت  رســم و آیـیـن  ز ما نـه
که با شــد وصـل  را صــد هــا بـهــا نـه
….
خدا وندا ! به لـطـف وفـضـل  و احـسـا ن
مـکــن خوار و پـریـشـان  ملـک  افـغــا ن
 
جـوا نا ن  وطــن  را هــمــتــی  بـخـــش
به مــردا ن دلـیـر ش فـر صـتـی بـخــش
 
که بـر ا غـیــا ر خـود  پـیــروز گـرد نـد
به  وحــد ت  بـهــر هـــم د لـســوز گردند
 
وطــن  فـا رغ  ز  د رد  و داغ  گــرد د
ســرا ســر دشـت و کـوهـش باغ  گــرد د
 
د ل   صــد  تـکـه  و  رنـجـور  مـــا د ر
دوچـــشــم پُـر نــم و کــم  نــور  مــا د ر
 
د گـر بـر  داغ   فـــرزنــد ش  نـگـــر یـد

به  مــرگ  پـُـور  د لــبــنـد ش نـگــر یـد
 

….
اوسـتاد فـضـل الحق فـضــل
شـهـر فـراه  جـدی سال 1393 هـجـری شـمـسـی
ایـن سـروده به مناسبت نامۀ محبت آمیز ادیب توانا وشاعر خوش قریحه جناب محترم عبدالکریم خوشنود کهـدستانی هـروی  وبه یاد بود سفارش های استاد فقید مشعل بزرگ ،مشعلدار هنر وفرهنگ کشور عزیز ما محترم سناتور محمد سعید مشعل که در جوانی افتخار شاگردی آنرا داشتم سروده شده است.