آرشیف

2014-12-23

استاد فضل الحق فضل

می سزد حقا به ابنایی بشر آری سپورت

مــیــکـنــد  مـا را  دلـیــر و خـو ش  سـیــر آری  سـپـورت
شــیـــر مـــردان  دلـیـــر و  خــو د  گـــذ ر  آری  سـپـورت
 
هــــو ش  و  فــکـــــرت   را   بــصــا رت   مــیــد  هــــــد
وز شـطـا رت  مـیـکـنــد  صـا حـب  هــنـر  آری   سـپـورت
 
درس  عــز م  ورزم  و  پـیـکار و  شـهــا مــت  مــیــد هـــد
هــر که  دارد عــز م  جــزم  انــد ر خـطــر  آری   سـپـورت
 
ر مــز  خـو شـبـخــتـی  و احـسـا س  جـسـا رت  مـیـد هــــد
در خـروش  و جـنــبــش  د فــــع   ضـــرر  آری   سـپـورت
 
کـســب  دیــن  و  دانـــش  و اسـلــو ب  و  ا رکـان هـــنــــر
گــر شـود  مـمـکــن  بـود  شـیــر  شـکـــر   آری   سـپـورت
 
بـهـــر  رفــع  خـسـتـگـــی  و  زیـنـت  جــســـم  شـــر یـــف
هـسـت  وا جـب مـرد  و زن  را  هـر سحـر  آری   سـپـورت
 
مــر حــبــــا  ای  نــو  نـهـــا لان  و طـــن  در ا نــجـــمـــن
نخـل  بو سـتـان  را کــنـد  صـا حـب  ثـمـر  آری   سـپـورت
 
کان عـلــم  و دانـش  و فــرهــنـگ  و دیـن  را هـــر زمـا ن
مـیـکـنــد   بـر مـا  مــــز یـن  بـا  گــهــــر  آری  سـپـورت
 
عــقــل  مـا  سـا لــم  شــود  از  بـر کـت  جــســـم  سـلــیــم
مــی ســــزد  آری   به  ا بـنـا یـی  بـشــــر  آری  سـپـورت

 

استاد فضل الحق  فضـل
چـغــچــران  دیار فـیـروز کـوه  جـوزای سـال 1390 هــجــری شـمـسی
ایـن ســروده  را  که  به  مـنـا سـبـت نـما یـشـات  فـسـتـیـوال  هـنــری  اطـفـا ل  در ولایـت غــور ســروده شــد ه اســت به نـور چـشـمـی عـزیـز و مـا یـه ُ ا فـتـخـار  هـمه جـوانان افـغــا نـسـتـان و بخـصـوص  جـوانان غـور با سـتـانـی مـحـتـرم  بـصـیـر ا حــمــد جـان  حـبـیــبـــی غـوری  قـهــرمان تـکـواندو که با کسـب دوازده مـدال طـلا توا نـسـت بـیـرق افـغـانستـان را در داخـل وخـارج  با عـزت و افـتـخـا ر بـر افــرازد  ا هــد ا ء مـیـنـما یـم و از بارگاه ایـزد مـتـعــا ل و کار و کـوشـش زحـمـت هـای خستـگـی نا پـذ یـر فـرزندان رشیـد این خـطـه: چـون شـیـر آقا جـان مـرادی جـوانان و نـو جـوانان دیگـری نـیـز به مـقـام رفـیـع  بـصـیـر احـمـد جان حبـیـبــی بـرسـنـد و برای خانواده های شـریف و ملـت و مردم خو یـش افـتـخـارات فـراوان کسـب کـنـنــد. زیرا صـحـت جسـمـی وروانی  را صرف  با سـپورت  میتوان حفظ کرد وبـس.
برای همه جوانان ونوجوانان وحتی سا لمـنـدان سفارشـم این است که ورزش وسـپورت را که ضامن سلامتی جسـمی ور وانی انسان ها است گاهی فراموش نکرده و کم بها ندهـنـد. به  آرزوی اینکه روزی شاهــد ی آن باشــیـم که ورزش برای همه کس جـز کلتـور و فـر هنگ قبول شـده ُ جامعهُ ما باشــد ! 
بـا احــتـرام و اخـلاص
فـضـــل ا لــحــق  فــضـــل