آرشیف

پدر کودک 9 ساله افغان که در مسیر مهاجرت توسط نیروهای هلال احمر ترکیه از خطر سرما نجات و با تلاش آنها به دانمارک رفت و به خانواده‌اش ملحق شد، به «آناتولی» گفت که فرشتگان نجات کودکم را دوباره به من بخشیدند.
عبدالجمیل ظاهری پدر عبدالسمیر کودک 9 ساله اهل افغانستان که برای فرار از ظلم طالبان در مسیر مهاجرت توسط هلال احمر ترکیه از خطر سرما در استان ارزروم نجات یافت و به خانواده اش در دانمارک پیوسته است، در گفتگو با خبرگزاری آناتولی گفت: فرشتگان نجات پسرم را پس از اینکه وارد مرزهای ترکیه شد، دوباره به من بخشیدند.

ظاهری در این مصاحبه اختصاصی همچنین اظهار داشت:
"از اینکه فرزندم را پس از حدود دو سال دوری در دانمارک به آغوش می گیرم بسیار خوشحالم و از احساسات پاک مردم و مسئولان ترکیه تشکر می کنم.
پسرم را فرشتگان روی زمین در ترکیه نجات دادند. آنها این نعمت خداوند را دوباره به من سپردند. احساس می کنم کسانی که از فرزندم نگهداری کرده اند خداوند آنها را برای محافظت از او فرستاده است.

تلاش بشردوستانه مردم دوست و برادر ترکیه در جهان بی نظیر است. آنها بار دیگر در آزمون انساندوستی به بهترین نحو ممکن موفق شدند.

بیمارستان آموزشی و تحقیقاتی منطقه ای ارزروم، هلال احمر ترکیه و سایر مسئولان با هماهنگی صلیب سرخ دانمارک هم قضیه را از نزدیک دنبال کردند تا بالاخره پس از حدود یک سال تلاش موفق شدیم عبدالسمیر را به آغوش بکشیم.

هنوز در خواست پناهندگی ما در کشور دانمارک پذیرفته نشده و سرنوشت فرزندانم مشخص نیست. تنها با کمک های پناهندگی امرار معاش می کنیم. روند پذیرش مهاجرین در اینجا به کندی پیش می رود.

در اردوگاهی در شمال دانمارک زندگی می کنیم. فرزندان من مانند دیگر کودکان در مدرسه ای در داخل همین اردوگاه تحصیل می کنند. البته عبدالسمیر را نیز فردا در این مدرسه ثبت نام خواهیم کرد.

مادری که از عبدالسمیر در ترکیه نگهداری و مراقبت می‌کرده همواره تماس می گیرد و احوالپرسی می کند و هر بار می گوید دلش برای وی تنگ شده است.

داستان ما طولانی است؛ از مزارشریف افغانستان آغاز شد و در دانمارک خاتمه یافت، اما قهرمانان این داستان در ترکیه هستند. تمام جهان به احسان و احساسات پاک مردم این کشور افتخار می کنند. نمی دانم چگونه و با کدام کلمات جملات و واژه ها احساسم را ابراز کنم".

عبدالسمیر نیز که 2 سال از خانواده دور بوده است با خبرنگار با آناتولی از احساساتش در ارزروم و در طول «سفر امید» سخن گفت.

پدر و مادر و سه نفر از اعضای خانواده وی حدود دو سال پیش به دانمارک رفتند و قرار بود و برادر را نیز پس از مدتی نزد خودشان ببرند، اما وی نتوانست تحمل کند برای همین دو ماه بعد همراه با دایی خود راه افتاده و علی‌رغم سرمای هوا هزاران کیلومتر را پیمودند.

بعد از رسیدن به ارزروم دیگر توان راه رفتن نداشت برای همین دایی اش وی را در یک استراحتگاه در نزدیکی شهر پاسینلر برد. در اثر سرمای زمستان دستانش ورم کرده بود. او پس از درمان به خوابگاه فرستاد. در خوابگاه بعد از درمان به مدرسه رفت و زبان ترکیه را آموخت.

نیروهای هلال احمر ترکیه عبدالسمیر ظاهری، پس از تلاش و پیگیری فراوان وی را به آغوش خانواده اش در دانمارک تحویل دادند.