آرشیف

2014-12-24

استاد فضل الحق فضل

نامۀ منظـوم استاد فضل الحق فضل به جواب نامۀ محبت آمیز جناب محترم محمدعارف ملکزاده

چو خوانــد م نـا مـۀ مـقـبـو ل و نـغـــز ت
نـمــود م آ فــریـن بـر هــو ش و مـغــزت

بـسـود م تا به چـشـمـــم نـا مـه ا ت را
ســتـــود م مـحــتـــوا ی خــا مـه ا ت را

د و چـشـمـــم نـوربـا را ن شـد ز نـورش
که گـویا د یـد مـش د ر مـلـک غــو رش

فـضـا ی صـنـف و مـکـتـب یـا د م آمــد
بـه یـا د م لـحـظـه هــای شـــا د م آمــد

نــو ا ی نــو نــهـــــا لا ن د بــســـتـــا ن
ر سـد بـر گوش جـا ن هــرآ ن بـد یـنسـا ن

که ای وا رســـتـۀ کـــو ی مــعـــا ر ف
بـیــا بـشــنــو تــو یــا هـــوی مــعـــا ر ف

چــرا د وری ؟ ا زیـن فــیــض د مــا د م
نگـیــری بــهــــرۀ زیـن نــور عــا لـــم

هــمـی با مـحـــر مــا ن را ز مـی بـا ش
مـعــلــم شـو بـه مـا هـمـسـا ز مـی بـا ش

تـو را عــشـق مـعـــا رف شــا د کـرد ه
ز هــــر بـــنــــد غــمـــی آ زا د کـــرد ه

به تـوعـشـق مـعــا رف گـشـته مـضـمـون
بـه لــیــلای وطـن گــرد یــد ه مـجــنــو ن

بـیــا بـر گـو حـکـا یــت هــا ی پـیـشــیــن
به نـثـر نـغــز و نـظـــم خـوب و شـیـریــن

کـه مـا د لــــد ا د ۀ درس و کـتــا بــیـــم
مـیـا ن د و د و آ تــش چـو ن کـبـا بـیـــم

بـگــــو ا ُسـطـــوره و ا فـســا نــۀ غـــور
نــوا یــی د لــکـــش و جـا نــا نــۀ غـــور

که ما انــد ر فـراقــش خـوا ر و زا ر یـــم
بـســی رنـجـور وبـی صــبـر و قــــرار یـــم

خـوشـا غـور و خـوشـا عــٌز و غـــرورش
خـوشا یک لحـظـه بـودن در حـضـورش

چهـل ا بــد ا ل و چـلـیـنگ شـا ه مــرد ا ن
کـنــد اهــل خــرد را هــا ی و حــیــران

مـنــا ر جــا م و جـــا م پـرخــرو شـــش
بـیـا بـنـگــر تـو ا نـد ر جــا م جـو شــش

شـکـوه تــو لــک و سـا غــر چـه گـویــم
ز فـا سـک و پـنـجـده و گـوهـر چه گـو یــم

تگا ب و اشنان ودای تا ملک چهـآر را ه
خـمـیــن و مــاه گـل و رزقـــا و کــو تـا ه

هــمـه رنـجـور و خـوا ر بـی نـوا یــنـــد
جـــد ا ا ز دو ســتــا ن بـا وفـــا یــنــــد

پـســا بـنــد تـیــوره از رنــج و انـد و ه
جگــر صــد پـا ره دارد قــلــب مـجـروح

زچـا ردر تـا به نـیــلــی داغــــد ا ر نـــد
چو کـبک ا نــد ر قــفـس در انـتـظـار ا نـد

ز دو لـیـنـه و شـهــر ک بـا ز مــی پـر س
ز د رد بـلــبـــل هــمــــرا ز مــی پـر س

کـمـنـج وغــر قـنــو کـا ریـــز و خــیــرا ن
به خــو ن تـر شـــد تــمــآ م خاک اوشـان

ســراســر سـو گـو ا ر و د لــفـگـا ر ا نـد
ز غــصــه لاغـــــر و زار و نـــزار ا نــد

ز دو لــتــیــا ر بـــو ی کــیــنــه آ یـــــد
نـــو ا ی کــیــنــۀ د یـــر یــنـــه آ یـــــد

ز مـلـکـش بـوی خـون مـیـآ یــد ا نـجــا
صـــد ا ی چــنـــد و چــو مـیـآ یــد ا نـجــا

ز لـعــــل و چـا رســـد ه تـا مـــرز ده حــور
شــده مــرد م ز غـــم بــد حـــآ ل رنـجـور

سـفـیـدا ب و قــزل غـمگـیــن و زار اســت
ده حاجـی و خـفـک مـحـزون و خوار اسـت

نـدار د چـغـچـــران آ هــنــگ پـیــشــیـــن
در و د شـتـش به خـون گـردیـده رنـگـیــن

ز الله یـا ر مـهـــد عــلـــم و فــرهــنــگ
فــــروزان آ تـشــی از کــیــنــه و جـنــگ

ز مـکــتـــب هـــا نــوای درس نــا یـــد
به جــز ا نــدوه و کـیــن ترس نــا یــــد

غـــم کـا ر و غــــم نــا ن و غــــــم جـا ن
گــرفــتـه مـغـــز مـغــــز خــلــق ا فـغـــا ن

ا زیــن تـهـــد یــد و تـخـو یـف د مـــا د م
شـــــده خـســتـه هــــمــــــه اولاد آ د م
….

بـگـو چـون بــوده و ا کـنـون چـسا نــیـم ؟
چـرا مـا خـا ر چــشـــم نـا کـسـا نــیـــم ؟

چرا زا ن عـٌـزت و اعــزا ز مـا نـد یــم ؟
چـرا زان عـظـمــت مـمـتـا ز مـا نـد یـم ؟

بگــو را ز سـعــا د ت چـیـسـت ؟ ا ی یـا ر
عــلــمــد ا ر هـــد ا یـت کیسـت ؟ ای یـا ر

چـرا ایـن سـا ن غـریــب و بـی نـوا یــیـم ؟
پــی قــتــل و پــی جــور و جـفــا یـیــم ؟

بـگــفــتـــا هــمـــد ل و هــمــکا ر بــود ن
به مـلــت صـا د ق و غـمـخـوا ر بــود ن

به تــقــوی و تـعــهــــد کــا ر کـــرد ن
به امـــر حــق بـســی اصـــرا ر کــرد ن

به وحــد ت گـر بـبـنــد یــم مـا مـیـا ن را
بـشــر مـا نــیــم خـــصـــم نـا جــوا ن را

ا گــر با هــــم مـحــب و یـا ر با شــیــم
ا نــیـس و هـمـــد م و هــمـکـار با شــیــم

یکـی سـا ز یــم هـمـه پـیــر و جـوان را
بـکـو بـیــم مـغــز مـغــز د شــمـنـا ن را

ز صــد ق دل انـیــس و یـا ر گــرد یــــم
به مـلــت هــرکـجـا غــمـخـوا ر گــرد یــم

و طـــن آ ز ا د و هـــــم آبــا د گـــرد د
هـمــه خـلـــق وطـــن د لـشـــا د گــرد د

ز فـضــل و شــفــقــت و احـســان یـزدان
شــود مـیهــن شگــوفـا ن چـون گلسـتـا ن

اسـتـاد فـضـــل ا لــحــق فــضــل
چـغــچــران حـمـــل سـال 1392 هـجــری شـمـســـی

نـور چــشــمــم جـنـآ ب مـحــتـر م اســتـآ د مـحــمـــد عـا رف جـان مـلـکـژاده را سـلام احــتـرام مـخـلصانه عرض می نـمـا یـم. عـزیز دیده ودلــم . سـا لـهــا است در فراق ودوری شـمـا می سـوزم ومی سا زم صـد بار شـکـر که جور وتیار هـســتـی . گرچه مـن بصورت مـنـظـم به انتر نـت دستر سـی ندارم ولی دوستان وعزیزانم به لطف خاص نوشته های دوستان را برایم یا از طریق تلیفون می خوانند ویا پرنت کرده ارسال میـدارند ویا گاهی هــم خودم دسترس پیدامیکـنـم وایمیل هایم را چک میکنـم .به تازه گی این نامه زیبایت را گشـودم . نخواستم ریا کنم. با خواندن نامه ات برایم قوت قلـب پیذل شـد وخواستـم این نامه را به نظـم بنویســم وفورا ارسال کنم ودوباره نخوانم که چه نوشته ام . زیرا برایم ایلهام واحساس عحیبی دست داد که نمی توانم در حالت عادی بنویســم.. آرزو دارم شاد وموفق باشی وکاپی انرا برای استاد سید کریم پرتو نیز می نویســم تا یـا د م نـمـایــد.