آرشیف

2014-12-24

استاد فضل الحق فضل

معارف را چو جان عرضی حسین اســت

استاد عرضی حـسین خان

استاد عرضی حـسین خان

مـعــا رف را چـو جـا ن عـرضـی حســیــن ا ســت
به تـن هــمـچـون روان عـرضـی حســیــن ا ســت

به عـشــق د رس و مـکــتــب هـمـچـو کـوهـکــن
د هـــد گــر نــقـــد جـا ن عـرضی حســیــن ا ســت

ا را د تــمــــنــــد مــــردی حــُــب و ا خـــــلا ص
به هــر پـیــر و جـو ا ن عـرضـی حســیــن ا ســت

به مـهـــر و شــفـــقــت و ا حــســا ن و ا خـــلا ق
سـعــا د ت را ضــمــا ن عـرضـی حســیــن ا ســت

بـه ا قــلــیــــم مـعـــا رف گــشــتــه ســـلـــطـــا ن
شـهـــی بــی پـا ســـبــا ن عـرضـی حســیــن ا ســت

کــمـــر بـســتــه بـه خـــد مـــت بــر مـعــــا رف
بـــد ا ده ا مــتــحـــا ن عــرضــی حســیــن ا ســت

فــقــیـــر و نـا تــوا ن ا ســـت گــر بـه ظــا هـــر
به بـا طــن پـُــر تـو ا ن عــرضـی حســیــن ا ســت

رهــــیـــن هــــمــــت و ا لا یــــــی ا و یــــنـــــد
ا مــیـــر کــا ر و ا ن عــرضــی حســیــن ا ســت

پــــی تــعــــمــــــیــــم ا خـــــلا ق و مـعـــا رف
ا د ب را پـا ســـبـــا ن عـــرضـی حســیــن ا ســت

بــه مــــیــد ا ن صــلاح و حــســن تــــد بـیــــر
چـو رســــتــم پـهـــلــوا ن عـرضی حســیــن ا ســت

بـه ا یـن قـــــد خـــمــــیـــــد ه روح ســــر شــا ر
چـو زا ل کا ر د ا ن عــرضـی حســیــن ا ســت

بـه ا ولا د مــعـــا رف هــــســـت د لــــســو ز
ا نــیــس مـحـــرمــا ن عـرضــی حســیــن ا ســت

قـنـا عــت پــیــشــه و عـــا رف مـــزا ج ا ســـت
حــریــف نـکـتـه د ا ن عـرضــی حســیــن ا ســت

بــــرا ی ا هــــــــل و ا ولا د مـــــعــــــا رف
چـو مـا د ر مهــر با ن عـرضــی حســیــن ا ســت

خــــد یــو مــکــــتــــب ا خــــلا ق و ا خـــلا ص
یـقـیـن خـضــر زمـا ن عـرضـی حسـیــن ا ســت

شـــــریــک مـا تـــــم و ســـو گ عــــزیـــزا ن
ز د یـده خـو ن چکا ن عـرضـی حسـیــن ا ســت

بـه ســـردی هـــا و تـلــخــی هــا ی د و ر ا ن
چـو ســـرو بـو ســتـا ن عـرضـی حسـیــن ا ســت

چــو (( فـا یــق )) * ا وســتـا د ی مــهـــــر بـا نـــی
ا گـــر بـا شــــد هــمــا ن عـرضـی حسـیــن ا ســت

به فــضـــل و شــفــقــت و ا حـســــا ن یــگـا نــه
طــبـیــب و حـــرز جـا ن عــرضـی حسـیــن ا ســت

استاد فـضل الحق فضل
چـغــچــران دیـار فـیــروز کــوه غـــور مـیــزا ن سـال 1392 هـجـــری شــمـســـی

ا یـن پـارچـه به احــتـــرام نـا مـۀ استاد غلام حیـدر یگانه زیر عنوان ( پدری که برادر عزیز شــد …) و نامه مـنـظــوم ا لـحـاج مــحــمـــد قـا ســـم عـــلــم در مـورد سـیـر وسـلــوک ا سـتـا د ا رجـمـنـد و درخـور قـدر واحـتـرام که عـمـر عـزیزش را صـرف تدریس تعلیـم وتربیت واخلاق شاگردان معارف کـرد ومانند یک پـدر معنوی با دلسوزی کامل چون شـمـع خـود سـوخـت تا دیگـران از پرتو ا و بـهــره مـنـد شـونــد ؛ نـو شتـه ا م که ایشان را نه تنها من بلکه تمام اهل معارف شایسـتـۀ هـرگونه قــدر و احتـرام مـیــد ا نـنـد. ایـشـان که بیش از 46 سـا ل تمام ا فـتـخـا ر خـدمت مـقـدس را در معـا رف دارنـد. شـکـر که تا هـنـوز زنده ا ند وچون گوهـر والای بر چـتـر معارف غور میـدرخـشــنـد وشـا گـردان فراوان در داخل وخارج دارند که ایشان را به دل وجان دوست دارند واز ایشان بار ها نامه ها وپبام ها وتحفه گرفته ام وخدمت استاد تقدیم نموده ام وبارها شده است که عده از دوستان برایم سفارش کرده اند که دستهای استاد عزیز را ازجای شان ببوسـم وبرای شان واپس اطمینان دهم که چنین هم کرده ام.

* اشاره به اسـتاد مـحـمــد رســول فـایق است